Ranking

Szanowni Obywatele Federacji Nordackiej, Drodzy Obywatele państw zaprzyjaźnionych, Dzień dzisiejszy, 15 listopada, ważny jest z trzech powodów. Pierwszym jest podpisanie przez II Federację Nordacką, Imperium Nandyjskie i Związek Winkulijski Deklaracji o zabezpieczeniu Wysp Przyjaźni. Jest ona końcem procesu planowania i początkiem realizacji wizji dobrobytu i bezpieczeństwa dla tegoż archipelagu, jak też dla państw-sygnatariuszy Deklaracji, która jest kolejnym krokiem naprzód we współpracy nordacko-winkulijsko-nandyjskiej i w ochronie Kontynetu Północnego oraz obszarów Paktu Achkovskiego przed niekontrolowanymi wpływami spoza niego. Dzisiejsza data ma znaczenie symboliczne, bowiem równo dwanaście lat temu swój nadzwyczaj aktywny żywot rozpoczęła Republika Bialeńska, będąca inspiracją, wzorem i autorytetem dla kolejnych państw powstałych na naszym Kontynencie. Latarnią, która oświetlała drogę do nordackiego rozwoju oraz dobrobytu. Dwa lata temu natomiast latarnia ta zgasła, co wielu pogrążyło w smutku i zmieniło oblicze Nordaty. Nie wyprawiamy się jednak na Wyspy Przyjaźni, dawne tereny Bialenii, tylko ku pamięci zdarzeń przeszłych. Przede wszystkim chcemy patrzeć w przyszłość i podzielić się lepszym jutrem z mieszkańcami tego rejonu, jakże obecnie narażonymi na bezprawie i bandytyzm. Chcemy, by obywatel z Wysp Przyjaźni, z Muratyki, z Nan Di czy Winkulii mógł ze spokojem patrząc na horyzont, wiedząc, że jest bezpieczny. Że bezpieczna jest jego teraźniejszość i przyszłość. O to właśnie walczymy. August de la Sparasan, Premier

Wasza Ekscelencjo Chengxiangu, Szanowni Obywatele Imperium Nandyjskiego, Rodacy, Po długiej przerwie od Niebiańskiego Tronu powracam do naszej ukochanej Ojczyzny. Nadrobiłem z grubsza to co działo się pod moją nieobecność, chociaż wiem, że nie jest to i tak wszystko co miało miejsce i nie są to wszelkie Wasze działania dla dobra naszego kraju. Przy swoim powrocie nie chcę obiecywać nic, bowiem czasy XXI wieku są niepewne. Nigdy nie wiemy, gdy przyjdzie realioza, a kiedy odejdzie. Chciałbym podziękować z całego serca Chengxiangowi za to, że gdy Ojczyzna potrzebowała to ten chwycił ster w swoje ręce i stabilnie prowadził nasz kraj do przodu, na dobre i na złe. Mam nadzieję, że wraz z Wami wspaniały narodzie zacznę wracać na odpowiednie tory i już niedługo będziecie mogli mówić, że Wasz wódz powrócił i prowadzi swoje wielonarodowe społeczeństwo do przodu, do Nowego Aleksandryjskiego Świtu!

Z okazji siódmej rocznicy powstania Wielkiego Księstwa Winkulii, Imperium Nandyjskie składa serdeczne gratulacje oraz wyrazy uznania dla całego Narodu Winkulijskiego. Siedem lat to czas wystarczający, by zarysować kontury tożsamości, przetrwać pierwsze burze i zbudować fundamenty pod przyszłość. Winkulia uczyniła to z godnością, wytrwałością i wyobraźnią. Niechaj dalsze lata przyniosą Winkulii stabilność, twórczy rozkwit i mądrą suwerenność. Niech historia Winkulii będzie źródłem inspiracji dla pokoleń. Z wyrazami szacunku i przyjaźni, Andrzej Ordyński, Chengxiang i Regent Imperium Nandyjskiego

23.10.2025, Anater Z okazji 7. rocznicy powstania Wielkiego Księstwa Winkulii składam w imieniu Ludowej Republiki Magnifikatu serdeczne gratulacje. Życzę dalszego rozwoju społeczno-gospodarczego w duchu współpracy i wzajemnego zrozumienia między naszymi narodami. Szczególne pozdrowienia kieruję do zamieszkałych w Księstwie Przyjaciół Ludowego Magnifikatu oraz innych postępowych Winkulijczyków. Prezydent Ludowej Republiki Magnifikatu Tarsycjusz Operar

Na hojnie i patriotyczno przyozdobionym placu przed Mauzoleum Egvala tłumnie gromadzili się ludzie oczekując na rozpoczecie obchodów. Tuż przed samym budynkiem rozstawiono duży podest okryty biało-czerwono-zielonym baldachimem, skąd przemawiać mieli przedstawiciele władz i najważniejsi goście. Całość zabezpieczana była przez służby - zarówno miejskie jak i Folksguarde. Gdy nadchodzić zaczęła godzina rozpoczecia uroczystości na plac wkroczyła reprezentacyjnie umundurowana jednostka Folksguarde, eskortując dostojników państwowych. Ci ostatni zajęli miejsca na podeście a Folksguardziści w szeregu tuż przed nim. Głos zabrał Premier. * * * Mam zaczyt powitać wszystkich znamienitych gości w tym wyjątkowym dniu. Dniu odzyskania przez Winkulię, po czasach rozdarcia i zaboru, swojej podmiotowości. To dzięki wysiłkowi bohaterów tamtych dni możemy cieszyć się dzisiaj nasza niepodległą ojczyzną. Dlatego oddajmy im hołd, tym którzy walczyli za Świętą Winkulię. * * * Po tych słowach oddział Folksguarde zaprezentował broń i oddał salwę w kierunku delegacji nordackiej honorową, upamiętniającą bohaterów wojny z Brodrią. Następnie Minister Stanu oddał głos Jego Królewskiej Mości.

