Albert Fryderyk de Espada

Mecz o 3 miejsce, Mały Puchar Nordaty 2024 Muratyka 1 (0 - 0) 0 Voxland Stadion Kanugard 2024-05-29 19:00 Sędzia: Al Beback 51' 1 - 0 Glówka: strzelcem gola Charles Sundquist asystował Joakim Viken 55' Berne Heinke z Voxland został zastąpiony przez Marc Roberto 55' Olaf Brendes?ther z Muratyka został zastąpiony przez Jostein Johanssen 60' Ernst-Richard H?gmo z Muratyka został zastąpiony przez Julio César Manola 69' Joakim Viken z Muratyka został zastąpiony przez Karl Edvard Sirijord 85' Karlheinz Lüdemann z Voxland został zastąpiony przez Alvin Gleich 92' Otto Seitz z Voxland został zastąpiony przez Konrad Recktenwald Posiadanie piłki: 58 - 42 (53-47) Szanse: 6 - 1 (1-0) Gospodarz - Zawodnik meczu - Goście Carl-Gunnar Larsson Wilfried Vogl Po spektakularnej porażce z naszym sąsiadem reprezentacji Muratyki pozostały już tylko płonne nadzieje na uratowanie swojego honoru w meczu o 3. miejsce w Małym Pucharze Nordaty gdzie mieliśmy sposobność zmierzyć się również z debiutującą reprezentacją Voxlandu. Mecz ten zakończył się zwycięstwem Muratyki zaledwie jednym golem, golem na wagę zwycięstwa. Nie wiadomo czy cieszyć się z tego faktu czy też zastanawiać się co też po drodze poszło nie tak ale jest to pierwsze zwycięstwo Muratyki w rozgrywkach międzynarodowych pośród niezliczonych do tej pory remisów oraz niekończących się porażek.

Nie jest to specjalnie pomocna perspektywa. Jak maiłem okazję wspomnieć jednym rozwiązaniem na jakie byłbym skłonny to nadanie gubernatorom/dowódców sektorów autonomii w dowodzeniu wojskiem na podległym terenie. Trzeba by w tym celu zmienić delikatnie zapisy ustawy o ZS aby realnie wprowadzić tam podział sektorowy. Tak się przypadkiem składa że sektory zamykają się w granicach politycznych i geograficznych więc pan @AleksanderNovak powinien być zadowolony z takiego obrotu spraw ale pragnę jeszcze poprosić o zaopiniowanie ze strony pozostałych członków ZS: @Bolesław Kirianóo von Hohenburg @Piotr Jankowski oraz @Leonid Repulijski.

Nie wiem czy o to dokładnie chodziło ale...

Porozmawiajmy zatem o należności za tą usługę. Mogę zapewnić iż wszelki sprzęt konieczny do modernizacji jednostki zostanie dostarczony przez Zjednoczone Siły. Z przykrością muszę stwierdzić iż Marynarka Wojenna ZS nie jest zainteresowana modernizacją tych jednostek przez ich nikłą wartość bojową lecz jeżeli stocznia zechce możemy przekazać wszystkie te jednostki do złomowania a być może udałoby się w oparciu o ich konstrukcję zaprojektować nowy okręt patrolowo-dozorowy na potrzeby straży ochrony wybrzeża.

Szanowni Państwo, Władze IV Republiki Muratyki podjęły decyzję o konieczności rozbudowy infrastruktury wydobywczej w regionie. W tym celu wytypowana została jedna lokaja na północy Koribi która posiada potencjał rozwojowy pod wydobycie oraz obróbkę rudy żelaza. W związku z tym władze republiki poszukują kontrahentów którzy podejmą się budowy kopali żelaza nieopodal miejscowości Górczyce. Wynagrodzenie za wykonanie usługi ma zostać ustalone w drodze negocjacji. Rząd IV Republki zachęca do składania swoich ofert w terminie do 8 czerwca 2024 roku. DW: @Obywatel Federacji @Mieszkaniec

