Ranking

Nordata istnieje nie tyle w teraźniejszości, co w dążeniu do przyszłości, w owym drżeniu, które możemy nazwać przed-czuciem. Nordata nigdy nie była krainą stabilnych kształtów, choć wielu próbowało ją taką uczynić. Historia najambitniejszych projektów przeszłości, takich jak Republika Bialeńska i I Federacja Nordacka, to zapis nieustannych prób pogodzenia dwóch pragnień: stabilności i spontaniczności, trwałości i wolności. Stabilność i trwałość potrzebują struktur, spontaniczność i wolność – ich rozluźnienia. Każda z dawnych konstrukcji politycznych obiecywała harmonię, lecz w istocie była jedynie krótkim rozejmem między sprzecznościami. Gdy zwyciężała stabilność, Nordata pogrążała się w bezruchu, w którym życie powoli gasło. Gdy górę brała wolność, pojawiał się chaos, który pożerał własne możliwości. W ten sposób Nordata nauczyła się, że jej bycie nie może polegać na ostatecznym, logocentrycznym rozwiązaniu, lecz musi zachować zdolność do przeobrażeń. Dzisiejszy spór o jej przyszłość, którego wyrazem jest obecna rywalizacja między konserwatystami, reformatorami i innonordaciarzami, jest jedynie nowym wcieleniem tego samego pytania: czy istnieje porządek, który nie tłumi ruchu, i czy możliwy jest ruch, który nie niszczy porządku? Próby odpowiedzi wciąż nawracają do pokusy hegemonii, jakby władza mogła ocalić to, czego władza nie stworzyła. Ale Nordata nie potrzebuje hegemonów i katechonów. Potrzebuje odwagi, by spojrzeć poza logikę zwykłego państwa, ku konfiguracjom, których jeszcze nie znamy. Państwo, jeśli ma istnieć, musi przyjąć rolę skromniejszą: być parawanem, a nie murami twierdzy. Ma chronić wolność, a nie ją pożerać. Nordata wymaga struktur, ale takich, które wiedzą, że są tymczasowe. Wymaga praw, które rozumieją własną względność. W przeciwnym razie zamieni się w to, przed czym uciekła: w mechanizm trwania bez życia, w powtórkę ze Starego Mikroświata. Dlatego myśląc o przyszłości Nordaty, trzeba wyjść poza dychotomię anarchii i tyranii. Niezbędna jest synteza – nie w sensie kompromisu, lecz jako rytm: stabilność, która daje grunt, i zmienność, która przynosi oddech. Nordata będzie istnieć tylko tak długo, jak długo potrafi trwać w napięciu między tym, co znane, a tym, co jeszcze nie nadeszło. To napięcie jest jej losem – i jej szansą. Inna Nordata nie jest projektem alternatywnego logosu, czego zdają się oczekiwać niektórzy jej krytycy. Nie chodzi w niej o nową doktrynę ani o zamianę jednego centrum na inne. Inna Nordata jest raczej wyrazem otwartości na to, co jeszcze znajduje się za horyzontem, na możliwości, które nie dają się dziś ująć w schematy. Każda próba zamknięcia jej w definicji jest sprzeczna z jej sensem, bo oznaczałaby powrót do logiki statyczności, którą pragnie przezwyciężyć. Obecna konfiguracja Nordaty nie jest ostatnią i nie może być zakonserwowana. Jest tylko jedną z wielu, które przeminą, jak przeminęły wszystkie przed nią. Nordaciarze byli wcześniej i będą później – bo Nordata to nie forma formans, lecz forma formata, kształtująca się nieustanie poprzez działania, wyobrażenia i dyskusje, które rodzą się z procesu dziejowego, wymykającego się rozumieniu polityków. A dzieje nigdy nie trwają w bezruchu. Nordata jest zanurzona w swojej dziejowości i dlatego nie może być statyczna. Każda próba jej unieruchomienia jest w gruncie rzeczy próbą jej unicestwienia. Wizja Innej Nordaty potrzebuje nie tyle ludzi stawiających tezy na temat jej bytu, ile tych, którzy odważą się postawić pytanie: czym jest prawdziwe bycie Nordaty? To pytanie nie ma łatwej odpowiedzi, bo nie prowadzi do jednego modelu, lecz do nieustannego ruchu myśli. Prawdziwa Nordata rodzi się w tym wysiłku pytania – w gotowości do kwestionowania własnych przyzwyczajeń, w świadomości, że to, co dziś uchodzi za oczywiste, jutro może stać się przeszkodą. Być może to właśnie jest istota nordackiego przed-czucia: świadomość, że przyszłość jest otwarta i że żadne prawo, żadna instytucja, żadna hegemonia nie wyczerpie możliwości, jakie kryją się w przestrzeni tego kontynentu. Inna Nordata nie jest obietnicą raju ani programem politycznym - jest postawą – zgodą na to, by horyzont nigdy się nie domknął.