Misja humanitarna w Arctiq: dzień 182. Miejsce: miasto Kooplyq, Arctiq (59.9°N, 39.6°W) Czas: poniedziałek 20.10.2025 r., godz. 19:30 (17:30 czasu lokalnego) 1. Wizyta Chengxianga 28 września odbyła się wizyta Chengxianga w Arctiq. Była to pierwsza wizyta w ramach cyklu wizyt Chengxiang Express. Uczestniczyli w niej - poza Chengxiangiem i Gubernatorem - najważniejsi arktyczni urzędnicy, a także setki ludzi w charakterze widzów. Spotkanie zostało bardzo pozytywnie odebrane wśród lokalnej społeczności. Zgodnie z sondażem przeprowadzonym przez portal Glacier Express w dniach 1-10 października, 86% mieszkańców Arctiq ma zaufanie do Nan Di - jest to wzrost o 14 punktów procentowych w porównaniu do lipca b.r. 2. Arktyczna zima Arktyczna zima zbliża się nieuchronnie. Już teraz temperatura w Kooplyq wynosi ok. 2°C w najcieplejszym momencie dnia i -3°C nad ranem. Sprawia to, że śnieg, który spadł w nocy, utrzymuje się przez większość dnia. Dzień również gwałtownie się skraca. O ile miejscowi są już przyzwyczajeni do bardzo niskich temperatur, to dla przyjezdnych Nandyjczyków, którzy zdecydowali się tu osiedlić lub przynajmniej zostać na dłuższy czas, arktyczna zima będzie niezapomnianą przygodą - Mam nadzieję, że zorze polarne zrekompensują mi te siarczyste mrozy, które już wkrótce nas czekają - śmiejąc się, powiedział dziennikarzowi Haoyu Liher - nandyjski pracownik biurowy, który postanowił zacząć nowe życie w Arctiq Władze już od wielu tygodni podejmują działania mające na celu jak najlepsze przygotowanie Arctiq do zimy. Trwają remonty domów i innych budynków. Ponadto, cały czas płyną zintensyfikowane dostawy surowców energetycznych z Nan Di do Arctiq. Innym, bardziej niekonwencjonalnym sposobem na przygotowanie do arktycznej zimy, ma być... fototerapia. Władze Arctiq rozpoczęły rozmowy z władzami centralnymi w kwestii ulg podatkowych dla pracodawców, którzy zdecydują się na dofinansowanie swoim pracownikom fototerapii. Ponadto, leczenie światłem ma być eksperymentalnie wdrażane w szkołach i w placówkach zdrowia. 3. Koniec misji humanitarnej W dniu dzisiejszym, ogłoszony został oficjalny koniec misji humanitarnej w Arctiq. Poniżej treść krótkiej mowy Gubernatora Arctiq Borysa Zamyckiego z tej okazji: Drodzy rodacy! Nandyjscy wolontariusze! Ostatnie pół roku było okresem intensywnej pracy na tej ziemi. Dzięki arktycznej pracowitości i nandyjskim zasobom, zmieniliśmy ten kraj nie do poznania. Wyremontowaliśmy i wyposażyliśmy dziesiątki szpitali, przychodni, szkół i domów. Odbudowaliśmy lub wyremontowaliśmy infrastrukturę. Ogólnie rzecz ujmując, przywróciliśmy światu Arktykę. Dziś, stojąc przed Wami, mogę powiedzieć, że zażegnaliśmy najbardziej palące problemy tej ziemi. Dlatego też I Misję Humanitarną niniejszym uznaję za zakończoną sukcesem. Nie oznacza to jednak, że nandyjska pomoc dla Arktyki kończy się. Wręcz przeciwnie - teraz, gdy dopełniła się już integracja arktyczno-nandyjska, nasza współpraca wchodzi na zupełnie nowy poziom. Obywatele Arctiq, którzy są w potrzebie, będą otrzymywali wsparcie na równych prawach, jak inni poddani Jego Cesarskiej Mości. Nadanie tej pomocy systemowego charakteru pozwoli nam na dotarcie z nią jeszcze dalej - w tym do bardziej oddalonych rejonów Arctiq i tych obywateli, którzy jeszcze nie w pełni podnieśli się z kryzysu. Statki i samoloty z pomocą nie będą już przybywały do Arctiq w ramach misji humanitarnej, a w ramach regularnej, usankcjonowanej prawnie, rządowej i prywatnej pomocy. Pamiętajcie jednak, że dla Imperium Nandyjskiego, Arctiq to nie tylko beneficjent pomocy. To także niezwykle cenny partner w wielu dziedzinach, co potwierdził Jego Ekscelencja Chengxiang, wybierając właśnie tę ziemię jako cel swojej pierwszej wizyty w ramach Chengxiang Express. Integracja arktyczno-nandyjska to swobodna i równa wymiana gospodarcza i naukowa. To nowe, wspaniałe perspektywy dla naszych narodów.

Deklaracja zabezpieczenia Wysp Przyjaźni My, niżej podpisani, reprezentujący Imperium Nandyjskie, Federację Nordacką oraz Związek Winkulijski, kierując się troską o stabilność Kontynentu Północnego oraz potrzebą zapewnienia ciągłości międzynarodowej opieki nad obszarami o kluczowym znaczeniu dla tejże stabilności, niniejszym deklarujemy podjęcie wspólnej misji stabilizacyjnej na terenie archipelagu Wysp Przyjaźni. Po zakończeniu okresu ochrony sprawowanej przez Pakt Bundżadarski, istnieje uzasadnione ryzyko nasilenia działań łupieżczych i bandyckich, jak również możliwość przejęcia wysp przez siły nieprzychylne państwom Kontynentu. W obliczu tych zagrożeń, zobowiązujemy się do podjęcia skoordynowanych działań zmierzających do ustanowienia stabilnego, międzynarodowego zarządu nad wspomnianym obszarem. Deklarujemy wzajemną akceptację i wsparcie dla wszelkich działań podejmowanych w tym celu przez państwa nordackie, a także zobowiązujemy się do ustanowienia rządów prawa na Wyspach Przyjaźni oraz do rozstrzygania wszelkich sporów dotyczących tego terytorium w drodze dialogu i porozumienia. W celu realizacji powyższych założeń, zastrzegamy sobie prawo do użycia siły wobec organizacji zbrojnych o charakterze niepaństwowym, obecnych na terenie archipelagu, jeśli ich działalność stanowić będzie bezpośrednie lub pośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa sił delegowanych przez nasze państwa.

Również popieram wniosek o reasumpcję głosowania

"Nasze Imperium" było czasopismem prowadzonym przez moją nieodżałowaną małżonkę Aleksandrę Izabellę Dostojewską-Swarzewską. Poruszało głównie tematy związane z Brodrią i Bialenią, ale nierzadko odnosiło się też do sytuacji zagranicznej. Zachowało się trochę numerów z nowszych archiwów bialeńskich: https://vonthorn.sarmacja.org/galeria/archive/bialenia/noweforum/search.php?action=results&sid=f693d018c095ece9e38e4ba93777170a I starszych archiwów bialeńskich: https://vonthorn.sarmacja.org/galeria/archive/bialenia/spolecznosc/forum-119.html Nawiążmy do tej wspaniałej tradycji i dziennikarstwa najwyższych lotów. Stwórzmy wspólnie "Nasze Nowe Imperium". Imperium Nandyjskie nie ma obecnie prasy dotyczącej całego imperium. W Nowej Ordzie wydaję sobie (bardzo nieregularnie niestety) "Tajemniczy Pollin" i (jeszcze rzadziej) "Ordę". Te projekty będę w swoim tempie kontynuował. Ale potrzebujemy czegoś więcej, wspólnego projektu. O czym byłoby nowe czasopismo? I o polityce, i o narracji. Bez cenzury, bez tematów tabu, za to z emfazą patriotyczną i kultem Imperatora (oraz Imperatorki-Seniorki). Jaką formę przyjmiemy? Może webpress, jak najlepsze mikronacyjne czasopismo naszego drogiego kolegi @karol flibustier keane? A w tym wątku przypominalibyśmy o nowych artykułach. Co jakiś czas, jak więcej artykulików by się zebrało, zrobiłbym z tego pdfa i wrzucił na stronę główną Nordackiej Unii Informatycznej. Kto jest chętny do współpracy? Śmiało, Saszeńce i tak nigdy nikt nie dorówna, ale spróbować warto! @Obywatel Nan Di

