Dekret Konsula [syg. 01/25]
Tardon, 13 VII AD 2025
PREAMBUŁA
My, mieszkańcy Tardonu, ludzie wyswobodzeni spod rąk wielu możnowładców wyprzedających i oporządzających naszym ojczystym majątkiem, wyswobodzeni własnymi rękami i własną siłą, przekazujemy kolejnym pokoleniom ów akt, ów testament nasz, który nie dzielić ma między nami, a łączyć nas i budować.
W trudnych czasach się zrodziliśmy, gdzie słońce Innosa przykrywane jest przez nocne czeluści Beliara, a nasz Pan Na Wodzie Adanos próbuje przywrócić równowagę światu, który zaprzedawany jest przez grzeszników podpisujących cyrografy, oddających dusze i sumienie nieprawym stworzeniom wyplutym w wyniku wojny Nocy z Dniem.
Cóż możemy zapisać tym, którzy walczyć będą, gdy ardemska kraina koczowniczymi ludami obrosła, a my biedni bać się wychodzimy z miast na wieś, choć to chłopstwo i rola podstawą życia Ardemczyków? Czyż umierać z głodu mamy, jak za mikrolat temu?
Kraino piwem płynąca! ojczyzno niezłomna! choćbyśmy zaprzedali się za stanowiska hojne, za majątki wielopokoleniowe, za złoto najszczersze i klejnoty błyszczące, to nie znajdziemy takiego ukojenia, jak w swoim własnym grodzie!
Adanosie, wysłuchaj naszych próśb i przeprowadź nas przez właściwą drogę.
TREŚĆ
Konsulat, będący odmianą rządu republikańskiego, na czele którego stoi konsul wybierany przez zasadę pokoleniowości, stoi na straży praw i obowiązków wynikających z tego i następnych dekretów.
Konsulat opiera swoje działania na woli konsula oraz opinii ludu, czego urzeczywistnieniem są dekrety i inne akty normatywne uznawane przez dekrety.
Konsulat zaprzysięga do życia następujące jednostki prawne, których działania, zewnętrzne oraz wewnętrzne regulacje naznaczone zostaną w następnych dekretach:
Rada Konsulatu;
Naczelnictwo Jurysdykcyjne;
Egzekutywa Ministerialna;
Armia Rekolonizacyjna wraz ze Stowarzyszeniem Paramilitariat;
Departamenty geograficzne.
Konsulat dekretem tym wyraża głęboki protest wobec wszelkich form sprzeciwiania się władzy konsularnej, w tym poddawaniu wątpliwości suwerenności II Konsulatu Ardemii.
Wszelkie formy sprzeciwiania się władzy konsularnej powodujące pogwałcenie nakazów i wyrządzenie szkody obywatelom konsulatu i ich własności, a w szczególności bratanie się z ludami koczowniczymi karane będzie wyrokiem śmierci wykonywanym przez każdego, kto ów zawinionego rozpozna, spotka i będzie miał przy sobie narzędzia pozwalające do wykonania wyroku śmierci, niezależnie od okoliczności spotkania.
Konsulat traktuje dekrety jako formę ustawy zasadniczej; lud konsulatu zgadza się przez ten dekret na dalsze wydawanie dekretów przez wybranego konsula.
Lud konsulatu zastrzega sobie prawo do wykorzystania przeciwko konsulowi punktu piątego tego dekretu, gdy konsul spełni okoliczności wynikające z niego.
Powyższe postanowienia wchodzą w życie z dniem opublikowania dekretu w Dzienniku Urzędowym II KA.