Ranking

Szanowni bracia i siostry, Już od dłuższego czasu jestem Freutreggërem okolic Nirska, jednak do tej pory nie miałem wizji ani chęci do działania, co mam nadzieję się zmieni i moja aktywność tutaj będzie choć minimalnie zauważalna. Chciałbym zaprezentować plan działania, którego celem jest usprawnienie poruszania się po Freut'cie, skompletowanie informacji o nim oraz wspieranie lokalnych inwestycji i drużyn piłkarskich. Plan składa się z czterech kroków: 1. Uporządkowanie działu Nirska - od teraz dział zmienia nazwę na "Freut Nirsk". Utworzenie poddziałów dla każdego miasta, aby łątwiej można było odnależć interesujących ich informacji. 2. Stworzenie opisów miejscowości. Aby ułatwić mieszkańcom znalezienie potrzebnych informacji, planuję stworzenie krótkich opisów miejscowości, oraz dodatkowe opisy dla poszczególnych bydynków/instytucji. Opisy te zawierałyby informacje na temat historii, atrakcji turystycznych lub po prostu krótką notkę, że takie coś instnieje. 3. Ustalenie mapy regionu - jest dostępnych wiele informacji na temat Freutu w mapach MIM. Chcę zebrać te informację w jedno miejce, aby można było łatwo zobrazować sobie nasz rejon. Mapa ta będzie prosta, niczym paint, ale łatwa do czytania i umożliwiać łatwe zorientowanie się w terenie. 4. Wspieranie lokalnych drużyn piłkarskich oraz instytucji. Planuje stworzenie tematów na dany temat, w którym będą mogły być zamieszczane informacje na temat meczów, wyników, a także wywiadów z zawodnikami i trenerami lub planach inwestycji w przypadku instytucji. Mam nadzieję, że powyższy plan zostanie zrealizowany choć w małęj części co przyczyni się do polepszenia jakości życia w tym pięknym Freut'cie. Z poważaniem,

Proszę wybaczyć, ale mam pewne obiekcje co do terminu... Chyba trzebaby wydłużyć ?

Dzięki za odpowiedź. Uwzględnię ją w aktualizacji spisu narodów.

W Hawilandzie istnieje kilka restauracji Los Hanus Remos, znaną też pod szyldem Los Pollos Hermanos. Największa restauracja znajduje się w Serte, gdzie znajduje się również siedziba Madrigal Electromotiv. Prezesem Los Hanus Remos jest Gustaw Frytka, który serwuje w tej restauracji pyszne hawilandzko-kiriańskie kurczaki. Restauracje znajdują się również w Hokas, Albuquerque, Klak, Gave i Jouv oraz w Yakurenie.

Szanowni Deputowani, niniejszym otwieram pierwsze posiedzenie Nordackiego Parlamentu Unijnego drugiej kadencji. Obradować będziemy według załączonego porządku obrad, do którego zmiany i uwagi można zgłaszać w drodze wniosku formalnego przesłanego prywatną wiadomością do Marszałka PU (forum lub discord) albo do Kancelarii NPU (wątek zostanie utworzony w najbliższym czasie). ------------------------- PORZĄDEK OBRAD: Debata i głosowanie nad przedstawioną przez Cesarstwo Insulii kandydaturą na sędziego Unijnego Trybunału Arbitrażowego; Debata o ustanowieniu unii walutowej (tj. wprowadzeniu wspólnej waluty) w ramach Unii Nordackiej; Debata nad projektem traktatu o organizacji Unii Nordackiej [projekt Marszałka NPU]; Debata i głosowanie nad projektem uchwały NPU ? regulamin NPU [projekt Marszałka NPU]; Debata nad projektem rozporządzenia o ujednoliceniu systemu stopni naukowych [projekt Marszałka NPU]; Debata o obsadzeniu pustego mandatu poselskiego.

Życzę Freutowi długich lat rozwoju.

Powyżej znajduje się sporządzona przez CzIK mapa surowców (występujących w większych złożach) Republiki Socjalistycznej Czesnoradu.