Wysoki Sądzie! W imieniu Projektu Labubu Fundacji Tung Tung Sahur Nordata pragnę złożyć wniosek o rozpoznanie sprawy rozpoznania zgodności między Konstytucją a Regulaminem Kongresu. Zauważyliśmy, że Art. 41, pkt. 1 Konstytucji mówi że: Kongres wybiera ze swojego grona Spikera Kongresu i opcjonalnie Vajs-Spikerów. Regulamin Kongresu natomiast w punkcie 2 mówi, że: Jeśli zgłosił się tylko jeden kandydat, obejmuje on urząd Spikera bez głosowania. W imieniu fundacji pragniemy dostać niezależną opinię sądu, aby dowiedzieć się czy jest to zgodne z konstytucją. Pragniemy zauważyć, że Kongres ma wybierać ze swojego grona Spikera Kongresu, ale jednocześnie przy zgłoszeniu tylko jednej kandydatury, Kongres w żaden sposób go nie wybiera, tzn. nawet przez opcję ZA lub PRZECIW, tak jak w wyborach prezydenckich, gdzie przy tylko 1 kandydaturze właśnie taka opcja jest używana.

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku Z A R Z Ą D Z E N I E Zarządzam, co następuje: Działając na wniosek Ministra Rolnictwa oraz Ministra Spraw Wewnętrznych, Pana Tadeusza Henrykowskiego, wszczynam postępowanie w sprawie kontroli zgodności z Konstytucją regulaminu Kongresu w zakresie przepisów dotyczących utajniania posiedzeń, w szczególności: art. 4 ust 2 Regulaminu Kongresu: "Jeśli zgłosił się tylko jeden kandydat, obejmuje on urząd Spikera bez głosowania". Wątpliwość konstytucyjna dotyczy zgodności wskazanego przepisu z: art. 41 ust. 1 Konstytucji: "Kongres wybiera ze swojego grona Spikera Kongresu i opcjonalnie Vajs-Spikerów". Nadaję sprawie następującą sygnaturę: KN 7/25. Wyznacza się SN Damiano Robingrena na Przewodniczącego składu orzekającego. DW: @Tadeusz I Wielki (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego

Dawien dawno, za górami, za lasami, pewien starszy pan na swojej działce zasadził parę drzewek, parę roślin, parę kwiatów, ale mieszkańcy Kruczej Skały zauważyli że nie podlewał ich wodą, a piwem. Początkowo był wyśmiewany, jednakże po roku stałego podlewania, drzewa urosły, a na nich wyrastały szklane butelki piwa. Rośliny natomiast wyrastały o wiele większe, niż te podlewane wodą, a kwiaty były różowawe, i pachniały piwem, a czasami nawet whisky lub winem. Krótko po tym mieszkańcy próbowali również podlewać swoje rośliny piwem, jednak nic to nie dawało. Minęło już wiele lat, a Ogród Piwny przetrwał, i do tej pory można zobaczyć te piękne drzewa, rośliny, i kwiaty.

Panie Prezydencie, pragnę zgłosić swoją kandydaturę.

