Ranking

W Białym Domu pojawił się Pierwszy Towarzysz Kalkilistycznej Partii Federacji - Kaspar Waksman. Przyszedł on oddać hołd zmarłemu Aleksandrowi. Z uwagą wysłuchał przemówienia Prezydenta w cichej kontemplacji. Podczas ciszy uronił łzę smutku, która pomknęła po jego policzku. Po wypowiedzi Tadeusza, Kaspar wraz z innymi zaczęli podchodzić do trumy, aby ostatni raz pożegnać się i oddać hołd Aleksandrowi Novakowi - legendzie Nordaty.

WYROK w imieniu II Federacji Nordackiej Najwyższy Sąd Federalny w sprawie ustrojowej o sygnaturze UR/1/25 wszczętej przez Prezydenta Federacji Tadeusza Hawilandzkiego orzeka, co następuje: Rozpisanie i przeprowadzenie referendum ogólnokrajowego nad skróceniem kadencji Kongresu jest zgodne z Konstytucją. Wynik referendum ogólnokrajowego jest wiążący dla organów władzy, jednak nie posiada samoistnej mocy prawnej do skrócenia kadencji Kongresu II Federacji Nordackiej. Kongres może zostać rozwiązany wyłącznie w przypadkach określonych w Konstytucji, a nie na mocy referendum. Formalne skrócenie kadencji Kongresu może nastąpić jedynie poprzez uchwałę Kongresu podjętą większością bezwzględną zgodnie z art. 39 Konstytucji. Wynik referendum ogólnokrajowego, w którym większość obywateli opowie się za skróceniem kadencji Kongresu, stanowi polityczne zobowiązanie dla Kongresu do podjęcia uchwały samorozwiązaniu, lecz nie jest prawnie wiążący w sposób, który zmusiłby Kongres do skrócenia kadencji. Brak przepisów konstytucyjnych nadających referendum skutek bezpośrednio skracający kadencję Kongresu oznacza, że w celu wprowadzenia takiej możliwości konieczna byłaby zmiana Konstytucji poprzez ustawę konstytucyjną. UZASADNIENIE Art. 90. Konstytucji stanowi, że referendum ogólnokrajowe jest wiążące dla organów władzy. Oznacza to, że wynik referendum powinien być respektowany przez władze. Poza procedurą akcesji i wystąpienia regionów z II Federacji Nordackiej, Konstytucja nie określa automatycznych skutków prawnych referendum. Oznacza to, że wynik referendum nie może wprost doprowadzić do skrócenia kadencji Kongresu. Rozwiązanie Kongresu następuje wtedy i tylko wtedy, gdy dojdzie do jednej z trzech sytuacji: Art. 64 ust. 4 – niepowołanie nowego Premiera przez Kongres w ciągu 10 dni od odrzucenia wotum zaufania dla desygnowanego przez Prezydenta Premiera; Art. 68 ust. 3 – wyrażenie wotum nieufności dla Rady Ministrów bez wskazania nowego Premiera na jej miejsce; Art. 35. ust. 2. – po upływie 120 dni od zebrania się na posiedzenie inauguracyjne. Obowiązujący porządek prawny nie przewiduje możliwości rozwiązania Kongresu na podstawie referendum. Jeśli intencją jest wprowadzenie mechanizmu referendum jako środka do rozwiązania Kongresu, konieczna jest zmiana Konstytucji poprzez ustawę konstytucyjną uchwalaną większością ¾ głosów w Kongresie, zgodnie z art. 38 ust. 4. Do momentu takiej nowelizacji, żadne rozpisane referendum nie może samodzielnie rozwiązać Kongresu. Konstytucja II Federacji Nordackiej nie zawiera żadnego przepisu, który ograniczałby tematykę referendum ogólnokrajowego. W związku z tym, rozpisanie i przeprowadzenie referendum w sprawie rozwiązania Kongresu jest legalne. Nawet jeśli pozytywny lub negatywny wynik nie miałby automatycznych skutków prawnych albo jego wynik byłby niemożliwy do realizacji, to takie referendum można przeprowadzić i stanowi zobowiązanie polityczne, przedstawia bowiem wolę Obywateli, jakakolwiek by ona nie była. Wynik referendum opowiadającego się za rozwiązaniem Kongresu powinien być traktowany jako silny mandat społeczny do podjęcia uchwały przez Kongres w tej sprawie. Jednak decyzja o rozwiązaniu Kongresu pozostaje ostatecznie w rękach jego Członków, którzy muszą przegłosować stosowną uchwałę zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 39. Kongres nie jest prawnie zobowiązany do rozwiązania się. W związku z powyższym, Najwyższy Sąd Federalny stwierdza, że referendum ogólnokrajowe nie może prowadzić do automatycznego rozwiązania Kongresu, a jedynie zobowiązywać go politycznie do rozważenia uchwały o samorozwiązaniu. Niniejszy wyrok jest prawomocny. DW: @Tadeusz I Wielki@Waksman@Bolesław Kirianóo von Hohenburg Leonid Repulijski Przewodniczący Składu Orzekającego