Nazwa: Nozapok-NAZ-1 Przeznaczenie: Lokomotywa spalinowa Kraj Produkcji: Republika Socjalistyczna Czesnoradu Producent: Nowański Zakład Pojazdów Kolejowych Trakcja: Spalinowa Masa własna: 3 ton Szerokość torów: 1,5 metra Długość: 6 metrów Szerokość: 2,2 metra Ilość osi: 2 Prędkość konstrukcyjna: 60 km/h

- "Widzisz Lieselotte... To co widzisz to nie jest muratycka architektura... A przynajmniej nie taka pełna." - zwrócił się do Lieselotte opierając ręce na biodrach - "To jest architektura magiczna. Przynajmniej tak napisali w tej księdze..." - poprawiwszy rękawy dodał - "No to idziemy..." - i ruszył przez most do zamku oczekując od pozostałych tego samego.

Wniosek z przyjemnością mogę rozpatrzyć pozytywnie zwłaszcza patrząc przez wzgląd iż cały teleturniej "Ruletki" jest bez wątpienia programem TVM o najwyższych notowaniach zaraz obok "BREAKING NEWS".

Przechodzimy do punktu pierwszego: Debata i głosowanie nad przedstawioną przez Cesarstwo Insulii Kandydaturą na sędziego Unijnego Trybunału Arbitrażowego. Przedstawienie sytuacji: Dnia 11 marca br. Prezydium Cesarstwa Insulii, stanowiące organ ustawodawczy tego kraju, przyjęło uchwałę o przedstawieniu Augusta de la Sparasana de Harlin jako kandydata na sędziego Unijnego Trybunału Arbitrażowego. Uchwała została przesłana do Marszałka Parlamentu Unijnego byłej kadencji tego samego dnia. Wobec powyższego, procedura jest zgodna z art. 13 ust. 1 Statutu Unii Nordackiej z dnia 16 października 2022 r., a co za tym idzie ? Parlament ma obowiązek rozpatrzyć kandydaturę. Otwieram debatę nad złożoną kandydaturą, której termin zakończenia wyznaczam na 17 lutego 2023 r. godz. 20.00, oczywiście z możliwością wydłużenia.

Spokojnie Towarzyszu, wszystko jest pod kontrolą, nie ma co się bać. W końcu to czesnoradzkiej produkcji, to wiele rzeczy wytrzyma. Połączenie następnie zostało przerwane, a rakieta zaczęła przypuszczać lądowanie. Na szczęście cała procedura lądowania przeszła bez przeszkód, spadochron poprawnie zadziałał, dzięki czemu Towarzysz @Xawery Królikiewicz mógł spokojnie wylądować. Kapsuła wylądowała na środku oceanu za Brodrią, lecz dzięki nadajnikom, Czesnoradzka Agencja Kosmiczna mogła posłać transport po Towarzysza Królikiewicza: Miejsce lądowania Tow. Królikiewicza.