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku W Y R O K W IMIENIU II FEDERACJI NORDACKIEJ Najwyższy Sąd Federalny w sprawie ustrojowej o sygnaturze KN 5/25, wszczętej zarządzeniem z dnia 23 sierpnia 2025 roku, orzeka, co następuje: art. 6 Regulaminu Kongresu w zakresie przewidującym procedurę drugiego kroku wyboru rządu, w szczególności mechanizm zgłaszania kandydata przez grupy Kongresmenów, desygnowanie Premiera przez najliczniejszą grupę zgłaszającą oraz wybór kandydata w drodze losowania, jest niezgodny z art. 64 ust. 3 oraz art. 64 ust. 4 Konstytucji, nakazuje Kongresowi niezwłoczne podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do usunięcia niekonstytucyjnej regulacji, zobowiązuje Spikera Kongresu do niezwłocznego powiadomienia wszystkich Kongresmenów o niniejszym wyroku i zakazuje stosowania zakwestionowanych przepisów do czasu ich usunięcia. U Z A S A D N I E N I E Konstytucja w art. 64 ustanawia precyzyjną procedurę powoływania rządu. W pierwszym kroku Premier desygnowany przez Prezydenta przedstawia skład Rady Ministrów i poddaje go głosowaniu w Kongresie. W przypadku nieudzielenia wotum zaufania, Kongres w drugim kroku powołuje nowego Premiera bezwzględną większością głosów. Jeżeli w ciągu dziesięciu dni nie dojdzie do skutecznego wyboru, Konstytucja nakazuje rozwiązanie Kongresu. Regulamin Kongresu w art. 6, przewidując okres zgłoszeń kandydatów, możliwość desygnowania Premiera przez najliczniejszą grupę zgłaszającą i dopuszczając nawet losowanie, w sposób rażący zniekształca treść art. 64 Konstytucji. Mechanizmy te prowadzą do sytuacji, w której Premier może zostać wyłoniony bez wyraźnego poparcia większości Kongresu, a nawet w wyniku przypadku, co stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą demokratycznej legitymacji rządu. Konstytucja ma charakter najwyższego prawa (art. 12) i nie dopuszcza modyfikacji swoich postanowień przez regulamin Kongresu. Kongres nie ma kompetencji do tworzenia alternatywnych trybów wyboru rządu, a jedynie do wykonywania wprost zapisanych w ustawie zasadniczej procedur. Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. Niniejszy wyrok jest prawomocny. DW: @Członek Kongresu@Obywatel Federacji@Bolesław Kirianóo von Hohenburg (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego

Ok

Jak tylko konto będzie gotowe, to proszę o link! 🙂

Miałem ostatnio ataki realiozy w prawdziwym życiu, ale chętnie spróbuję, Biały Chanie @Andrzej Ordyński! 😁 To była dobra wiadomość, są też złe, bo czat azjatycki o którym wspominałem wielokrotnie, został opanowany przez grupę kilku oszołomów z East Turkestan Islamic Party (Islamską Partia Wschodniego Turkiestanu) i robią tam niezłe zamieszanie, rozprawiając o przyszłym Państwie Islamskim w Azji Centralnej... O_O U Wolnych Mandżurów jest zaś jakiś komunistyczny chiński kret i ludzie, którzy zarejestrowali się numerami komórek na X, są wzywani na przesłuchania do Biura Bezpieczeństwa Narodowego ostatnio... Zaczęło się od zatrzymania na kilka godzin pewnej kobiety pochodzenia mandżurskiego w Szanghaju (grzebali jej w komórce i ja też mogę być na celowniku) 😅

