Albert Fryderyk de Espada

Szanowny @Marszałek Wielki oraz (Chciałem powiedzieć szanowni posłowe ale przez wzgląd ilu nas zostało ograniczę się do) panie pośle @Heinrich von Wattzau, Zgromadzenie Konstytucyjne rozpoczęło swoją pracę a my nie wiemy w dalszym stopniu co zrobić z obecnym posiedzeniem jak i kadencją Sejmu. Wspominane było już wcześniej że chcemy uniknąć rozwiązania kolejnej kadencji sejmu lecz czy w obliczu faktów dokonanych zostaje nam jakieś inne wyjście, oczywiście można by się bawić w wybory uzupełniające ale czy ma to sens ? Warto zaznaczyć że bez Sejmu praca Zgromadzenia Konstytucyjnego jest nic nie warta gdyż będziemy potrzebować Sejmu aby przegłosować zmiany w konstytucji nad którymi obecnie pracujemy. Czekam na opinię reszty członków Sejmu w tej sprawie.

Nie rozchodziło mi się konkretnie o pracę samego Zgromadzenia ale chodziło mi bardziej o fakt iż projekt nowej konstytucji będzie musiał zostać przyjęty przez Sejmu albo w formie poprawki lub poprzez uchylenie obecnie funkcjonującej konstytucji.

Szanowni panowie Pragnę zadać jedno bardzo ważne pytanie, Co robimy w związku z tym iż w przeciągu ostatnich dni dwóch z pięciu posłów Sejmu II kadencji straciło swoje mandaty poselskie oraz prawo do głosowania w Sejmie Muratyckim. Czy jesteśmy w związku z tym kontynuować pracę sejmu nad kolejnymi ustawami które czekają na rozpatrzenie i najważniejsze pytanie czy będziemy w takim stanie przyjąć nową konstytucję nad którą pracę będzie prowadzić Zgromadzenie Konstytucyjne ?

Oficjalnie coś takiego jak język koribijski nie istnieje ale można uznawać to za formę dialektu/gwary pochodzącej z języka muratyckiego.

Proces produkcji cukru w cukrowniach zaczyna się od dostarczenia buraków cukrowych poprzez kanał spławny do zbiornika przeznaczonego do płukania buraków. W czasie tego transportu następuje wstępne oczyszczenie surowca z większych zanieczyszczeń dzięki łapaczom zanieczyszczeń by następnie zostać dokładnie umyty w samej płuczce przed krojeniem w krajalnicy na krajankę (dużo tych krajanek). Krajanka wprowadzana jest do dyfuzora, w którym ługuje się z niej cukier za pomocą wody o temperaturze około 80 °C. Produktami wyjściowymi dyfuzora są wysłodki (wysłodzona krajanka będąca efektem ubocznym produkcji, po odparowaniu może zostać wykorzystana w formie nawozu lub paszy) i sok surowy, który zawiera 15% cukru. Gorącą wodę pozyskuje się ze skroplin powstających z wyparki i wody odzyskanej z wysłodków za pomocą prasy przez co sam proces stał się bardziej ekologiczny niż dotychczasowe ciągłe pobieranie wody z zewnętrznego obiegu. W soku surowym oprócz cukru znajdują się inne związki chemiczne, tzw. ?niecukry?, które zostały wyekstrahowane i usunięte ponieważ zaburzają one proces krystalizacji cukru. Tak oczyszczony sok czy też już raczej syrop poddaje się procesowi zagęszczania oraz odparowywania pozostałem wody czego produktem finalnym są kryształki cukru właściwego. Pozostałością po zagęszczaniu syropu jest melasa która również zostaje wykorzystana w przemyśle spożywczym. Same kryształki cukru są finalnie drobno mielone i pakowane kończąc swoją wycieczkę na sklepowych pułkach gdzie każdy może go zakupić, gdyż cukier Koribijski uchodzi za jeden z najlepszych na świecie a już na pewno w Muratyce.