Wpuścicie mnie?

Po Tadeuszu do mównicy zbliżył się Bolesław, pragnąc powiedzieć parę słów. Żegnamy dziś postać o tyle wyrazistą, co kontrowersyjną, Towarzysza Aleksandra Novaka. Pierwszy raz spotkałem go w wczesnym 2022, jeszcze za czasów ś.p. Insulii. Z początku wydawał mi się złośliwy wobec yoyonacyjnej Kirianii, jednak szybko odkryłem wiele jego pozytywnych cech. W przeciągu tych sześciu lat v-życia brał udział w niezliczonej ilości projektów politycznych, zaczynając na osadzonym w klimatach dzikiego zachodu Westlandzie, a na inspirowanej XIX wiekiem wielonarodowej Monarchii Kiryjskiej kończąc. Mimo, że przyczynił się do upadku I Federacji Nordackiej, odkupił swoje winy, pomagając budować II Federację. Gdy doszła mnie wieść jego śmierci, byłem zdruzgotany - ten energiczny niegdyś poeta i polityk ostatecznie zadecydował o odejściu, z tego świata. Wprowadziłem przed chwilą stan żałoby narodowej na terenie całej II Federacji Nordackiej. Nie było to możliwe na początku, gdyż najpierw musieliśmy odnaleźć, zidentyfikować i oczyścić zwłoki. Najszczersze moje kondolencje płyną w stronę córki zmarłego, @Ewe Novak. Dosłownie parę minut temu uzyskałem potwierdzenie, że otrzymała Pani obywatelstwo IIFN. Niech pocieszeniem w bólu po stracie ojca będzie świadomość, iż w dniu jego pogrzebu uzyskała Pani pełnię praw politycznych w kraju, który stał się ostatnim projektem w jaki Aleksander był zaangażowany. Spoczywaj w pokoju.

Przyjąłem wniosek pani @Ewe Novako obywatelstwo - https://du.nordata.org/act.php?id=58 @Pracownik NKIproszę o nadanie pani rangi Obywatela.

Już na parę godzin przed rozpoczęciem uroczystości tłum wiernych i żałobników zgromadził się wokół lotniska znajdującego się na obrzeżach Los Alexos. O godzinie 15:15 wylądował na nim samolot rządowy, który przywiózł trumnę z ciałem Aleksandra Novaka, wyłowionym parę dni temu z rzeki. Tutaj uformowała się swoista procesja, której przewodził Imperator Kiriów trzymający w ręce bogato zdobioną laskę. Za nim szło czterech członków Straży Krucjaty, którzy maszerowali, trzymając trumnę z nieboszczykiem w środku. Za nią podążało paru duchownych kiryzmu (aczkolwiek nie sam Patriarcha), orkiestra, a na końcu lud Monarchii, towarzyszący Novakowi w jego ostatniej podróży. Muzycy na prośbę Imperatora zaczęli grać marsz pogrzebowy, o którego słyszalność w całym wężyku procesji dbali wolontariusze, idący z głośnikami na plecach. W końcu dotarli do dzielnicy Central Palace, zatrzymując się przed drzwiami Cerkwi... MARSZ UMARŁYCH KIRIÓW - POSŁUCHAJ

Szanowni! Aby działania moje jako prezydenta były bardziej widoczne, i aby rząd ani opozycja nie musieli szukać co zrobiłem w trakcie swojej kadencji, tworze ten wątek w którym informować będę na bieżąco o swoich działaniach jako prezydent. W dniu 10 listopada, prezydent Tadeusz Henrykowski wraz z MSZ Bolesławem Kirianóo von Hohenburgiem udali się w wizytę do Voxlandu, w celu podpisania traktatu dyplomatycznego i umowy o utrzymaniu dzierżawy kosmodromu. W życie weszła krótka Nowelizacja Kodeksu Karnego, dodająca punkt o ochronie uczuć religijnych