Skład Rządu Królewskiego VI kadencji

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku W Y R O K W IMIENIU II FEDERACJI NORDACKIEJ Najwyższy Sąd Federalny w sprawie ustrojowej o sygnaturze KN 2/25, wszczętej zarządzeniem z dnia 23 sierpnia 2025 roku, orzeka, co następuje: art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, w brzmieniu: "Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych", jest niezgodny z art. 26 ust. 1 Konstytucji. nakazuje Kongresowi niezwłoczne podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do usunięcia niekonstytucyjnej regulacji. U Z A S A D N I E N I E Przedmiotem kontroli jest przepis ustawowy przewidujący automatyczne pozbawienie funkcji publicznych osoby skazanej na karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca. Ocena zgodności tej normy musiała zostać dokonana przede wszystkim w świetle art. 26 ust. 1 Konstytucji, zgodnie z którym każdy obywatel ma prawo do uczestnictwa w życiu politycznym oraz do zrzeszania się w ramach partii politycznych. Konstytucja nadaje prawo uczestnictwa w życiu politycznym charakter powszechny, obejmujący każdego obywatela, bez rozróżnienia statusu majątkowego, społecznego czy nawet karnego. Prawo to ma znaczenie fundamentalne, ponieważ stanowi warunek urzeczywistniania zasady demokratycznego państwa prawa. Ograniczenie polegające na tym, że każda osoba skazana na karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca automatycznie zostaje złożona z funkcji publicznych, stanowi ingerencję w samą istotę tego prawa. Przepis art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego wprowadza mechanizm pozbawienia praw politycznych i funkcji publicznych ex lege, a więc bez oceny sytuacji, charakteru czynu, stopnia winy czy związku skazania z wykonywaną funkcją. Konstytucja nie przewiduje możliwości automatycznego uchylenia praw politycznych obywatela wyłącznie z powodu skazania na określony rodzaj kary. Tak daleko idące ograniczenie ingeruje w samą istotę prawa obywatela do uczestnictwa w życiu politycznym, co czyni je nieuzasadnionym. Sąd dostrzega, że możliwe są sytuacje, w których utrzymywanie w funkcji publicznej osoby skazanej mogłoby prowadzić do naruszenia zasad państwa prawa, godzić w zaufanie publiczne do instytucji czy uniemożliwiać prawidłowe sprawowanie urzędu. Jednakże tego rodzaju konsekwencje muszą wynikać z indywidualnego orzeczenia sądu, który oceni proporcjonalność i konieczność pozbawienia określonych praw w konkretnym przypadku. Pozbawienie praw politycznych nie może być konsekwencją czysto formalną i automatyczną, wynikającą wyłącznie z długości orzeczonej kary. Z tego względu przepis art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, wprowadzający pozbawienie funkcji publicznych, narusza konstytucyjnie prawa obywatelskie i jest sprzeczny z art. 26 ust. 1 Konstytucji i podlega eliminacji z porządku prawnego. Niniejszy wyrok jest prawomocny. DW: @Członek Kongresu@Obywatel Federacji (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku Z A R Z Ą D Z E N I E Zarządzam, co następuje: Działając z urzędu, wszczynam postępowanie w sprawie kontroli zgodności z Konstytucją art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, stanowiącego: "Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych". Wątpliwość konstytucyjna dotyczy zgodności wskazanego przepisu z: art. 26 ust. 1 Konstytucji, przewidującym, iż: "Każdy obywatel ma prawo do uczestnictwa w życiu politycznym oraz do zrzeszania się w ramach partii politycznych". Nadaję sprawie następującą sygnaturę: KN 2/25; Wyznacza się SN Damiano Robingrena na Przewodniczącego składu orzekającego. (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku W Y R O K W IMIENIU II FEDERACJI NORDACKIEJ Najwyższy Sąd Federalny w sprawie ustrojowej o sygnaturze KN 1/25, wszczętej zarządzeniem z dnia 23 sierpnia 2025 roku, orzeka, co następuje: art. 12 ust. 1 KK, w brzmieniu: "Odbywający karę pozbawienia wolności nie może wypowiadać się na forum II Federacji Nordackiej" jest niezgodny z Konstytucją. nakazuje Kongresowi niezwłoczne podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do usunięcia niekonstytucyjnej regulacji. U Z A S A D N I E N I E Przedmiotem kontroli jest bezwzględny zakaz wypowiadania się na forum II Federacji Nordackiej, skierowany do całej kategorii osób, również tych odbywających karę pozbawienia wolności. Spór