Wniosek o przydzielenie trasy Pola oznaczone gwiazdką - "*" - są obligatoryjne. Zwróć na to uwagę podczas wypełniania wniosku! Numer wniosku* 7/5Ł Rodzaj rozkładu* IRJ Przewoźnik* MKP Cargo Numer pociągu *uzupełnia kontruktor/planista* Numer graniczny -- Typ pociągu* TME Data / Godz. uruchomienia* 28.05.2024 g. 18:30 Lok 1* EU07 Lok 2 -- Stacja początkowa* Turboć Stacje pośrednie -- Stacja końcowa* Ignalino Planowane brutto (t)* 150t Planowane wagony (szt)* 1 Uwagi Dostawa węgla do Ignalina

Godzina 1400 ,64 godziny od lądowania, Wyspa Fałszywej Nadziei Wysiłki wielu zaangażowanych w ekspedycję osób po niespełna trzech dniach spędzonych na tej odizolowanej wysepce przyniosły pożądane rezultaty. Niezwykłą ulgę członkom ekspedycji musiał dostarczyć widok przypływającego na wyspę okrytego sławą MS Altama, budowanego w stoczni w Moselbi okrętu desantowego który miał pierwotnie pełnić rolę jednostki dowodzenia i centrum zarządzania całą ekspedycją. Oprócz masy zapasów, sprzętu oraz dodatkowego personelu jednostka dostarczyła na wyspę kolejne segmenty konstrukcyjne do nabrzeża pozwalając rozbudować je jeszcze bardziej. Wraz z ukończeniem budowy nabrzeża możliwe w końcu było wyładowanie na ląd całego sprzętu i wyposażenia jakie zabrała ze sobą ekspedycja. Ciężkie maszyny budowalne oraz dodatkowy personel czym prędzej został przydzielony do wznoszenia stałych budynków na wyspie, mieszkań dla członków ekspedycji, obiektów badawczych oraz masy innych budynków gospodarczych niezbędnych do rozbudowy stałego osadnictwa na wyspie. Możliwe że już w ciągu najbliższych tygodni uda się zrealizować podstawowe i główne założenie samej ekspedycji jakim jest stworzenie stałej osady na wyspie która będzie w stanie sama się utrzymać bez dostaw z zewnątrz oraz posłuży jako kluczowy punkt rozwojowy dla całej wyspy. Zaprojektowany specjalnie na potrzeby ekspedycji segmentowy pomost bez dwóch zdań zapełnił swoje zadanie. Centrala w Eihenbergu jest wyjątkowo pozytywnie zaskoczona z dotychczasowych rezultatów ekspedycji. Zarząd ASC przygląda się w szczególności dalszemu potencjałowi w dalszym rozwoju technologii segmentowych pomostów oraz nowych okrętów desantowych. Zarząd żywi nadzieję iż powodzenie oraz skuteczne przetestowanie ich rozwiązań w praktyce może przyczynić się do znalezienia chętnych na zakup tych projektów w przyszłości. To są jednak tylko życzenia dnia następnego, to co w tej chwili jest najważniejsze to sama ekspedycja. Zgodnie z zapowiedziami na wyspę sprowadzono z kontynentu certyfikowanego archeologa który przyjrzy się ruinom budynków jakie znaleźli agenci LBG odnaleźli na wyspie. Kto wie czego możemy się z nich dowiedzieć. W międzyczasie kiedy większość członków ekspedycji prawowała nad budową osady oraz nabrzeża dla okrętów zespół kartograficzny i geodezyjny zdołał z dużą pewnością zmapował całą wyspę. Zgromadzone przez nich dane pomiarowe zostały czym prędzej przekazane radiowo na kontynent gdzie nie szczędząc ani chwili podjęto się prac majonych na celu ukończenie właściwie mapy dla Wyspy Fałszywej Nadziei. Nasze dotychczasowe dane kartograficzne na temat wyspy były znikome oraz zasięgane z nierzadko wiekowych map stąd lepszym źródłem informacji były choćby pozyskane na początku ekspedycji zdjęcia lotnicze czy co najbardziej kuriozalne zwykłe naoczne obserwacje uczestników samej ekspedycji którzy nieustannie przekazują nam kolejne porcje informacji na temat wyspy, czy to znajdującej się na niej fałny i flory, ukształtowania, geologii oraz wielu innych aspektów. Każde z tych danych są dla nas bezcennym źródłem informacji na temat obszaru o którym tak mało wiem. Niemniej teraz dzięki naszym postępom robimy w tym kierunku ogromny krok na przód.

