Szanowny Panie Spikerze, Wysoka Izbo!
Stoję tu przed Wami, kiedy II Federacja Nordacka znajduje się na zakręcie historii. Już wkrótce wkroczymy, a być może już wkroczyliśmy w nową erę rozwoju naszego wspólnego państwa, kiedy stanie się ono potęgą - zarówno geopolityczną, jak informatyczną. W ciągu poprzednich kadencji Kongresu uchwalaliśmy wpierw prawa najpotrzebniejsze do prawidłowego funkcjonowania II FN, a później przechodziliśmy do coraz bardziej szczegółowych zagadnień, cały czas jako Koalicja Konserwatywna składając projekty ustaw do parlamentu.
Przy współpracy z naszymi kolegami z Imperium Nandyjskiego udało nam się sprowadzić ich na nasze forum jako państwo stowarzyszone, poszerzyliśmy przy tym strefę Norda, podłożyliśmy podwaliny pod nasze swoiste nordackie "prawo powrotu" w postaci Karty Nordatczyka, nawiązaliśmy stosunki dyplomatyczne z Księstwem Sarmacji i zamierzamy te stosunki zacieśniać wspólnymi inicjatywami, rozpoczęliśmy ofensywę dyplomatyczną wśród Discordnacji, aby wybadać, które z nich są projektami mającymi szansę na długoterminowy sukces i tym samym na nasze nimi zainteresowanie.
Na horyzoncie widnieje kolejny Szczyt Paktu Achkovskiego i gruntowna przebudowa jego struktur, tak żeby odpowiadał na nasze obecne potrzeby i był gotowy na przyjęcie nowych członków, projekt uproszczenia kontroli granicznej i poszerzenia współpracy z naszymi najbardziej zaufanymi sąsiadami-sojusznikami pod nazwą Strefa Serte, kwestie reformy i uzupełnienia wakatów w sądownictie, zmiany w ordynacji wyborczej, uniezależnienie się od istniejącego de facto pod nadzorem leockim MBPowskiego Norda i utworzymy naszego własnego, prowadząc niezależną politykę pieniężną dzięki Bankowi Centralnemu Nordaty. Organizacja V Szczytu Integracji Nordackiej w naszym kraju, stała obecność wojskowa na terenach naszych sojuszników na Kompasie, Czermnej i Kiriańskich Terytoriów Arktycznych, aktywizacja Policji Nordackiej. To wszystko i wiele więcej to projekty, które będę wraz z moim rządem i, miejmy nadzieję, przy wsparciu innych organów władzy federalnej realizować, ale nie bez Waszej pomocy, szanowni Kongresmeni. Nie bez waszego mandatu, uzyskanego dzięki obywatelom w minionych już wyborach, którym możecie zalegitymizować działalność mojej Rady Ministrów. A jaka ona jest?
Na Ministra Spraw Wewnętrznych oraz na Ministra Rolnictwa powołałem Tadeusza Henrykowskiego. To były I oraz IV Prezydent II Federacji Nordackiej, a także wybitny polityk, dyplomata i mąż stanu. Na funkcji MSW był już kilkakrotnie i niezmiennie z sukcesami zarządzał nordacką polityką wewnętrzną. Podczas dwukrotnego sprawowania funkcji głowy państwa zdążył zyskać znaczne doświadczenie, które z pewnością wykorzysta, czyniąc swoje ministerstwo jednym z najważniejszych w moim rządzie. Nowością jest tu drugi resort, który koledze Henrykowskiemu powierzyłem, a decyzja ta wynika z wielkich nadziei które wiążę z przyspieszającym rozwojem rolnictwa w naszym kraju. Kto jak kto, ale prezes Montu zadba o nasz interes w tej kwestii!