W czasie wizyty w Porcie Dostojewsk, zrealizowanej w ramach cyklu „Chengxiang Express”, zapowiedziałem stworzenie Wielkiego Muzeum Brodryjskiego. Dziś nadszedł moment, by przejść od zapowiedzi do działania. Nie chodzi tu o kolejny wątek na forum, lecz o przestrzeń symboliczną, która pomieści pamięć, tożsamość i przyszłość Brodryjczyków. Diaspora brodryjska w Imperium, choć rozproszona, ma dwa wyraźne ośrodki: Port Dostojewsk w Cesarstwie Nandyjskim oraz Sankt Michajłow w Starobrodrii. To właśnie tam mogłyby powstać dwa oddziały muzeum. Wielkie Muzeum Brodryjskie powinno być przestrzenią narracyjną, naukową i twórczą. Miejscem, w którym opowieść o Brodryjczykach nie tylko się przechowuje, ale też współtworzy. Powinny się tam znaleźć artefakty historyczne, dokumenty ustrojowe, osobiste świadectwa, ale także plany dotyzące przyszłości Brodrii. Muzeum ma nie tylko dokumentować, ale też inicjować – być laboratorium pamięci i przyszłości, miejscem spotkań, debat, rekonstrukcji i wspólnego projektowania. Niech to muzeum nie będzie tylko budynkiem. Niech stanie się opowieścią, którą piszemy razem. Zapraszam do burzy mózgów: co powinno się tam znaleźć, jakie wątki są dla Was kluczowe, jak opowiadać o Brodrii w sposób żywy, dostępny i wielowarstwowy? Czas wspólnie zaprojektować to miejsce! @Obywatel Nan Di

A jak mówiłem, ze pasek jee dzueffny, toście nie reagowali, musiała Eve przyjść i Was łagodnie mówiąc, zjebać? 😉

wnosze o uchwalenie zaloby narodowej na terenie kraju w związku z odejściem Harlina i Joahima von Ribentroppa. Harlin wieloletni dzialacz pannordacki a takze bohater narodowy ZPViW wzielil ZPViW do FN 5 lat temu i jako jeden z nielicznych pomógł narodom Westlandu i Voxlandu zginął tragiczną śmiercią na moście. Joahim von Ribentropp zarówno Król Voxlandu jak i ZP Voxlandu i Westlandu zginął ostatnio także, jest on współ-ojcem założycielem ZPViW i wieloletnie w nim działał z tejj posługi jest zasłużony. Wnoszę by Ludowe Zgromadzenie Kiryjskie uchwaliło w związku z tym uchwałe o podwójnej żałobie narodowej.

II Federacja Nordacka wykonując zobowiązania z tytułu Umowy o proporcjonalnej redystrybucji środków dokonała wypłaty w kwocie 150 nordów na rzecz Imperium Nandyjskiego za miesiąc październik.

Centralna Komisja Wyborcza IV Republiki Muratyki informuje, że opublikowane zostało Obwieszczenie ws. wyników na VII Prezydenta IV Republiki. Na VII Prezydenta IV Republiki Muratyki wybrany został Kaspar Venir Waksman-Dëter. Zaprzysiężenie Prezydenta-Elekta odbędzie się w środę, tj. 5 listopada 2025 roku o godzinie 18:00 w Volkshøse. DW: @Obywatel Federacji @Mieszkaniec

Pierwszy dzień listopada. Szczerze mówiąc, nie uważam, aby stosowne było wykorzystywanie daty na polityczne przemowy, toteż będzie krótko. Przyzwoitość i dług naszego pokolenia mikronautów wobec dokonań poprzedników nakazuje mi jednakowoż napisać kilka słów. Mamy dziś dzień zadumy, może ponury, ale sądzę, że niewątpliwie potrzebny. Dzisiejszy dzień nie jest świętem państwowym Federacji Nordackiej, jednakże jest świętem tych wszystkich, co odeszli: czy to z płaszczyzny mikronacyjnej, ze świata Pollinu z powrotem do "reala", czy też ze świata żywych w ogóle - ich właśnie szczególnie warto upamiętnić choćby refleksją. Dlatego zachęcam obywatele, aby taką refleksję poczynić i wspomnieć właśnie te osoby. Ludzi z naszego, wąskiego i szerokiego grona, których już w nim nie ma. W szczególności tych, którzy już do niego nie powrócą. Cześć Ich pamięci. [*]

karol tu jeszcze nie przylazł? 😮 On uwielabia takie działu, jak psychiatryki 😉

Dziś w Cerkwi Kiryjskiej pw. Proroka Moeela w centrum Marsylii w Państwie Kościelnym odbędą się skromne (w duchu ofiarnickim) obchody trzylecia istnienia Przenajświętszego Kościoła Kiryjskiego. W stolicy zebrali się Kiriowie z całej Nordaty, w swej liczebności dochodząc do miliona dusz. Służby miejskie na spółkę z Wszechministerstwem zapewniły turystom zakwaterowanie, wypatrując jednocześnie wszelkich przejawów obcej (voxlandzkiej lub czesnoradzkiej) agentury. Setki tysięcy wiernych wyszło z świecami na ulice starego miasta, całkowicie w zasadzie blokując ruch w oczekiwaniu na rozpoczęcie mszy kiryjskiej pod przewodnictwem Patriarchy Borysa, co nastąpi o 20:00.