Katalog Produktów Espada Monërskap Malorian Armaments Manufacture: Broń krótka Malorian R1 Malorina P1 Malorian PA-09s/PA-09l Malorian P08/S, P08/L i P08/K Strzelby Malorian S Malorian S2/L i S2/S Pistolety maszynowe Malorian PM-22 Malorian PM-S22 Karabiny wyborowe Malorian KA-S1 Malorian KP-M Malorian RKW-L-1 Karabiny powtarzalne i szturmowe Malorian KA1 Malorian K-R/14 SAR-KA-1 Malorian ESP-KM01 LKM i CKM Malorian LKM-M Malorian CKM-12/7 Atlas Aeronautic: Samoloty cywilne i pasażerskie Atlas RP-11 Atlas ATP-1500 Atlas ATP-2000 Atlas ATP-2500 Atlas ATP-3000 Samoloty transportowe Atlas CP-130 Atlas CP-76 Atlas CP-220 Samoloty szturmowe/wsparcia ogniowego Atlas S-22 VP-01 "Latacz" Atlas AGS-130 Myśliwce wielozadaniowe i przechwytujące Atlas VMP-01 Atlas VMPF-29/Cz Atlas MPF-30 Atlas VM-18/VM-18C Atlas FI-2 Atlas Fi-3 Bombowce Atlas CSA-39 Altas Shipping Company Statki towarowe Atlas QC-02 Atlas CC-07 UCC-4 "Tython" Jednostki specjalistyczne Atlas MNJW-01 Okręty desantowe Okręt Desantowy Projektu 30 "Ingvid" Okręt Desantowy Projektu 36 "Almana"

Turbockie Zagłębie Wydobywcze rozciąga się na rozległych połaciach ziem środkowej Koribi, będąc największym i najbardziej dynamicznym ośrodkiem górniczym w regionie. Jego kopalnie, zarówno te podziemne, jak i odkrywkowe, są rozłożone na wielu hektarach i sięgają głęboko pod powierzchnię ziemi, gdzie kryją się bogate złoża węgla kamiennego i brunatnego. Historia tego miejsca sięga kilku dekad wstecz, kiedy to pierwsze prace eksploracyjne ujawniły ogromny potencjał wydobywczy tutejszych terenów. Od tamtej pory obszar ten stał się największym tego typu skupiskiem wszelakiej maści firm górniczych w Koribi. Charakterystycznym elementem krajobrazu są monumentalne zwałowiska ziemi, tworzące surrealistyczne wzgórza i doliny, jakby pochodzące z innej planety. Węglowe pyły unoszą się w powietrzu, nadając wszystkiemu lekko szary odcień. W oddali widać wieże szybów górniczych, które górują nad krajobrazem niczym nowoczesne wieże zamkowe. Wartość tego obszaru dostrzeżono jednak dopiero na przełomie XiX i XX wieku kiedy to napływający na wschodnie równiny koloniści stworzyli u ujścia płynącej nieopodal rzeki największe miasto po tej stronie gór, Mosellbi. Miasto niebotycznie się wzbogaciło w okresie wielkiej rewolucji przemysłowej której pogłosiem jest fakt iż Moselbi po dziś dzień region ten jest sercem przemysłu całej Koribi. Same kopalnie utworzonego w XXI wieku zagłębia w dalszym ciągu zaopatrują elektrownie i huty stali w całym regionie i nic nie zapowiada aby stan ten w najbliższym czasie miał uleć zmianie. W 2022 roku władze Koribi przy współpracy z centralą IV Republiki podjęły próby uniezależnienia lokalnego sektora energetycznego oraz przemysłu od pokładów wydobywanego tu węgla. Rezultatem tego projektu była pierwsza w Koribi wzniesiona elektrownia atomowa tgz. Turbocka Atomnaja Jelektrostancyja która mimo bardzo dużego wpływu na sytuację energetyczną regionu pozwoliła co najwyżej zaspokoić potrzeby samego zagłębia które mogło teraz wydobywać jeszcze więcej surowca niż wcześniej napędzając tylko ciągle obracające się koła tej potężnej machiny.