Na Ministra Spraw Zewnętrznych powołałem moją skromną osobę. Jest to już niejako tradycja, nie przez wzgląd na nią się jednak ponownie na taki krok zdecydowałem. Uważam, że jestem w stanie najlepiej zadbać o kierunek efeńskiej polityki zagranicznej. Mam też niezbędne doświadczenie i więcej niż parę kontaktów. Dyplomacja to nie tylko pompatyczne oświadczenia i tajne projekty, ale również codzienna praca celem utrzymywania stosunków i odpowiedzi na bieżące problemy. W najbliższym czasie czeka nas wiele inicjatyw międzynarodowych i mam nadzieję im w imieniu II Federacji przewodzić.
Na Ministra Sprawiedliwości powołałem Markusa Wettina. Jest to mikronauta z bardzo długim stażem, który tę samą funkcję sprawował w poprzednim rządzie Peetriego Romanaava. Zna się na wymiarze sprawiedliwości jak mało kto i jestem pewien, że powierzam resort w odpowiednie ręce, zwłaszcza, że w ciągu tej kadencji będzie nas z pewnością czekać jego reforma. Do pomocy w sprawowaniu tej zaszczytnej funkcji wyznaczyłem Henryka Ziemiańskiego jako Wiceministra, znanego w Nordacie jako II Prezydent, a także dawny Minister Spraw Wewnętrznych oraz obecny Szef Policji Nordackiej. Obaj panowie mają odpowiednie kompetencje do pracy w MS i liczę, że nawiążą owocną współpracę.
Na Ministra Gospodarki powołałem Kamiljana de Harlina. Ponownie, jest to osoba wysokich kompetencji, która pełniła funkcję szefa tego resortu już w poprzednich kadencjach i ma jasny plan działania, który będzie krok po kroku realizować. Wielki System Gospodarczy ma szansę stać się wspólną platformą gospodarczą dla całego Kontynentu Północnego, jednak nie w jego obecnej formie, podobnie jak nasz własny Nord i jego strefa. Nieocenione z pewnością okażą się tu więc umiejętności kolegi Harlina.
Na Ministra Nauki i Kultury powołałem Augusta de la Sparasana. Jest to człowiek związany z nordacką kulturą i historiografią od lat, nieobcy mu jest także system szkolnictwa. Jestem przekonany, że będzie skutecznie kontynuował wysiłki swojego poprzednika na tym stanowisku celem ustanowienia jednego, prężnie działającego uniwersytetu i wyprowadzi nordacką kulturę na wyższy poziom, organizując jej liczne festiwale i inicjatywy dla obywateli. Nasze kontynentalne dziedzictwo nie może popaść w niepamięć i właśnie po to, żeby do takiej sytuacji nie dopuścić, powierzam Ministerstwo koledze de la Sparasanowi, mając nadzieję, że w tym celu użyje pełni swoich umiejętności.
Na Ministra Sportu powołałem Peetriego Romanaava, pełniącego tę właśnie funkcję w moim poprzednim rządzie. Peetri wykazał się wcześniej dużym zapałem do działania, m.in. organizując funkcjonowanie Nordackiego Związku Sportowego i promując wśród Nordatczyków zdrowy, sportowy tryb życia. Wciąż jednak wiele lig sportowych czeka, żeby Nordata wystawiła w nich swoją reprezentację i wciąż jest wiele inicjatyw do zorganizowania. Oprócz tego na funkcję Wiceministra powołuję Piotra Jankowskiego, kolejnego Ministra Sportu w przeszłości, osoby bezdyskusyjnie zasłużonej dla promocji sportu w Monarchii Kiryjskiej jak i w całej II Federacji.
Tak przedstawia się skład mojego gabinetu. Poprzedni Premier nie prosił Kongresu o uchwalenie wotum zaufania, uznając to za rzecz naturalną, ja jednak o to samo gorąco Wysoką Izbę nawołuję - udzielcie nam legitymizacji i pozwólcie się wykazać. Czeka nas wiele pracy, wiem jednak, że poradzimy sobie ze wszystkim, co przyniesie los, mając w głowie jeden nadrzędny cel - Uczynienie Nordaty Wielką Ponownie.
To jak, pomożecie?