koncentruje się na relacji do wolności słowa, poglądów, sumienia i wyznania, która jest zagwarantowana każdemu człowiekowi w art. 15 pkt 4 Konstytucji, oraz do zasady nienaruszalności i niezbywalności praw z art. 16, która zarazem zakazuje ich takiego ograniczania. Konstytucja posługuje się wprost klauzulą "każdy człowiek", nie wprowadzając wyłączeń statusowych względem osób pozbawionych wolności, co oznacza, że także skazani pozostają adresatami tej wolności. Prawo to, jako przyrodzone, niezbywalne i nienaruszalne, nie może być uchylone ani ograniczone w sposób uderzający w jego istotę. Kontrolowana norma ingeruje w rdzeń wolności, ponieważ nie przewiduje żadnych wyjątków ani zróżnicowania sytuacyjnego, lecz ustanawia całkowite i generalne wyłączenie możliwości zabierania głosu na forum Federacji. Ustawodawca nie ograniczył się do regulacji sposobu, miejsca czy formy korzystania z wolności, lecz pozbawił określoną grupę osób prawa do wypowiedzi jako takiej. Tego rodzaju zakaz nie mieści się w konstytucyjnie dopuszczalnych granicach ograniczeń, gdyż znosi praktyczną możliwość wykonywania wolności słowa przez skazanych i w ten sposób narusza jej istotę, co pozostaje wprost sprzeczne z art. 16. Ustawodawca przewidział sytuacje, w których możliwe są czasowe, wyjątkowe ograniczenia niektórych wolności, w tym wolności słowa, zastrzegając je dla stanu wyjątkowego i wyłącznie "celem ochrony interesów państwa". Konstrukcja ta ma charakter nadzwyczajny i czasowy, a jej zastosowanie zostało szczegółowo unormowane. Sama konieczność utrzymania porządku czy dyscypliny w jednostkach penitencjarnych nie stanowi konstytucyjnej podstawy do ustanowienia powszechnego, bezterminowego i całkowitego zakazu wypowiedzi na forum poza reżimem stanu wyjątkowego. Skoro Konstytucja wyraźnie wskazuje, że ograniczenie wolności słowa dopuszczalne jest w tym szczególnym trybie, brak jest podstaw, by akceptować identyczny w skutkach, a nawet dalej idący, stały zakaz wprowadzony zwykłą ustawą wobec określonej kategorii osób. Ustawodawca stwierdza, że II Federacja Nordacka jest demokratycznym państwem prawa, które chroni jako najwyższe wartości swojego porządku prawnego wolność i sprawiedliwość. Taki wybór nakazuje wyjątkowo wstrzemięźliwą ingerencję w komunikację publiczną. Jednocześnie Konstytucja zapewnia wolność mediów i środków społecznego przekazu, co obejmuje także swobodny dopływ i odpływ informacji oraz opinii do i z przestrzeni debaty publicznej. Ustawowe rozwiązanie, które całkowicie eliminuje głos osób odbywających karę pozbawienia wolności z forum, pozostaje w sprzeczności z tymi przepisami, burząc pluralizm debaty publicznej. Nie można również pominąć, że godność osoby ludzkiej jest nienaruszalna i stanowi źródło wszelkich praw i wolności. Skoro godność przysługuje każdemu człowiekowi, także osoba skazana zachowuje status podmiotu praw i nie może być traktowana w sposób, który sprowadza ją do przedmiotu oddziaływania władzy przez pozbawienie jej prawa do wypowiedzi w sferze publicznej. Całkowite wyciszenie tej grupy w debacie publicznej nie jest środkiem koniecznym do osiągnięcia jakiegokolwiek konstytucyjnie legitymowanego celu i nie daje się pogodzić z nienaruszalnością godności. Sąd dostrzega, że w demokratycznym państwie prawa dopuszczalne są pewne ograniczenia sposobu wykonywania wolności pod warunkiem, że nie uderzają w ich istotę. Konstytucja nie zawiera przy wolności słowa ogólnej klauzuli "w granicach prawa", jak czyni to w odniesieniu do innej wolności z art. 15 pkt 2. Ograniczenia mogą następować wyłącznie w reżimie przewidzianym przez Konstytucję oraz przy poszanowaniu istoty prawa. Bezwzględny zakaz wypowiedzi dla skazanych nie jest ograniczeniem formy, czasu czy miejsca, lecz zniesieniem prawa do wypowiedzi jako takiego, a zatem narusza art. 16 w związku z art. 15 pkt 4. Z tych względów Najwyższy Sąd Federalny stwierdza niezgodność art. 12 ust. 1 Kodeksu karnego z Konstytucją. Skutkiem wyroku jest wyeliminowanie zakwestionowanej normy z porządku prawnego w zakresie, w jakim ustanawia ona generalny i bezwzględny zakaz wypowiedzi na forum wobec osób odbywających karę pozbawienia wolności, co oznacza zakaz jej dalszego stosowania przez organy władzy publicznej. Niniejszy wyrok jest prawomocny. DW: @Członek Kongresu@Obywatel Federacji (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego

Fundacja Tung Tung Sahur Nordata to fundacja założona 23 sierpnia 2025 przez moją skromną osobę, w celu monitorowania zachowań rasistowskich i ksenofobicznych, i zgłaszania ich do odpowiednich służb. Tung Tung Sahur jako główny (narracyjny) przedstawiciel fundacji stoi na straży równości i poszanowania prawa. Oficjalną siedzibę mamy w Kirianopolu, jednakże operujemy z naszego biura w Kruczej Skale. Link do fundacji: https://nordata.org/instytucja/131 Chcesz dołączyć, i również stać na straży równości i poszanowania prawa? Dołącz do nas, zgłaszając się w tym wątku!

Uprawnienia nadane 😉 Jak coś proszę wołać.

KOMUNIKAT PREZESA KOALICJI KONSERWATYWNEJ NR. 4 Z DNIA 18.08.2025 Członkowie Koalicji! Sympatycy, wyborcy! Obywatele II Federacji Nordackiej! Ponad połowa kampanii za nami. Koalicja Konserwatywna objeżdża całą II Federację Nordacką, Cesarstwo Nan Di i Związek Winkulijski, przodując w spotkaniach z ludźmi i opowiadaniu im o partii, jej celach i zagrożeniach, jakim zamierza sprostać. Ostatnio informowaliśmy o trzech pierwszych spotkaniach, teraz podajemy kolejne, gdyby komuś umknęły w szumie informacyjnym: 4. Los Alexos, 5. Gaudium, 6. Sarajsk, 7. Wieczne Miasto [Nan Di]. Obiecaliśmy 10 spotkań na 10 dni przed wyborami, a więc zostały jeszcze trzy. Mogę od razu ujawnić, iż spotkanie dziewiąte, na które planujemy ostatnie szlify przed wielkim finałem kampanii odbędzie się w Adlernburgu w Koribii (IV Republika). Zazwyczaj gadamy sami (czasem nawet sami do siebie), więc szczerze mówiąc trochę stęskniłem się za pluralizmem politycznym i odrobiną kultury dyskusji. W związku z tym niniejszym zapraszam Pana @Waksman z Partii Kalkilistów i Reformatorów do Adlernburga na wiec, który odbędzie się 20.08.2025. Nie będzie żadnego gotowego skryptu, będzie Pan mógł powiedzieć co chce, pod warunkiem kultury wypowiedzi, zgodności z faktami i zobowiązaniem się do szczerej odpowiedzi na każde pytanie które padnie w Pana stronę. Będzie Pan miał również niepowtarzalną okazję wytłumaczyć straumatyzowanym po krwawym stłumieniu przez władze kalkilistyczne strajków górniczych w 2021 mieszkańcom na czym polegają zalety owego kalkilizmu. Chętnie na spotkaniu widziałbym również JE @Albert Fryderyk de Espada jako Koribijczyka i przywódcę lokalnej społeczności. Widzimy się w Freuckim Mieście Adlernburg. Podpisano, Bolesław Kirianóo von Hohenburg Prezes Koalicji Konserwatywnej DW: @Obywatel Federacji@Obywatel Federacji - bez prawa wyborczego@Mieszkaniec Muratyki@Waksman@Albert Fryderyk de Espada

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku Z A R Z Ą D Z E N I E Zarządzam, co następuje: Działając z urzędu, wszczynam postępowanie w sprawie kontroli zgodności z Konstytucją art. 12 ust. 1 Kodeksu karnego, stanowiącego: "Odbywający karę pozbawienia wolności nie może wypowiadać się na forum II Federacji Nordackiej". Wątpliwość konstytucyjna dotyczy zgodności wskazanego przepisu z: art. 15 pkt 4 Konstytucji, przewidującym, iż "Każdy człowiek ma prawo do wolności słowa, poglądów, sumienia i wyznania", art. 16 Konstytucji, stanowiącym, iż "Prawa i wolności określone w artykule 15. są przyrodzone, niezbywalne i nienaruszalne. Nie mogą być uchylone ani ograniczone w sposób ograniczający ich istotę"; Nadaję sprawie następującą sygnaturę: KN 1/25; Wyznacza się SN Damiano Robingrena na Przewodniczącego składu orzekającego. (-) Damiano Robingren Przewodniczący Składu Orzekającego