W sensie, tym razem właśnie korzystając z własnych doświadczeń przyjęliśmy z goła inne podejście do wojska w federacji wiedząc że poprzednie zdecentralizowane okazało się nieskuteczne i wadliwe. Chociaż powiedzmy że jestem tu skory na jakieś reformy. Może nie na tworzenie od razu armii prowincjonalnych ale przewidziałem i taką ewentualność gdyby okazało się że będzie nas w wojsku na tyle dużo aby powołać Sztab Generalny. Docelowo miał być organem pomocniczym dla Głównodowodzącego złożony z przedstawicieli każdej z trzech gałęzi sił zbrojnych ale można by to połączyć z systemem podziału sektorowego z jakiego korzystamy. Każdy wojskowy zarządzający sektorem miałby jakąś formę autonomii nadległym obszarem i stacjonującymi tam jednostkami. Potem z takich nadzorców sektorowych można by stworzyć jakiś sztab okołowojskowy. Za takim rozwiązaniem może również przemawiać fakt że nie każda prowincja posiada kogoś zainteresowanego wojskiem co mogłoby spowodować nierównomierny rozwój. Można się więc zastanowić nad jakimś systemem hybrydowym ale nie spodziewałbym się z marszu jakiś radykalnych zmian. Zobaczę co da się zrobić, problem jest taki że kotwica i trójząb są w oryginale jednym elementem. Może być ale będę nalegać aby zastosować jednak schemat tarczy, co do wypełniania już zostawiam dowolność.

Niestety tak zostało ustalone już na samym początku i o dziwo większość osób była w tej kwestii wyjątkowo jednogłośna. Mam wrażenie że taki stan rzeczy podyktowany jest doświadczeniem z I Federacji Nordackiej gdzie właśnie posiadaliśmy taką skonfederowaną armię łączącą wszystkie siły zbrojne poszczególnych prowincji co na dłuższą metę się nie sprawdziło. Być może dlatego że rozwój był nierównomierny, struktura dowodzenia teoretycznie nie istniała no i już nie wspominam że żadna armia praktycznie nie przestrzegała regulacji prawnych, wiem co mówię sam byłem jedna z tych osób.

Hmmm, to jak panowie żołnierzowie? Bierzemy te tarcze czy jeszcze szukamy, zwłaszcza w kwestii tego symbolu dla sił powtarzanych.