Albert Fryderyk de Espada - ZA Przy okazji @Piotr Romanow przydało by się zmienić "II Posiedzenie" na III Posiedzenie żeby nie było potem problemów w archiwach Sejmu.

Oznaczone małymi pomarańczowymi kropkami. Jeżeli będą jakieś problemy z rozczytaniem się proszę mówić.

@Waksman

Albert Fryderyk de Espada - ZA

Można z ciekawości zapytać o voltaż wyżej wymienionej Whisky ?

Skoro mamy wszystko uzgodnione możemy chyba przejść do głosowania, chyba że ktoś ma jeszcze coś do dodania. Bo bardzo się nam śpieszy z przyjęciem tego projektu czyż nie ?

Oczekuje pan wyłącznie listy, czy lokalizacja również ma znaleźć się w wykazie ?

Na chwilę obecną nie zabiegałem o to zostać marszałkiem i nie miałem sprzeciwu wobec przejęcia tego urzędu przez pana von Wattza ale nie spodobało mi się że mimo iż pan Żmigrodzki, pan Stirlitz jak i ja zostaliśmy zepchnięci na margines i zachowano się wobec nas jakby już nigdy miało by nas tu nie być, jakbyśmy przestali istnieć. Co do tematu mojej osoby, moja aktywność nie uległa znacznej zmianie w ostatnim czasie i w pełni się zgadzam że budzę się ze snu raz na rok i wielu może się to nie podobać ale raczej to nie ulegnie zmianie Jeżeli komuś nie podoba to jak działam nic nie stoi mu na przeszkodzie by przekonać innych aby się mnie pozbyli z życia politycznego w Muratyce a ja wrócę hodować buraczki i produkować cukier w Koribi. A propo panie @Leszek Ebe nie chciałby pan zakupić buraczków albo cukru do restauracji ? Bardzo okazyjna cena, prawie darmo.