Królestwo Nowal wraz z przyległościami wyraża opinię, że Winkulia nigdy nie opuści flagi i nie złoży wioseł, czego życzymy na każdy dzień wirtualnego bytowania w mikronacjach! Wpisał się do Księgi pamiątkowej wojewoda nowalski karol keane (flibustier)

Jesteśmy w trakcie migracji na SeoHost. Można spokojnie pisać posty, zostaną przekopiowane. Bazy danych i pliki zostały pomyślnie przekopiowane. Muszę jednak w każdym skrypcie, który łączy się z bazą daną, poprawić nazwy baz danych. Jak tylko skończą się prace nad migracją, to domena nordata.org zacznie przekierowywać na SeoHost, zamiast na hosting w Śląsk Data Center. @Mieszkaniec

Wasza Królewska Mość, Drodzy Przyjaciele Magnifikatu, Tradycje przyjaźni winkulijsko-magnifikackiej zaowocowały konkretnymi inicjatywami, takimi jak sojusz obronny, czy oficjalne wizyty na najwyższym szczeblu. Rocznica powstania Winkulii to także okazja do refleksji nad tym, co naprawdę stanowi o sile wspólnoty. Nie muszą to być tytuły, lecz równość, współdziałanie i poszanowanie pracy każdego obywatela. Te wartości – bliskie i Magnifikatowi, i Winkulii – pozwalają budować przestrzeń, w której każdy człowiek ma swoje miejsce, a rozwój jednego służy dobru wszystkich. Szczególne pozdrowienia kieruję do Przyjaciół Ludowego Magnifikatu mieszkających w Winkulii oraz innych postępowych Winkulijczyków. To dzięki Wam więź między naszymi narodami nie jest jedynie zapisem w kronikach, lecz siłą napędową i realnym doświadczeniem wspólnoty i współpracy. Wasza aktywność, otwartość i pamięć o wspólnych i wielkich ideach są cennym wkładem w rozwój naszych relacji. Z okazji jubileuszu życzę Winkulii dalszego rozwoju społeczno-gospodarczego w duchu dialogu, równości i wzajemnego zrozumienia — by wspólna praca wszystkich obywateli przynosiła trwały pożytek całej wspólnocie i urzeczywistniała się w relacjach magnifikacko-winkulijskich. Prezydent Ludowej Republiki Magnifikatu Tarsycjusz Operar

Wasza Królewska Mość, Czcigodny Panie Premierze, Szanowni Państwo, Szanowni Goście, Gdy siedem lat temu przypadł mi zaszczyt kierowania tymczasowym rządem winkulijskim ze stolicą w Anater, nawet w swoich najśmielszych oczekiwaniach nie przypuszczałem, że kiedykolwiek jeszcze po tylu latach imię Winkulii będzie na ustach mikroświata i bynajmniej nie byłem w tym przekonaniu odosobniony. Gdy spoglądam wstecz na tych siedem ostatnich lat dzielących nas od tamtych wydarzeń, tamtych emocji myślę o ogromie włożonej pracy i wysiłku włożonym w nasz projekt, o żarliwych dyskusjach toczonych przez lata w naszym parlamencie o tym jak najlepiej wykorzystać odzyskaną przez nas wolność, myślę o naszych bohaterach, tytanach pracy tamtych i późniejszych dni. Jest tylko jedno jedyne słowo i najpiękniejsze w swej treści, które w pełni oddaje co czuje w tej chwili i jest nim wdzięczność - za wszystkich siedem lat nieustającej pracy nas wszystkich, którzy stworzyli to miejsce i uczynili je tym czym dziś jest. Dwudziesty trzeci Października przypomina nam, że wolność nie jest podarowana ani raz na zawsze, ani też nie jest darowana za darmo. Dwudziesty trzeci października był nie zwieńczeniem procesu, a zaledwie początkiem długiej drogi Winkulii, ku zjednoczeniu i niepodległości. Ten marsz ku niepodległości który rząd anaterski zapoczątkował, wciąż trwa, a Związek Winkulijski pozostaje miejscem pracy nieukończonej misji niepodległościowej, o czym nie powinniśmy zapominać także w każdy inny dzień roku, nie tylko przy okazji świąt narodowych i niepodległościowych. Winkulijczycy są spadkobiercami tradycji sięgającymi początków północnej hemisfery mikroświata i nigdy nie stanowi z innymi jej częśćmi jednej, w pełni zlanej całości. Pozostajemy odrębnym w pełni suwerennym bytem pełniącym niezależną misje kontynentalną i cywilizacyjną w mikroświecie, całkowicie niezależną od jakiegokolwiek innego, choćby pozornie najbliższego ośrodka kulturotwórstwa i tak też winniśmy pozostać czwartym biegunem multipolarnego mikroświata. Mam przeto nadzieję, że czyn 23 października pozostanie na zawsze inspiracją dla nieprzeliczonych rzeszy winkulijskich obywateli do czynienia rzeczy wielkich i śmiałych - jest to też myśl z jaką pragnę państwa zostawić. Wygłosił przemówienie, po czym zszedł z mównicy.

Informuję, że przed chwilą zakupiłem hosting na Seohoście w planie SH 2. Dzięki leockiemu kodowi zniżkowemu obniżyłem koszt zakupu hostingu w pierwszym roku. Dane dostępowe do panelu zostały przekazane @Kamiljan de Harlin celem dokonania migracji z SLDC. Obecny hosting, według posiadanej przeze mnie wiedzy, wygasa 1 listopada. Domena, ze względu na to, że została opłacona już wcześniej, przez najbliższy rok będzie jeszcze na SLDC. Za rok zobaczymy, co dalej.

W imieniu II Federacji Nordackiej gratuluję Winkulii wytrwania przetrwania tak pokaźnego w warunkach mikronacyjnych okresu czasu, niewątpliwie wypełnionego problemami i przeszkodami, a jednak prowadzącego do stabilnego i prosperującego państwa! Życzymy kolejnych wielu lat sukcesów naszym winkulijskim sojusznikom. August de la Sparasan, premier II FN

Antyle Nowalskie z Tortugą i Miastem Rozbitków wpisują się do Księgi Pamiątkowej na część Winkulii! Winkulia Hip Hip, Hurra, Hurra! Życzenia składa Edward Teague z Nowalu wraz z załogą!

Zdenerwowany Wasil ujawnił znajomość perfekcyjnej mowy wspólnej, krzycząc na Regenta. - Kurwa!!! Jak to dex żyje przecież było że świętej pamięci!!! Chuj wam w dupę!!! Gdzie tu waksmaniątka? Kurwa!!!!!!!!!!! Kto na to pozwolił? Uzgodniłem, że dex nie żyje, wy suki syny, parszywe jebańce!!!!!!!!. Kurwa mać!!!!!, to jakiś spisek!!!!!!? Chuj wam wszystkim w wasze zdradzieckie pizdy, wy skurwysyny!!!! UZNAM WAS ZA MARTWYCH albo nie, jebać was, i te wasze bastioniki

Od strony technicznej, widziałbym Wielkie Muzeum Brodryjskie jako odrębny dział. Moglibyśmy nawet rozważyć stworzenie trzech poddziałów - Historia przedinternetowa, Historia internetowa, Współczesność. Jeżeli chodzi o treści, które moglibyśmy tam umieszczać, to przede wszystkim mogłoby to być miejsce służące luźnemu wrzucaniu tego dorobku Brodrii, który miał to szczęście, że nie zniknął wraz z kolejnymi zmianami forów - celem jego zachowania, a być może nawet usystematyzowania. Może okazać się, że z historii Brodrii zachowało się więcej, niż by się komukolwiek wydawało! 😉 Z rzeczy, które przychodzą mi do głowy w pierwszej kolejności, mogłyby to być np. opracowania dotyczące historii przedinternetowej, archiwalne mapy, przewodniki, linki do starych forów i działów. Co się zaś tyczy współczesności, to moglibyśmy się pokusić np. o analizy demograficzne brodryjskiej mniejszości w Nan Di, jakieś krótkie artykuły, opisy ciekawostek, może nawet dyskusje na jakieś kontrowersyjne tematy związane z Brodrią?