Po ponad półrocznej bierności, z uwagi na ostatnio przetłumaczone fragmenty "Magnus Liber" i fakt, że Waksman miewał coraz częstsze wizje w snach, postanowił on o wznowieniu poszukiwań tajemniczego zamku. Wysłał on więc listownie informację o fakcie wznowienia wyprawy do jej poprzednich uczestników, czyli @Andrzej Płatonowicz Ordyński oraz @Bolesław Kirianóo von Hohenburg mając nadzieję, że któryś z nich się do niego dołączy. Wskazał w liście dokładne miejsce spotkania, które było owiane tajemnicą. Waksman twierdził, że widział je w ostatnim śnie. Zgodnie z wizją to tam ekspedycja miała odkryć ślady magii, która miały zaprowadzić ją bezpośrednio do zamku. We śnie było to proste, ale w rzeczywistości wcale nie wydaje się takie być. Czy każdy z nas zobaczy te ślady? A co jeśli nikt ich nie zobaczy? Tak wiele pytań, a tak mało odpowiedzi. Kaspar spakował swój największy plecak i po wysłaniu informacji o wzięciu krótkiego urlopu do @Albert Fryderyk de Espada, pod osłoną nocy zszedł na dół bloku, w którym rezydował i wsiadł do swojego auta terenowego, które niedawno zakupił właśnie ze względu na plany wznowienia poszukiwań tajemniczego zamku. Włożywszy klucz do stacyjki i próbie odpalenia samochodu okazało się jednak, że coś nie działa. Auto nie chciało odpalić, więc Waksman uniósł maskę i rozpoczął inspekcję. Po chwili okazało się, że ktoś lub coś przegryzło wężyk doprowadzający olej do silnika. Czy ktoś próbował sabotować jego działania? A może to zwykły kot czy inna fretka... Nie zwlekając, Kaspar otworzył bagażnik, w którym akurat miał rolkę mocnej izolacji. Tymczasowo skleił dziurę w wężyku, mając nadzieję, że po drodze się nie rozszczelni. Wsiadł więc z powrotem do samochodu ? tym razem auto odpaliło praktycznie od razu. Nie czekając, Waksman wcisnął gaz do dechy i wyruszył do miejsca, które widział we śnie. Podróż była długa i męcząca. Nawet pomimo wypitego napoju energetycznego czuł coraz większe zmęczenie. Po kilkugodzinnej jeździe, gdy słońce wyglądało już zza gór, dotarł na miejsce. Wysiadłszy z pojazdu, wziął ze sobą plecak i wyciągnął latarkę, wszakże miał właśnie wejść do gęstego lasu. Włączywszy ją, zaczął dreptać powoli przed siebie. Pomimo tego, że był tu pierwszy raz, czuł, jakby kiedyś odwiedził to miejsce. To uczucie wzięło się u niego zapewne z wizji sennych, w których widział wiele różnych miejsc ? raz zamek, raz ścieżkę, raz dziwnie ułożone kamienie... Właśnie ? kamienie, to właśnie je zobaczył w oddali. Bez wahania szybko do nich podbiegł i zaczął badanie. Były one ułożone w kształt trójkąta z przecinającą go równolegle przez środek linią. Oglądanie ich nic nie przyniosło, co lekko zawiodło Kaspara. Wiedząc, że te kamienie coś znaczą, postanowił wyjąć z plecaka Magnus Liber, którą przed zakończeniem poprzedniej ekspedycji przekazał mu Andrzej. Otworzywszy ją, poczuł powiew silnego wiatru, który o mało nie zwalił go z nóg. Gdy wiatr ustał, księga okazała się otwarta na stronie właśnie z rysunkiem tej kamiennej formacji, przed którą stał. Mało tego ? jarzyła się ona lekkim niebieskim światłem. Waksman sprawdził następną stronę, chcąc zobaczyć, czy ktoś nie doinstalował tam jakichś światełek LED lub, czy jego latarka nie prześwituje przez księgę... Na nic się to zdało ? to światło wzięło się dosłownie znikąd. Traf chciał, że ta strona również została poddana tłumaczeniu. Wczytawszy się w tekst tłumaczenia, okazało się, że te kamienie to drogowskaz. No właśnie ? drogowskaz do czego? Dalsza lektura odkryła przed Waksmanem zagadkę - "wskazuje drogę tam, gdzie magia ma swe źródło". Nie było jednak żadnych wskazówek, które mówiłyby jak tę drogę znaleźć. Czytając dalej, Kaspar znalazł informację, że na kamieniach znajduje się inskrypcja, po której głośnym wyczytaniu pokazuje się droga do tego mitycznego "źródła magii". Kaspar wyciągnął więc miotełkę z plecaka (kamienie były porośnięte mchem i w ogóle były uwalone...) i zaczął odmiatać mech z kamieni. Jeden po drugim, drugi po trzecim... Godzinę to trwało, zanim udało się mu się "domiotłać" do inskrypcji która, ku zdziwieniu, zaczęła emanować światłem podobnym do tego z księgi. Upewniwszy się, że przeczyta to dobrze, wziął głęboki oddech i wręcz wykrzyczał - "Ostende viam, mage lapis!". Po wypowiedzeniu inkantacji dokładnie rozejrzał się wokół siebie, ale... Nic się nie stało. Chcąc zawijać się z miejsca, nagle wzmógł się wiatr mocniejszy niż poprzednio, który nie pozwalał mu odejść. Wiał mu w plecy i wiódł go przed siebie, aż doszedł do ścieżki prowadzącej w głąb lasu. Była ona bardzo stroma, wszakże wiodła ona ku szczytowi góry. Wiatr cały czas pchał go w kierunku wierzchołka i nie pozwalał zbaczać z drogi. Trzymając czapkę i księgę przy sobie, wspinał się pod górę niczym prawdziwy wielbiciel wspinaczek górskich... Pomimo astmy wysiłkowej i słabej kondycji Waksman nie odczuwał jednak zmęczenia, co wydało mu się bardzo dziwne... Po kilku minutach wędrówki widać było światło szczytu. W końcu udało się ? Kaspar stanął na szczycie. Wiatr ustał, a dookoła nie było niczego prócz wielkiego wąwozu przed nim. Wierzchołek wydawał się rozdzielony przez tę dziurę na dwie części. Zmieszany całym zajściem zaczął pytać się w myślach - "Po co ten tajemniczy powiew mnie tu przyprowadził? Przecież tu nic nie ma!". Otworzywszy księgę ponownie w celu znalezienia dalszych instrukcji, Waksman zauważył, że jedna z wielu stron emanuje tym samym blaskiem co rysunek i inskrypcja na kamieniu... Sprawdziwszy ją, zobaczył na niej dwie rzeczy ? rysunek zamku oraz rysunek zamkniętych oczu i tajemniczą inkantację pod ślepiami. Prawdopodobnie, żeby przejść dalej, należy z zamkniętymi oczami ją wypowiedzieć... Była dość długa, więc Kaspar usiadł na ziemi i zaczął sobie ją wbijać w pamięć. Po kilkunastu minutach się udało. Zapamiętał wszystko! Podniósł się więc i przybrawszy pewną pozycję, wykrzyczał słowa inkantacji - "O magia profunda, ostende te oculis meis! Ostende mihi viam meliori!"! Nagle ziemia zaczęła się trząść jakby mocne tupnięcie po trzęsieniu ziemi. Jego plecak zaczął powoli turlać się w kierunku przepaści. Widząc to, Kaspar zaczął biec w jego kierunku. W końcu rzucił się, aby go złapać, ale... W ostatniej sekundzie wyślizgnął się mu z dłoni i spadł do wąwozu... Czy aby na pewno? Po chwili wstrząs ustał. Waksman otrzepawszy się z ziemi, chcąc dokładniej spojrzeć w głąb dziury, powoli zaczął do niej podchodzić. To, co się zaraz stanie przejdzie jego najśmielsze oczekiwania. Zbliżywszy się do krawędzi kanionu, poczuł się tak, jakby został oblany kubłem zimnej wody, wręcz lodowatej. Przez to, co zobaczył, kopara opadła mu po samą ziemię. Stał przed kamiennym mostem, a za nim widział... Zamek. Tak ? znalazł to, czego wraz z Andrzejem i Bolesławem nie mogli znaleźć od ponad siedmiu miesięcy. Schyliwszy głowę, ujrzał pod nogami swój plecak - "To jakaś kopuła iluzyjna? O co tu chodzi?" - powiedział do siebie pod nosem... Po szybkim pogodzeniu się z zaistniałą sytuacją podniósł swój plecak i poszedł w kierunku tajemniczego zamku...