Biały Dom to średniej wielkości zdobiony Budynek znajdujący się po północnej stronie Białej Cytadeli, czyli kompleksu zabudowań imperialnych na małej przestrzeni, który to wziął swoją nazwę właśnie od Domu. W przeszłości to tutaj mieszkali oraz urzędowali Prezydenci Secesyjnej Republiki Westland, a później także Strażnicy Wielkiego Kongresu Stanów. Od 2022 nieruchomość dalej była w posiadaniu władz Westlandu, ale nie była już aktywnie używana. Zmieniło się to w 2024 wraz z nastaniem Monarchii Kiryjskiej w ramach IIFN - teraz Biały Dom był siedzibą Imperatora Kiriów, kiedy ten nawiedzał Los Alexos. Oprócz tego odbywały się tu wszelakie uroczystości państwowe, czy to na szczeblu wspólnotowym, czy federalnym. Dzisiaj, już za parę godzin odbędzie się tu świecka, państwowa część uroczystości pogrzebowych Aleksandra Novaka. Po odprawieniu mszy kiryjskiej w intencji zmarłego, trumna Novaka zostanie przeniesione do Domu z pobliskiej Cerkwii, a następnie położona na schodach, gdzie oddziały Zjednoczonych Sił oraz Straży Krucjaty oddadzą mu honory, a następnie Prezydent Federacji Tadeusz Henrykowski wygłosi przemowę.

Zapraszam wszystkich do poczęstunku, proszę nie żałować!

Eve Novak zajęla miejsce po prawej stronie wielkiego, dębowego stołu, pokrytego białym suknem, na którym wykwintne potrawy wszystkich kuchni w Westlandzie były przygotowane, z ciastami, a stół giął się od butelek betonówki, wyrobów kanomowych, i papierosów z konopiami z upraw winewskich. Przystąpiła do posiłku, uprzednio wypijając kieliszek betonówki.

Dotychczas Eve jedynie z głową ukrytą w kapeluszu, z czarnym płaszczem na sobie, słuchała przemówienia Prezydenta FN i obserwowała uczestników pożegnania swojego ojca. Wtem, ukazała się, by przeto ogłosić krótki memoriał wśród zgromadzonych... Eve po przemówieniu złożyła wieniec, i na kilka sekund przystanęła przy trumnie, po czym udała się wśród gości.

Procesja doszła do Białego Domu, a oddziały Zjednoczonych Sił i Straży Krucjaty ustawione w szeregu, uniosły sztandary i oddały honory, wyrażając w ten sposób szacunek dla wielkich zasług Aleksandra. Gdy oddziały zakończyły ceremonię honorową, zapadła chwila ciszy. Do mównicy powoli podszedł prezydent Federacji, wziął głęboki wdech, i rozpoczął przemowę. Szanowni Zgromadzeni, Szanowni Państwo, w dniu dzisiejszym żegnamy jedną z najważniejszych postaci Nordaty, jak nie mikroświata. Aleksander był zasłużonym mikronautą, którego na zawsze zapamiętamy jako dobrego człowieka, który zawsze działał dla dobra naszego kontynentu. Był liderem, który nie bał się podejmować trudnych decyzji, i z pewnością tak zostanie zapamiętany. Aleksander Novak był człowiekiem niezłomnym, oddanym idei wspólnoty i rozwoju. Jego działania, pełne pasji i determinacji, na zawsze zapisały się w historii naszego kontynentu. Dziś, gdy żegnamy Aleksandra, pozostaje po nim nie tylko pustka, lecz także dziedzictwo – świadectwo jego pasji i determinacji, które na pewno nie znikną wraz z jego odejściem. Pamięć o nim będzie już na zawsze żyć w naszych sercach. W imieniu całej II Federacji Nordackiej składamy najbliższej rodzinie Aleksandra Novaka najgłębsze wyrazy współczucia. W tym trudnym czasie łączymy się z Wami w żalu, ale także w przekonaniu, że pamięć o Aleksandrze nigdy nie zgaśnie. Aleksander będzie żyć w naszych sercach, w naszych działaniach i w historii, którą wspólnie z nami przez te wszystkie lata tworzył. Cześć Jego Pamięci.

Wszystkiego najlepszego z okazji v-urodzin! Spokoju i radości w v-życiu.