Uchwała Folkstagu XXX Folkstag Związku Winkulijskiego wyraża zgodę na ratyfikację przez Króla Traktatu o Nordackiej Unii Informatycznej, podpisanego 18 października 2025 roku. * * * Traktat o Nordackiej Unii Informatycznej został podpisany 18 października przez Ministra Stanu. W celu jego ratyfikacji przez Króla, zgodnie z konstytucją, jest wymagana zgoda Trybuny Ludowej. Sugeruję zapoznanie się z treścią traktatu przed podjęciem decyzji. Poniżej załączam treść traktatu: Otwieram debatę, która potrwa do 17 listopada włącznie.

/-/ Andrzej Płatonowicz Ordyński Chengxiang Imperium Nandyjskiego

(-) Mikołaj III, Król Związku Winkulijskiego

Dziś 15 listopada. Data, która rozpoczęła i zakończyła historię Republiki Bialeńskiej. Dwanaście lat od powstania RB i dwa lata od momentu, kiedy postanowiliśmy ostatecznie zamknąć ten projekt. Święto powstania i rocznica śmierci w jednym - mamy więc co świętować. Kiedy myślę o tamtej dekadzie, jestem zadowolony z efektu. Zarówno z tego, co stworzyliśmy i co wciąż można przypominać sobie w archiwach, jak i z tego, że potrafiliśmy RB ładnie pożegnać. Nie każda mikronacja potrafi zakończyć działanie z godnością, a nie przez przypadkową awarię serwera czy porzucenie forum przez wszystkich oprócz spambotów. My to zrobiliśmy po swojemu: z oficjalnym pożegnaniem, księgą pamiątkową i w bialeńskim stylu, w którym melancholia miesza się z żartem, a każde zdanie brzmi tak, jakby było pisane ze świadomością, że nikt normalny i tak nie traktuje tego całkiem poważnie. Patrzę dziś na tamte dziesięć lat i widzę wszystko, co zwykle w takich momentach widać: wzrosty, upadki, kryzysy polityczne i wątki, które kończyły się szybciej niż się zaczynały, oraz te, które ktoś ciągnął uparcie, chociaż nikt już nie pamiętał dlaczego. To był żywy ekosystem, który rządził się własnymi, czasem absurdalnymi prawami. I jeśli pod koniec miał w sobie element dekadencji - owszem, miał - to była to dekadencja twórcza, nie wynikająca z rozkładu, lecz z nadmiaru pomysłów, które nie miały szansy się zmieścić w zbyt małej przestrzeni naszego czasu i chęci. A potem oczywiście przyszedł moment, kiedy należało powiedzieć: „starczy”. I wypowiedzenie tego słowa przyniosło nam wszystkim swego rodzaju ulgę. Bo można lubić swoje dzieło, można być z nim emocjonalnie związanym, można pielęgnować historię i anegdoty — ale można też spojrzeć na to i powiedzieć: dobrze, to już jest komplet. Lepiej odejść, niż dryfować w nieskończoność w stanie mikronacyjnej wegetacji, kiedy każdy nowy post wygląda jak próba sztucznego podtrzymania akcji serca. Dzisiaj Bialenia jest wspomnieniem — ale wspomnieniem wciąż żywym. Takim, do którego można wracać bez wstydu i bez uczucia, że trzeba coś jeszcze dopisywać na siłę. Wciąż potrafi wywołać uśmiech, czasem może zdziwienie swoją aktualnością, czasem pobłażliwy gest w stronę dawnego siebie: „naprawdę to wymyśliłem?”. Ale summa summarum: to była dobra dekada. Więc w tę rocznicę - podwójną, jakże praktyczną - powiem krótko, choć cały ten tekst już temu przeczy: dziękuję Republice Bialeńskiej za to, że była, i za to, że umiała się skończyć. A wszystkim, którzy kiedyś w tym uczestniczyli, przypominam: cokolwiek się nam przytrafi, i tak nigdy nie zapomnimy o Bialenii.

Aktualizacja 15.11.2025: Otworzenie oddziału Luftromanow w mieście Lisewo (Rodecja). Dodanie lotów z Wiecznego Miasta do Lisewa i z Lisewa do Wiecznego Miasta (loty 2 razy w tygodniu w każdą stronę). Przywrócenie lotów między Wiecznym Miastem a Wastokodarem (raz dziennie w każdą stronę).

Pewnego razy był sobie użytkownik efeniku. Zapytany, orzekł, że Federacja Nordacka ma nowoczesne systemy i będzie miała Wielki System Gospodarczy.

WakSSman, ten fałszywy skurwysyn pierw zablokowal moją kandydaturę a teraz pozbył się harlina

Głosowanie zakończyło się. Głosowało 2 Kiriów, 2 było ZA, nikt nie był PRZECIW ani nie WSTRZYMAŁ SIĘ. Ludowe Zgromadzenie Kiryjskie uchwaliło Ustawę o Autonomiach. Jako Imperator Kiriów podpisuję ją i wprowadzam do Dziennika Praw: https://nordata.org/dp/akt.php?id=232 Rozpoczynam debatę nad propozycją, która potrwa do ok. 22:15 dnia 12.11.2025.

+1 To co Burek zrobił z Winkulią, aż woła o pomstę do nieba

Szanowni Państwo, Drodzy Radcy, Jeśli pozwolicie, chciałbym, abyśmy zebrali się tutaj, w tej pięknej post-NKIstowskiej sali na obrady Rady Nordackiej Unii Informatycznej, tym samym wypełniając postanowienia przyjętego niedawno Traktatu o Nordackiej Unii Informatycznej. Zgodnie z punktem 1. artykułu 8. wyżej wymienionego traktatu, początkowy skład osobowy Rady przedstawia się następująco: - Reprezentant Nan Di: @Andrzej Ordyński - Reprezentant Winkulii: @Burek - Reprezentant Federacji Nordackiej: moja skromna osoba, czyli August de la Sparasan.