Ugółem głosowanie się skończyło, głosy wyglądają tak: 2 głosy oddano za opcją "Skwer Północny", 2 głosy oddano za opcją "Forum Nordaty", 1 głos oddano za opcją "Brama Nordaty". Z racji bardzo małej frekwencji wskazującej na niskie zainteresowanie tematem i kolejny remis w głosowaniu, Prezes NKI decyzją własną wybrał nazwę "Skwer Północny". Ewentualni protestujący mogą mieć pretensję tylko i wyłącznie do współobywateli, że mieli temat gdzieś. Pozdrawiam i życzę miłego dzionka ??

Po to żeby strona nie była tak rozstrzelona :P. Trzeba się po prostu przyzwyczaić ? A co do kolejnych nowości - na stronie głównej: powoli wprowadzane są powiadomienia. Na tą chwilę obejmują one oznaczenie nas w Świergocie i komentarzach artykułów. W niedalekiej przyszłości obejmą one także polubienia artykułu. podzielono moduł głosowań na aktualne, nadchodzące i archiwalne - wszystko dla Waszego komfortu ? @Obywatel Unii Nordackiej

Fajne maszyny.

Nazwa: Nozapok-1 Przeznaczenie: Lokomotywa parowa Kraj Produkcji: Republika Socjalistyczna Czesnoradu Producent: Nowański Zakład Pojazdów Kolejowych Trakcja: Parowa Masa własna: 95 ton Szerokość torów: 1,5 metra Długość: 15 metrów Szerokość: 2,8 metra Ilość osi: 7 Prędkość konstrukcyjna: 75 km/h