Tu zaczynają się schody, okręt o jakim mowa powinien być wam jednak bardzo dobrze znany, do tego stopni iż ciężko byłoby nam szukać bardziej kompetentnej stoczni do tego zadania. Wraz z wcieleniem Insulii do Federacji Nordackiej Zjednoczone Siły przejęły na swój użytek okręty wojenne wcześniej do niej należące. Nie ukrywam że fakt wyposażenia Insulijskiej Marynarki Wojennej w okręty Muratyckiego projektu mocno ułatwiło sprawę. Wtedy jednak cały na biało wchodzi on, WMN Stonog. Okręt zbudowany według zupełnie innych standardów jako jedyny nie został wcielony z marszu. Konieczna będzie wymiana uzbrojenia na już wykorzystywane na innych okrętach Marynarki Wojennej ZS, jeżeli dobrze zapoznałem się z jego konstrukcją mówimy o wymianie wyrzutni VLS na wyrzutnia MK 41 wykorzystywaną już na naszych okrętach, dalej mamy armatę Otobreda 127 mm/54, kaliber powinien się zgadzać z pierwowzorem to też nie powinno to stwarzać problemów. Do tego dochodzą nam jeszcze działa AK-630 kaliber 30 mm oraz wyrzutnię pocisków przeciwlotniczych M90.

Proponujemy cenę 18? za całe zamówienie.

Zjednoczone Siły byłyby zainteresowane nawiązaniem współpracy ze stocznią "Lodowiec" w przyszłych projektach. Wpierw jednak chcielibyśmy się upewnić co do możliwości samej stoczni i jej pracowników. Marynarka Wojenna ZS posiada jeden starszy okręt obecnie znajdujący się w rezerwie. Jednostka wymaga gruntownego remontu oraz przede wszystkim przezbrojenia w nowe uzbrojenie oraz wyposażenie. Proszę o odpowiedź zwrotną czy stocznia jest zainteresowana podjęciem się zadania. DW: @Kamiljan de Harlin

Godzina 2000, 50 godzin od lądowania, Wyspa Fałszywej Nadziei - Centrala jak nas słychać? - zapytał męski głos przez radio - Głośno i wyraźnie Alfa, raportujcie - potwierdził kontrole na MS Tulusie - Wszystko idzie zgodnie z planem, pomost jest praktycznie gotowy i o świcie możemy przeprowadzić pierwsze próby zadokowania. Obóz stoi jak stał. Mamy też bardzo dobre wieści. Na wyspie znajduje się niewielka rzeka wypływająca ze źródła gdzieś na wzgórzach, udało nam się rozstawić system pomp i mamy teraz stały dostęp do wody pitnej i można w zasadzie wstrzymać dostawy z zewnątrz. A propo dostaw, zepsuł się jeden z generatorów, zapasowy na razie wystarcza w zastępstwie ale musimy go czym prędzej wymienić a nie mamy materiałów i narzędzi by wykonać to na wyspie. Przy najbliższym dokowaniu przekażemy go na pokład. - odpowiedział szumiący głos w radiu - Przyjęliśmy, jutro się tym zajmiemy, jak idą prace mapowania wyspy? - zapytał kontroler - Większość wschodniego i południowego wybrzeża z moich wiadomości jest już gotowa, jednostki LBG zapuszczają się coraz głębiej w głąb wyspy, jak wspominałem znaleźli wtedy tą rzekę. ale na południowym krańcu wyspy znaleźli coś jeszcze, raport jaki otrzymaliśmy donosił o istnieniu na wyspie w przeszłości ludzkich osad. Mamy tego potwierdzenie, Formacja operacyjna LBG odnalazła pozostałości fundamentów budynków. Nie mamy co prawda żadnego eksperta w tej dziedzinie pod ręką ale doktor, Welsh stwierdził że mają co najmniej 200 lat. Ja tam się nie znam, przesyłamy załącznik może wy ustalicie sobie coś więcej, Bez odbioru. - powiedział mężczyzna po czym radio wydało charakterystyczny dzwięk a kontakt się urwał. Budowa nabrzeża przy pomocy przywiezionych na wyspę pierwszego dnia komponentów zajęła ponad dwa dni lecz inżynierowi są przekonani że praca została ukończona, wszystko okaże się już niebawem gdy MS Tulusa spróbuje przybyć do nabrzeża. Poza tym sprawy wyglądają naprawdę dobrze, rozbudowa instalacji pozwoliła na zaopatrywanie ekspedycji w wodę pitną bez konieczności jej dostarczania z zewnątrz. Podobnie obiecująco prezentują się prace kartograficzne, wedle naszych doniesień kartografowie i geodeci wysłani na wyspę uskoczyli już mapowanie prawie połowy wyspy na co centrala w Eihenbergu wyczekują z zniecierpliwieniem. Dodatkowo ciekawa okazała się informacja o fundamentów budynków jakie ekspedycja odnalazła na wyspie. Centrala zasugerowała wysłanie w następnym rzucie na wyspę jakiegoś specjalisty aby ten przyjrzał się konstrukcjom, oszacował ich wiek oraz przeznaczenie.