Czy jesteś za przyjęciem Ustawy specjalnej o zakończeniu działalności komisji ds. badania wpływów ZKRR? ZA [X] PRZECIW [] WSTRZYMUJĘ SIĘ []

Waksman położył prawą dłoń na Konstytucji, i wyrecytował treść przysięgi: Kaspar Venir Waksman-Dëter VII Prezydent IV Republiki Muratyki Ja, Kaspar Venir Waksman-Dëter, ślubuję wierność IV Republice Muratyki, obiecując wszystkim tu zebranym oraz wszystkim narodom IV Republiki, że dochowam wierności postanowieniom Konstytucji, będę stał na straży sprawiedliwości oraz bezpieczeństwa państwa muratyckiego, a także bezpieczeństwa wszystkich obywateli i mieszkańców Muratyki, których to dobro będzie dla mnie najważniejsze. Po otrzymaniu insygniów nowy Prezydent stanął przed tłumem zebranym na Sali Plenarnej i oddał się chwili. Po ustaniu braw odłożył insygnia na bok i stanął na mównicy. Spojrzał się powoli od prawej, do lewej i rozpoczął przemówienie. Kaspar Venir Waksman-Dëter VII Prezydent IV Republiki Muratyki Drodzy obywatele, Szanowny Panie Prezydencie-Seniorze, zebrani goście, jestem niezmiernie szczęśliwy, że mogę znów przemawiać do was jako Prezydent IV Republiki. Ster tego państwa był u wielu różnych ludzi, którzy kierowali nas w różne strony. Jedni płynęli na wody spokojne, inni burzowe, a jeszcze inni próbowali zarysować naszą burtę o górę lodową. Teraz IV Republika zmierza na wody stanowcze, szybkie i klarowne. Chcę, aby moja prezydentura była owocna w nowe technologie i mechanizmy które sprawią, że IV Republika stanie się miejscem dynamicznym i atrakcyjnym dla zagranicznych inwestorów. Chcę, żeby była też czasem, w którym Muratyka odnajdzie na nowo swoją zdolność do marzeń. Naród, który przestaje marzyć, zamienia się w archiwum własnych lęków. Dlatego mówię jasno - nie wracamy do przeszłości, nawet tej, którą wspominamy z dumą. Nie tkwimy w teraźniejszości, nawet tej, którą uważamy za wygodną. My budujemy przyszłość, i robimy to świadomie, odpowiedzialnie i z myślą o pokoleniach, które przyjdą po nas. Dzisiaj rozpoczyna się lepszy czas dla Muratyki. Pora na pracę, rozwój i nowe perspektywy!

Zweryfikowano... DW: @Antoni Moskwicz@Burek

Niech chwała będzie Jahwe!

RAPORT CHENGXIANGA IMPERIUM NANDYJSKIEGO Minęły kolejne dwa tygodnie intensywnych działań Chengxianga i obywateli nandyjskich. Minęła ponad połowa kadencji szefa rządu. Imperium Nandyjskie nie tylko kontynuuje proces reorganizacji wewnętrznej, lecz także pogłębia relacje międzynarodowe, rozwija misje lokalne i wzmacnia swoją obecność kulturową. Trwa okres aktywności dyplomatycznej, aktywizacji społeczeństwa, dokumentowania lokalnych wspólnot oraz projektowania przyszłości. Imperium potwierdza swoją zdolność do działania w duchu współpracy i kreatywności. I. NOWE FORMATY KOMUNIKACJI Siódmy numer „Tajemniczego Pollinu” Ukazało się kolejne wydanie ordyjskiego periodyku, podejmującego tematykę tajemnic mikroświata i zjawisk niewyjaśnionych. Nowy numer wzbudził zainteresowanie społeczności, wzmacniając naszą obecność w przestrzeni medialnej i podkreślając nasz wkład w rozwój wspólnej narracji i kultury. II. DYPLOMACJA I WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA Podpisanie Traktatu o Nordackiej Unii Informatycznej Chengxiang uczestniczył w ceremonii podpisania traktatu ustanawiającego wspólnotę państw nordackich w zakresie infrastruktury cyfrowej, bezpieczeństwa informatycznego i rozwoju technologicznego. Imperium Nandyjskie, jako jeden z inicjatorów porozumienia, potwierdziło swoje zaangażowanie w budowę zintegrowanej przestrzeni cyfrowej. Siódma rocznica Wielkiego Księstwa Winkulii Delegacja nandyjska wzięła udział w obchodach siódmej rocznicy powstania Wielkiego Księstwa Winkulii. W księdze pamiątkowej Chengxiang złożył hołd trwałości winkulijskiej państwowości, podkreślając znaczenie wspólnej historii i wzajemnego szacunku. Umowa o wzajemnej pomocy w kryzysach Imperium podpisało porozumienie umożliwiające interwencję w sytuacjach kryzysowych — zarówno humanitarnych, jak i administracyjnych. Dokument przewiduje możliwość czasowego przejęcia obowiązków przez partnerów traktatowych w przypadku paraliżu struktur państwowych, co wzmacnia odporność systemu nordackiego. Demonstracja w obronie Voxlandu Na placach Wiecznego Miasta odbyła się manifestacja solidarności z Królestwem Voxlandu. Obywatele Imperium wyrazili sprzeciw wobec prób destabilizacji tego państwa oraz poparcie dla jego władz i prawa do samostanowienia. Demonstracja miała charakter pokojowy i oddolny. III. TERYTORIA I WIZYTY LOKALNE Chengxiang Express: Maszinuudyn-chot W ramach cyklu Chengxiang Express odbyła się wizyta w Maszinuudyn-chot — mieście o unikalnym charakterze kulturowym i urbanistycznym. Chengxiang spotkał się z lokalnymi liderami, odwiedził miejsca pracy i kultury, a także wysłuchał głosów mieszkańców. Wizyta miała na celu rozpoznanie potencjału regionu i wzmocnienie jego pozycji w strukturze Imperium. Chengxiang Express: Port Dostojewsk Port Dostojewsk, będący centrum brodryjskiej diaspory, stał się kolejnym przystankiem Chengxianga. W trakcie wizyty podjęto rozmowy z przedstawicielami lokalnych wspólnot, odwiedzono miejsca rozwoju kultury brodryjskiej oraz miejsca pamięci. Szczególną uwagę poświęcono planom utworzenia instytucji kultury, która upamiętni historię Brodryjczyków. Kontynuacja misji humanitarnej w Arctiq Misja humanitarna w Protektoracie Arctiq trwa. Kolejne transporty z pomocą — żywnością, lekami, sprzętem i agregatami prądotwórczymi — dotarły do potrzebujących. W działania zaangażowani są lekarze, inżynierowie i wolontariusze, a także przedstawiciele administracji. Misja stanowi wyraz odpowiedzialności Imperium za dobro zaprzyjaźnionych etnosów. IV. KULTURA I INFRASTRUKTURA Zapowiedź Wielkiego Muzeum Brodryjskiego W Porcie Dostojewsk i Sankt Michajłowie rozpoczęto prace koncepcyjne nad Wielkim Muzeum Brodryjskim — instytucją, która ma stać się przestrzenią pamięci, edukacji i twórczości. Muzeum będzie dokumentować historię Brodryjczyków, ich wkład w rozwój Imperium oraz współczesne formy tożsamości kulturowej. V. ZAPOWIEDZI I PERSPEKTYWY Kontynuacja cyklu Chengxiang Express Zapowiedziano kolejne wizyty w ramach cyklu Chengxiang Express, obejmujące regiony o szczególnym znaczeniu kulturowym i gospodarczym. Celem jest dalsze dokumentowanie lokalnych wspólnot, wspieranie struktur terenowych oraz pogłębianie więzi wewnątrz Imperium. Rozwój struktur Nordackiej Unii Informatycznej Po podpisaniu traktatu rozpoczęto prace nad dostosowaniem systemów informatycznych do nowej sytuacji, mającymi na celu zwiększenie stabilności informatycznej. Już wkrótce działalność rozpocznie Rada Nordackiej Unii Informatycznej, w skład której, obok przedstawicieli Federacji Nordackiej i Związku Winkulijskiego, wejdzie Chengxiang Nan Di. Dziękuję za uwagę. Niech żyje Imperium!