Sukkerfabrikk w Freburgu pod Eihenbergiem jest największą cukrownią w Koribi oraz stanowi trzon Sukkerselskap k?l Koriben będącej hegemonem tego segmentu rynku w Muratyce i Koribi. Sukkerselskap k?l Koriben ma pod sobą kilka cukrowni rozrzuconych po całej Koribi a Sukkerfabrikk w Freburgu jest najnowszym i najdroższym tego typu obiektem zapewniającym pracę dla kilku tysięcy osób. Historia cukrowni w Koribi sięga roku oko 1530 gdy w naszym regionie prężnie zaczęła się rozwijać hodowla buraków cukrowych dzięki którym przemysł cukrowy stał się jedną z największych gałęzi przemysłu sporzywczego w naszym kraju. Przemysł cukrowy rozwijał się w swoim tempie przez następne prawie 500 lat wciąż zapewniając pracę mieszkańcom Koribi. Największy kryzys z jakim musiała zmierzyć się przemysł cukrowy w kraju była przemiana ustrojowa za czasów ZKRM kiedy to wiele przedsiębiorstw zostało w większym lub mniejszym stopniu uległo wpływom ze strony władz Koribijskiej Republiki Kalkistycznej co niemal kompletnie zrujnowało przemysł cukrowniczy w Koribi. Sukkerfabrikk w Freburgu powstała w 1925 roku była jedną z niewielu cukrowni które przetrwały kryzys i dotrwała do transformacji po przemianie ZKRM w IV Republikę. W czasie transformacji zniesiono ingerencję państwa w produkcję a obrót cukrem i współpracę pomiędzy plantatorami i cukrowniami ponownie rozkwitła lecz w znacznie mniejszym stopniu jak niegdyś. Zlikwidowano monopol państwa na pośrednictwo w obrocie zagranicznym oraz dotacje i ulgi podatkowe dla nierentownych zakładów. Początkowym efektem tych działań był ujemny wskaźnik rentowności netto branży oraz utrata zdolności kredytowej przez co najmniej połowę cukrowni co ponownie wstrząsnęło branżą cukrową w kraju. Z powodu rozdrobnienia i rozproszenia sektora plon cukru odbudowa tego sektora gospodarki okazała się znacznie większym wyzwaniem niż początkowo sądzono. W 2021 roku uchwalono ?małą ustawę cukrową? której celem było ustabilizowanie rynku, poprawa sytuacji zakładów produkcyjnych oraz przyspieszenie procesu prywatyzacji. Wprowadzono regulowane administracyjnie kwoty cukrowe, ceny urzędowe na buraki cukrowe i cukier oraz dopłaty do eksportu ze strony państwa celem pobudzenia sektora gospodarki. Z większości niesprywatyzowanych wcześniej cukrowni utworzono cztery główne zakłady produkcyjne będące od teraz pod kontrolą Sukkerselskap k?l Koriben stały się państwową spółką która kontroluje znaczą część przemysłu cukrowniczego w Koribi. Z 78 cukrowni działających w roku 2018, do roku 2022 zamknięto 53. Procesy prywatyzacji pozostałych przedsiębiorstw przyspieszyły wraz ze zwiększeniem udziału inwestorów zagranicznych oraz kolejnymi programami rządowego wsparcia, nie przynosząc jednak zamierzonego efektu. W związku z tym rozpoczął się proces zamykania nierentownych zakładów, koncentracji produkcji w najbardziej efektywnych zakładach produkcyjnych oraz zmniejszanie areału uprawy buraków cukrowych oraz liczby plantatorów przy równoczesnym wzroście plonu buraka cukrowego. Do stanu dzisiejszego w Koribi pozostało niespełna 16 działających cukrowni z czego 4 najpotężniejsze zakłady stanowią własność państwowej spółki Sukkerselskap k?l Koriben, której produkcja wynosi niespełna 70% całej produkcji i przetwórstwa cukru w kraju. Obecnie trwają zapoczątkowane przez państwo programy restrukturyzacyjne zarówno cukrowni jak i plantacji buraka cukrowego mając nadzieję iż podniosą one ponownie znaczenie rynku cukrowniczego w Koribi i całej Muratyce.

Przepraszam powinienem raczej słowo nieaktywni zapisać w cudzysłowie.

Zgadza się ale w przypadku gdyby wykluczyć wszystkich nieaktywnych posłów w radzie zasiadły by jedynie trzy osoby.

Tu fakt, stosowna zmiany wprowadzone do projektu po tym jak właśnie pan zwrócił uwagę na wątpliwość zapisu artykułu 4 więc na tę chwilę sprawa ta została rozwiązana, ale ciężko mi jest nie przyznać że gdyby nie to że właśnie pan zwrócił na to uwagę głosowanie nad projektem pewnie właśnie by się kończyło przyjęciem go w pierwotnej formie, gdyż zapewne gdybym to ja stwierdził że artykuł ten jest dość wątpliwy w świetle prawa znów zostałbym posądzony o zatrzymywanie niezbędnych reform itp. Nic nie stoi naprzeciw podjęciu takiej decyzji ale jak trafnie pan zauważył w wyniku takiego działania w Sejmie pozostało by trzech posłów (oczywiście zakładając że pana @Maximilian von Stirlitz również nie zostanie usunięty), przez co Sejm stanie się niezdolny do wykonywania swojej funkcji i najlepszą opcją będzie go rozwiązać a kompetencje powierzyć prezydentowi. Z pewnością było by to najwygodniejsze wyjście.