Szanowna Pani, Cała doktryna kalkilizmu oświeconego opiera się na założeniu, że prawdziwa jedność narodowa musi wynikać z dobrowolnej współpracy i wzajemnego szacunku, nie z przymusu czy dominacji. To widzieliśmy za czasów I Federacji, kiedy władze federalne bardzo często nie oglądały się na prowincje oraz ich społeczności, tylko na siebie, co doprowadziło ostatecznie do napięć i ostatecznie do rozpadu państwa. My promujemy model, w którym tożsamość prowincjonalna i federalna nie stoją w sprzeczności, lecz się uzupełniają. W naszym programie wspominamy o potrzebie utworzenia instytutu zajmującego się dziedzictwem kulturowym. W naszej wizji takiego instytutu, zajmować się on będzie promowaniem wymian kulturowych między prowincjami II Federacji. Będzie on organizował regularne wydarzenia kulturalne, na których każda prowincja będzie mogła pochwalić się swoim dziedzictwem, co pomoże w budowaniu wzajemnego zrozumienia i szacunku między różnymi społecznościami. Co najważniejsze - instytut będzie pracował nad identyfikacją i podkreślaniem wspólnych elementów w historii i tradycjach naszych prowincji. Na przykład, muratyckie doświadczenia z I Federacji mogą służyć jako cenna lekcja dla wszystkich prowincji o znaczeniu autonomii kulturowej w ramach struktur federacyjnych. Co do dwu-tożsamości - postulowany instytut będzie też promował model "tożsamości wzbogaconej", gdzie bycie Kiriańczykiem czy przedstawicielem innej prowincji nie konkuruje z byciem efeńczykiem, ale je uzupełnia. Poprzez badania historyczne i kulturowe instytut będzie pokazywał, jak różnorodność naszych prowincji przyczyniła się do powstania unikalnej tożsamości federacyjnej. Ma Pani całkowitą rację odnośnie konkretów. Właśnie dlatego jednym z naszych głównych postulatów jest prawne (i konkretne) przyłączenie II Federacji do Wielkiego Systemu Gospodarczego w ramach testów, który będziemy prowadzić wspólnie z Voxlandem. WSG to nie tylko klikadełko - to prawie kompletny system ekonomiczny umożliwiający realną politykę gospodarczą. Obecny rząd, niestety, nie wykorzystał w pełni jego potencjału, ograniczając się do wydania dwóch powierzchownych rozporządzeń. Rozumiem potencjał. Jednak kalkilizm stawia na stabilność i rozwój gospodarczy jako podstawę dobrobytu. Nie wykluczamy konfliktów całkowicie, ale preferujemy konkurencję na polu ekonomicznym i kulturowym. Propozycja dialogu informatycznego i szerszej debaty mikroświatowej to coś, czego ja sam jestem zagorzałym głosicielem i zwolennikiem. Tak naprawdę, Pani propozycja idealnie wpisuje się w naszą wizję współpracy poprzez WSG. To właśnie takie inicjatywy mogą stać się platformą do szerszej debaty międzynarodowej. Musimy tylko pokazać innym, że ten system jest tego wart.

Kamiljan de Harlin przeszedł całą procesję z trumną w absolutnej ciszy i pogrążony głęboko w zadumie. Doszedł w ten sposób do cerkwi na mszę kiryjską, gdzie jego myśli skupiły się na ceremoniale. Kiedy nadszedł czas na pieśni, skierował się w stronę bocznych drzwi i po schodach wszedł na górę cerkwi. Zasiadł przy organach i rozpoczął grać melodię, śpiewając przy tym autorski wiersz: Na stepach, gdzie wiatry pieśń wolności niosą, żył człowiek, co myślą budował swój los. Jego słowo kształtowało granice, bo tak właśnie pragnął Jahwe. W Westlandzie, gdzie wzgórza milczące dziś stoją, on marzeniom swym dał siłę i ostoję. Z jego dłoni wyrastały prawa złociste, co przetrwały, choć burze były im bliskie. Gdy stanął na moście, spojrzał w nurt głęboki, czy Westland go wzywa, czy świt nowej drogi? Myśl ulotna jak ptak w chmurze się rozpłynęła, nim rzeka w swej ciszy oddech mu odebrała. Dziś pamięć o tobie, Aleksandrze drogi, nie przeminie jak cień, nie zblednie jak ślady. Wciąż w sercach, w historii, w Westlandzie zostaniesz, choć rzeka cię skryła – w nas wiecznie trwasz.