Wczesna noc, Muratycka Kopalnia Węgla Alawancja Pod bramę MKW już grube godziny po zakończeniu ostatniej zmiany zajechało kilka ciężarówek. Początkowo portier na bramie niebędąca poinformowany kategorycznie odmawiał wpuszczenia pojazdów na teren obiektu. Ciężko się mu w zasadzie dziwić, człowiek całe swoje życie był przyzwyczajony do tego że jedyną formą odbioru węgla z kopalni są niekończące się wagony kolei państwowych. Tu nagle nie stad nie z owąd pod jego bramą zjawia się kilka śmiesznych ciężarówek a ich kierowca mówi że nie ma czasu do stracenia i kazano mu natychmiast odebrać ładunek. Szybko jednak udało się zażegnać mały kryzys gdy portier odbył rozmowę z jakimś ważnym jegomościem z zarządu który nawet stojąc kilka metrów od rozmowy nie wydawał się być zadowolony z faktu budzenia go w środku nocy. Reszta procesu poszła już gładko z ciężarówki załadowane po brzegi ruszyły do punktu docelowego.

Powiedzmy że za przewóz 1 jednostki zainkasujemy 4? więc razem za cały transport koszt wyniesie 64?. Czy taka oferta szanownemu odpowiada?

Znaczy nie można realnie przewidzieć tego co właściciel zrobi z klonem do puki z niego nie skorzysta. Do tego momentu jedyne o czym można mówić to przypuszczenia chociaż muszę przyznać że czasami można dokonać bardzo trafionych przewidywań. Nie mniej jednak jeżeli ktoś chce posiadać klona aby móc z jego pomocą prowadzić dalszą może nawet większą aktywność niż zwykle to nie widzę przeciwskazań aby mu w tym przeszkadzać. Natomiast jeżeli pojawiłby się jakieś negatywne konsekwencje z faktu powstania takiego klona zarówno on jak i jego właściciel musieliby by się z nimi mierzyć jak każdy inny obywatel.

Raczej klon założony, należy jeszcze zgłosić się do NKI w celu nadania stosownej rangi.

Dokument podpisany oraz opublikowany w DU.

Szanowny Panie @Oliwier Dymarski, Pragnę poinformować o wyrażeniu zgody na rejestrację konta-klona. Po założeniu konta upraszam niezwłocznie skontaktować się z NKI w celu dopełnienia procedury rejestracji konta-klona. Z wyrazami szacunku,

No muszę się zgodzić że dobór propozycji jest wysoce nietrafiony. Zamiast osoby poleciłbym poszukać inspiracji w jakiś dewizach może akurat uda się zasięgnąć inspiracji z trwającej dyskusji o dewizach samego Achkova.

Koła przemysłu kręcą się dalej i nabierają rozpędu. Dzięki stałym dostawom węgla elektrownia osiąga coraz lepsze wyniki produkcyjne. Aby utrzymać trend wzrostowy kolejne 50 jednostek energii zostanie jeszcze dziś dostarczone do MKW Alawancja.

Muszę przyznać że po wczytanie się w poprzednie wypowiedzi musiałem się upewnić w jaki temat kliknąłem. I tak dalej jest to "Marsz przeciw Lewactwu".