Chciałbym w to wierzyć w to że prezydent Romanov faktycznie chce dla muratyki jak najlepiej, i zgadzam się z jego wizją iż może nie jest teraz źle ale mogłoby być lepiej. Jednak fakt że prawo nie jest doskonałe nie zwalnia nas z obowiązku jego przestrzegania a działania takie jak przekazanie fotelu Marszałka Wielkiego, domyśle wyznaczenie kompetencji rady konstytucyjnej jako organu posiadającego pełnię władzy w państwie czy stwierdzenie o chęci rozwiązania sejmu II kadencji przywiewa na myśl bardziej absolutystyczny obraz prezydenta i republiki gdzie tak na prawdę głowa państwa sprawuje władzę nad wszystkim a sejmu czy sąd są jedynie marionetkami które nie mogą realizować założeń własnego istnienia czyli reprezentowania własnych obywateli. Bardzo przypomina to pewien przykład z naszej historii czyż nie ? Zgadzam się że aktywność moja czy też wielu innych osób stanowi dla reform wielką przeszkodę ale nie znaczy to że mamy tę przeszkodę omijać, naginają prawo do własnego uznania. Przez takie pozornie błache zmiany i decyzje sprawia że republika przestaje nią być a zamienia się w oligarchię. Zmiany powinny zostać wprowadzone ale poprzez obchodzenie całego systemu gdyż wtedy republika przestaje nią być.

Szanowny panie prezydencie Niniejszym chciałbym złożyć swoją rezygnację ze pełnienia funkcji Hörenkommendanta WAR. Moje działania jako głównodowodzący Wielkiej Armii Republiki były bynajmniej niezadowalające nawet w mojej własnej opinii i wieże iż ktoś inny sprawdzi się na tym stanowisku znacznie lepiej.

Gdy w państwie dzieje się źle, gdy zamierają wszelkie formy aktywność a władza nie czyni żadnych kroków aby to zmienić, prości ludzie muszą brać sprawy w swoje ręce. Sam byłem świadkiem takich sytuacji za czasów RZP kiedy to państwo muratyki oraz koribi niemal że umarło i tylko działanie pana Waksmana je uratowało, teraz możemy wysłuchiwać historii o tych wydarzeniach, historii jak to radykalne zmiany oraz powstanie ZKRM uratowało nas od zapomnienia i kryzysu aktwnościowego. Moja perspektywa zapewne wzbudzi tu wielkie poruszenie i niezliczone kontrowersje ale prędzej czy później takie słowa musiałyby znaleźć miejsce w sferze publicznej. ZKRM był państwem rewolucyjnym w porównaniu do swojego protoplasty, szeregi zmian wprowadzanych w państwie diametralnie różniły się od tego co widzimy dziś lub widzieliśmy przedtem. Takie odświeżenie a może raczej wykreowanie nowej narracji dla państwa miało pobudzić wszystkich do aktywności. Autorytarny system rządów ZKRM nie zadziałał mimo tego iż ówczesny Pierwszy Towarzysz Kaspar Waksman robił co mógł państwo wciąż tkwiło w tym samym kryzysie to jego protoplasta a z czasem sytuacja momentami nawet się pogarszała. Nie mam prawa ani odwagi posądzać pana Waksmana ale zarówno on sam jak i my wszyscy dostrzegliśmy że jedynowładztwo jakie panowało w ZKRM nie osiągnęło sukcesu i nie naprawiło błędów z przeszłości. Te błędy naprawiła dopiero IV Republika, system który niegdyś zawiódł dziś dał nam możliwości o jakich do tej pory nawet nie mogliśmy marzyć, system jaki obecnie funkcjonuje dostarczył nam wielu aktywnych obywatel co w porównaniu z ZKRM jest wielkim postępem. Pamiętam czasy gdy Muratyka posiadała taką aktywność, czasy Federacji Nordackiej mimo iż przez wielu krytykowana przeze mnie wspominane z sentymentem jako naprawdę dobre czasy. Niestety, w wyniku podjęcia często pochopnych i złych decyzji w tym także moich decyzji te czasy dawno się skończyły. Zaakceptowałem stan rzeczy jaki nastał i usunąłem się w cień wierząc że tak po prostu będzie lepiej. Kiedy pan Waksman sam stwierdził że ZKRM nie ma przed sobą przyszłości i postanowił dokonać reformy ustrojowej przypominając sobie wtedy że był kiedyś ktoś taki jak ja. Hmmmmm... Pomyśleć że właśnie w taki sposób się tu znalazłem, wróciłem do systemu który częściowo stworzyłem i zawiodłem przy tym siebie oraz wszystkich dookoła. IV Republika przynajmniej częściowo przypomniała mi o czasach największej aktywności Muratyki jaką pamiętam, właśnie dzięki temu systemowi zaczęli u nas się udzielać pan Romanov który dziś jest naszym prezydentem czy też pan von Wattzau, system działał i działa, owszem zgadzam się w tej kwestii iż nie jest on doskonały ale dla osoby która pamięta namacalnie jak ta sytuacja wyglądała dawniej stał się przełomowy i nie chcę ponownie stracić wszystkiego poprzez podjęcie tej jednej złej decyzji. Dostrzegam iż wizja pan prezydenta Romanova ma na celu poprawę warunków działania i życia w naszym państwie gdyż w państwa opinii dzieje się źle i należy to naprawić. Pamiętam gdy już raz taki tok myślenia prawie wpędził nas do grobu, za wszelką cenę chcę tego uniknąć i naprawić błędy z przeszłości. Stąd moja akcja "Obrony demokracji" w Sejmie, stąd moje działania (jak widzę odebrane bardzo negatywnie), znam historię i nie chcę popełnić tego samego błędu drugi raz, a ostatnie działania jakie mają miejsce w strukturach władzy sprawiają iż przypominam sobie jak doszło do tego ostatnim razem. Stąd działania pan Romanova mimo iż wierzę że kierowane szczerymi intencjami wzbudziły z mojej strony tak wielki niepokój. Zdaję sobie również sprawę iż działania jakie podejmuję mogą czynią ze mnie przeszkodę którą najlepiej było by usunąć z drogi dlatego pragnę na koniec zapewnić że jeżeli te zmiany faktycznie zaowocują poprawą całego systemu nie spotkają się panowie z mojej strony na objawy sprzeciwu wobec nich ale muszą panwie zrozumieć że przez wzgląd na to czego doświadczyłem nie chcę powtórki i wierzę że pan @Waksman który jako jedyny ze zgromadzonych również bezpośrednio pamięta tamte wydarzenia nie dopuści by się powtórzyły. Jakkolwiek źle moje słowa by nie brzmiały, jakkolwiek negatywnego wydźwięku by nie miały definiowane są przez wzgląd na fatalne decyzje które podejmowałem i nie podejmę ich następny raz.