FN powinno się zbroić... powinniśmy utworzyć Ministerstwo Wojny

Mam kilka pytań jak i rozmyślań. 1. Na czym opiera się antyimperializm kalkilizmu w stosunku do FN? Przecież wręcz przeciwnie - jeśli to narodowa formacja, nacjonalistyczna, to jakim cudem jest również antyimperialistyczna? Co to znaczy, iż kalkilizm pokonał imperialistyczne zapędy I Federacji? O ile całkowicie się zgadzam z ideą narodowo-federacyjną o tyle ten problem jest dosyć ogólnikowo przedstawiony. Jak pogodzić antagonizmy między prowincjami? Jak pogodzić dwu-tożsamości (co jest ważniejsze, to, że jest się efeńczykiem, czy to, że jest się np. Kiriańczykiem?)? Jaki stosunek kalkilizm ma np. do kiryzmu, który również jest za budowaniem jedności narodowej, o tyle w ramach pro-imperialistycznego i kulturowego zjednoczenia narodów. 2. Kwestia gospodarki jest o wiele bardziej niejasna i zawiła, ponieważ nikt jeszcze, prócz może Sarmacji, nie utworzył ekonomii pozwalającej na w ogóle jakąś politykę w ramach gospodarki, oczywiście poza samą sferą narracji. Rozumiem więc, że ten podpunkt tyczy się właśnie estetyki narracji. Wszystkim jednak zależy nam na konkretach odnośnie systemu informatycznego gospodarki efen, który przecież jest rozwijany. 3. W programie kalkilizmu jest mowa o systemie gospodarczym spod znaku międzymikronacyjnego rynku, czego jestem gorącą zwolenniczką. 4. Natomiast jestem zwolenniczką prowadzenia wojen, co urozmaiciłoby rozrywkę. Tu się kłócimy. 5. Jeśli chodzi o politykę międzynarodową, to jestem zwolenniczką rozszerzenia jej o wspólne inicjatywy informatyczne, a przede wszystkim o dialog na tym polu i ogólnomikronacyjną debatę publiczną, nie tylko o wizyty w sąsiednich krajach. To nie tylko nasza cecha, ale wszystkich mikronacji, że mikroświatowa debata publiczna właściwie nie istnieje, co hamuje nasz rozwój. Jeśli chcemy rewolucji gospodarczej, to musimy wkońcu rozpocząć tenże dialog.

Po modłach wstępnych nastąpił czas na przeczytanie czytania przez Patriarchę. Wybrany został fragment ze środka Księgi Początku, fragment legendy o Atarze Moehilu. Po wygłoszeniu czytania wszyscy pogrążyli się w chwili zadumy. Parę minut później zaczęły się pieśni i modły końcowe.

Bolesław zbliżył się do ogromnych, złoconych drzwi, po czym zastukał w nie po trzykroć swoją laską. Ze środka odezwał się głos odźwiernego. - Kto tu jest? - Ojciec-Założyciel Westlandu, Prezydent Zjednoczonego Państwa Westlandu i Voxlandu, Pierwszy Repujer i Winewianin, Kongresmen Kongresu FN, ojciec ideowy secesyzmu. Towarzysz Aleksander z Novaków - odpowiedział głośno i wyraźnie Imperator. - Nie znam go - padła odpowiedź. Znowu zastukał po trzykroć i usłyszał to samo pytanie. - Kto tu jest? - Towarzysz Aleksander z Novaków. - Nie znam go - powtórzył odźwierny. Po raz ostatni zastukał po trzykroć. - Kto tu jest? - Aleksander, brat nasz w Wierze, biedny i grzeszny człowiek. Nastąpiła chwila ciszy, a potem drzwi do świątyni otworzyły się, pozwalając wejść do środka żałobnikom. Ci którzy się nie zmieścili, zostali na dworze, nasłuchując i próbując zobaczyć jak najwięcej przez otwarte wciąż drzwi. Tymczasem członkowie Straży Krucjaty przeszli na przód cerkwi, gdzie przed ołtarzem złożyli trumnę i ustawili się przy kolumnach, pełniąc wartę. Czekający w środku Patriarcha Borys pokropił ją, po czym rozpoczął mszę kiryjską, zapalając wielkie palenisko na środku. Dym unosił się przez specjalny otwór w dachu, niosąc ku niebu wszystkie grzechy i przewinienia zmarłego, tak aby mógł, wolny od nich, dostąpić udziału w łasce Boga.