Wasze Ekscelencje, Szanowni Państwo, Obywatele Winkulii, Postaram się ująć to krótko. Myślę, że możemy się zgodzić, że ciężko byłoby sobie wyobrazić Nordatę, szczególnie zjednoczoną Nordatę bez Winkulii. Winkulia uczestniczyła pośrednio lub bezpośrednio w każdym pannordackim projekcie. Trwanie i prosperowanie silnej, sojuszniczej Winkulii jest ważnym celem polityki nordackiej. Ważne jest teraz, gdy jesteśmy w sytuacji, gdzie sądzę, że można ze spokojem ogłosić, iż wszystkie przeszłe spory i problemy w relacjach zostały zażegnane, by nasze kraje nie dopuszczały i powstawania kolejnych i kontynuowały współpracę dla obustronnych korzyści. Zjednoczona Winkulia dumnie kroczy dziś obok Zjednoczonej Nordaty w równości i partnerstwie. Mamy wielką nadzieję, że będzie tak dalej. Jedna Winkulia to jedna Nordata!

Nikogo nie zaskoczę, mówiąc, iż obchodzimy dziś rocznicę daty ważnej, ważnej i znamiennej – siódma rocznica proklamowania w Groznym, dzisiejszym Anaterze, Wielkiego Księstwa Winkulii i rozpoczęcia długiej ścieżki, która ostatecznie doprowadziła do zjednoczonej i niepodległej Winkulii, jaką cieszymy się dziś. Choć początkowo obejmujące zaledwie północną część rdzennych ziem winkulijskich Księstwo było dla przebywającej dotąd na emigracji w Athos diaspory winkulijskiej pierwszym krokiem ku odrodzenia ojczyzny, dotąd istniejącej pod zaborami dwóch agresorów – Brodrii i Unii Trzech Narodów, które zajęły obie części państwa winkulijskiego wiosną 2018 roku, perfidnie wykorzystując okres niestabilności politycznej w kraju po ponownym odejściu jego założyciela, Szymona Uchastoka. Te dwa imperialistyczne mocarstwa, brodryjski niedźwiedź i unijny wilk, powaliły winkulijską państwowość, dzieląc się nią niby łupem, czyniąc więc rzecz dalece bardziej przypominającą praktyki yoyonacji niż ówczesna Winkulia, której taką łatkę przecież przypisywano. Przez większą część roku 2018 Winkulijczycy zmuszeni byli błąkać się po Mikroświecie, znosząc szykany i ucisk, zwłaszcza ze strony UTN, która usilnie starała się przekonać Winkulijczyków, iż Winkulijczykami nie są, a powinni raczej „zintegrować się” z resztą, „ucywilizować”, dołączyć do którejś z „poważnych” mikronacji. Mimo, że moje własne v-życie rozpoczęło się, gdy owe wydarzenia były już historią, mogę się z czystym sumieniem utożsamiać z poczuciem niesprawiedliwości wypędzonych Winkulijczyków – zjawisko szufladkowania nowopowstałych projektów jako yoyonacje trwało jeszcze przez wiele lat i sam go doświadczyłem, choć od paru lat, jak mi się zdaje, słabnie. Nie można jednak porównywać żadnego chyba przypadku wrogości starych państw wobec nowych do przypadku Winkulii, gdzie pogarda wyszła poza wszelkie skale, zamieniając się w morderczą pogoń za Winkulijczykami, wspólny wysiłek okupantów i nie tylko, by wymazać winkulijkość z map Pollinu i z umysłów jej mieszkańców. Umówmy się: większość istniejących dziś, a nawet pyszniących się wielką aktywnością i wpływem państw nie poddałaby się takiej próbie, zwłaszcza gdyby była przeprowadzona w wczesnych etapach istnienia owych mikronacji; ich obywatele pogodziliby się z utratą ojczyzny i po paru miesiącach przeszliby nad tym faktem do porządku dziennego, angażując się w pozostałe istniejące, być może wykonujące wcześniej wyrok śmierci na ich krajach społeczności, żartując potem z grzechów młodości polegających na pragnieniu uczynienia czegoś własnego, albo gorzej, kuląc się ze wstydu przed starszymi kolegami ze względu na swój ubrudzony tą czy inną yoyonacją życiorys. Nie jest to zresztą gdybanie, gdyż taka sytuacja zdarzała się już w historii naszego świata i kontynentu wielokrotnie. Tym gorzej, że prób wymazywania winkulijskiego (istniejącej już wówczas koło trzech lat, jak na standardy Nordaty – długo) poczucia odmiennej tożsamości dokonały państwa i obywatele Nordaty – tej samej Nordaty, która przez lata służyła tej „lepszej” części Mikroświata jako śmietnik yoyonacji, kolonia karna, zakład zamknięty trollów, poprawczak, z którego albo się wychodziło, dorastając do standardów „poważnych” mikronacji, albo w którym pozostawało się na zawsze, będąc uwikłanym w wieczne wojenki i zmienne sojusze między powstającymi a upadającymi państewkami. Ci sami Nordatczycy, którzy wyzwolili się z wiary w ten stereotyp i zaakceptowawszy własne towarzystwo, styl działania i prowadzenia państwa z czasem uzyskiwali coraz większe uznanie ze strony reszty Pollinu – choć bez przesady – teraz dokonywali tego samego podziału wobec swoich młodszych stażem sąsiadów, zrzuciwszy z siebie więzy yoyonacyjnej nordackości założyli je od razu komuś innemu, nie mogąc zdzierżyć sytuacji, w której nikim nie pogardzają ani przez nikogo nie są pogardzani. A jednak: ci, którzy z tamtych czasów przetrwali do dziś mogą przekonać się niechybnie, że Winkulia ma się dziś dobrze. W 2018 była Brodria i była Unia Trzech Narodów, a dziś nie ma żadnego z tych państw: obróciły się w proch i pył, podczas gdy Winkulia, dawniej w proch i w pył obrócona, miała siłę podnieść się z wstrząsającego upadku ojczyzny i żyć; żyje do dzisiaj. Zbyt często dziś mamy w Mikroświecie tendencję do