Mam pytanie odnośnie artykułu 3 w którym wymieniamy członków Rady którymi kolejno są: prezydent, eks-prezydent oraz posłowie Sejmu. Pytanie przedstawia się następująco; Czy nie chcemy uwzględnić osoby która przewodzi Radzie ? Nie wiem jak owa rada będzie funkcjonować ale zakładam iż będzie ona działać podobnie jak Rada Ustrojowa, czyli w formie posiedzeń z jakimi spotykamy się na co dzień w Sejmie. Jeżeli ma pan jakąś inną wizję byłbym wdzięczny gdyby zechciał pan się nią z nami podzielić.

@Waksman Powinno się nadać.

Również gratuluję i liczę na owocne sukcesy wynikające z objęcia prze pana tego zaszczytnego urzędu.

Zrobić zrobię, ale dzięki moim zatrważającym umiejętnościom graficznym jakość jak i wykonanie owej mapy może być powalająca... dosłownie.

Cóż jako takiej mapy rozmieszczenia surowców dla Koribi nigdy nie było, były za to złoża ropy położone na szeflie morza Vallhalskim które od kilku dobrych lat są eksploatowane przez już martwą firmę Harisona Wellsa czyli Gold Oil Company oraz duma stoczni w Mosellbi czyli Mobilna Platforma Wydobywcza która właśnie w ramach tej firmy prowadzi tam wydobycie.