porzucania tradycji i starych projektów na rzecz nowych. Ciężko mi uwierzyć w państwa, które po istnieniu przez rok postanowiły wejść w skład innego państwa, ciężko mi uwierzyć w społeczeństwa, które przez pół roku mogą zostać skolonizowane i podporządkowane obcej kulturze, ciężko mi uwierzyć w przywódców, którzy, znudziwszy się ziemią ojczystą, ruszają na dobrowolne wygnanie, zapominając o swojej narodowości i tożsamości, by nazywać się potem Dreamlandczykiem, Sarmatą czy Leotą, ciężko mi na ostatek uwierzyć w państwa, które pozostawione same sobie przez paru – czołowych być może, jasne – polityków upadają, robiąc miejsce dla kolejnych, które najczęściej ignorują przeszłą bytność innego zgoła ludu. A jednak duch winkulijski jest inny – jest ciągły, trwały, stawia opór próbom jego przygaszenia, ma potencjał na zainteresowanie sobą mikronautów urodzonych na innych ziemiach, jest słowem typowo narodowy, taki, jaki powinien być, taki, jakie powinny być tożsamości narodowe i/lub kulturowe wszystkich dużych projektów mikronacyjnych. Jest rzetelny. Jestem w stanie uwierzyć, że mogłoby gdzieś w realu istnieć takie państwo i takie społeczeństwo, czego nie mogę powiedzieć o większości pozostałych mikronacyjnych „narodów”. Gdy na początku swej mikronacyjnej kariery zgłębiałem po kolei specyfikę różnych państw Nordaty, Związek Winkulijski zawsze zdawał mi się tym standardem, przykładną nordacką monarchią z raczej zgranym społeczeństwem, w miarę silną pozycją i zapewnionym zapamiętaniem na kartach historii Kontynentu Północnego. Podczas gdy miałem okazję obserwować secesje i fuzje kolejnych mikronacji, Winkulia zawsze trwała na swoim południowo–wschodnim miejscu, a w Kanugradzie zawsze był Król. A to wszystko, cała ta cudowna stałość nie byłaby możliwa, gdyby nie dawny zryw odwagi Winkulijczyków pod kierownictwem Erika Ottona von Hohenburga. Dalsza historia Wielkiego Księstwa Winkulijskiego i sprawy zjednoczeniowej to już – cóż – historia. Nowoutworzone przez Erika Ottona von Hohenburga na północnej, brodryjskiej części po rozpadzie tegoż zaborcy pomimo szyderstw i wieszczeń szybkiego upadku gromadziło rozdzielonych po obcych lądach Winkulijczyków. Na początku 2019 Księstwo zostało wcielone do Stanów Zjednoczonych Centrazji, Centrazja zaś weszła do I Federacji Nordackiej, tworu podobnego do upadłej w międzyczasie Unii Trzech Narodów. Tam Winkulia ostatecznie już udowodniła wszystkim sceptykom swoją wartość, stając się najważniejszą i najaktywniejszą częścią Federacji, a po jej upadku w 2020 najsilniejszym państwem postefeńskim, aktywnie kształtującym sytuację na kontynencie. Zupełnie uzasadniony jest więc zachwyt nad swoistym małym cudem, nad faktem, iż mała, zaszufladkowana, a potem podbita i podzielona Winkulia, Winkulia Upadająca nie zatraciła swej świadomości i powróciła, a potem wybiła się na szczyt, przeżywając swoich oprawców i zdobywając dominującą pozycję na Nordacie jako jedna z jej czołowych potęg, stając się Nordatą Zwycięską. Nikt, nawet w najśmielszych, skrajnie nacjonalistycznych, pijackich snach by tego nie przewidział. Dlatego z taką pompą świętujemy dziś dzień założenia Księstwa, który, choć ówcześnie mógł wydawać się nieistotny, był pierwszym, tym najtrudniejszym zawsze krokiem na drodze ku wyzwoleniu. Erik, Egvall, Kardacz, Sewybrał, Paderewski, von Tehen-Dżek, a nawet, czy może raczej: przede wszystkim Szymon Uchastok – bez nich wszystkich, a także bez wielu zapomnianych czy nigdy nie wspominanych cichych bohaterów nie mielibyśmy nie tylko współczesnej Winkulii, ale Nordaty w ogóle, w takiej postaci, w którą widzimy ją dziś: silnej i zjednoczonej jak nigdy. Żeby Winkulia była Winkulią, ktoś ją musiał wcześniej wskrzesić, ktoś musiał zrobić ów pierwszy krok.

Do naszego grona dołączyła Ministra @Akrypa Ali Shariati von Primisz-Lichtenstein Witamy!

Halo! Tu nie ma tak! Chcecie - to sobie zapłaćcie 20 renów - i potem nie ma sprawy.

Marszałek Wielki żyje i ma się dobrze. Nadejdzie dzień, gdy powróci w chwale. Jak głosi słynna przepowiednia: "When you'll come back, you won't see any waksmaniątko here, Free Fleet members will be guard, Come back, Marshal". https://www.youtube.com/watch?v=lqI2HJKPcSU

Obwieszczam, że jeśli tylko okoliczności pozwolą, przybędę na obchody 7. rocznicy powstania Wielkiego Księstwa Winkulii w Anater jako przedstawiciel rządu Federacji Nordackiej. Relacje z Winkulią są dla Federacji bardzo istotne i należy je utrzymywać oraz umacniać.

Aktualizacja 19.10.2025: Dodanie lotów z Wiecznego Miasta do Achkova i z Achkova do Wiecznego Miasta (loty codziennie, raz dziennie w każdą stronę).

Dominica XIX Post Pentecosten Gdy na zegarach było już po godzinie trzynastej, w katedrze pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Achkovie rozpoczęła się msza święta sprawowana przez arcybiskupa Henryka Ziemiańskiego de Harlin la Sparasana OSI. Tak, jak zawsze, świątynia była wypełniona po brzegi ludźmi. Po odśpiewaniu Ewangelii przez diakona, prymas wygłosił kazanie, którego wszyscy słuchali z uwagą. Następnie kontynuowano liturgię, a dym kadzidła roznosił się po murach świątyni.