Wizyta delegacji rządowej II FN w Norrington

[Erik Otton von Hohenburg 59]

Gdy w Norrington gruchnęła wieść o przylocie Premiera i Ministra Spraw Zagranicznych Federacji Nordackiej w miasteczku, przed lokalnym lotniskiem zebrała się grupa zaciekawionych mieszkańców i przybyszów z całej Nordaty. Na samym lotnisku czekała już kompania honorowa razem z Premierem Związku Winkulijskiego. Przylot delegacji obserwowały kamery Winkulijskiej Telewizji i dziennikarzy najważniejszych gazet z całego kraju, przekonanych że na ich oczach tworzy się historia.

Edytowane 31 Sierpnia przez Erik Otton von Hohenburg

[August de la Sparasan 341]

Na pasie startowym wylądowała potężna maszyna - samolot z nordacką delegacją. Po chwili drzwi się otworzyły i wyszedł z nich Premier August de la Sparasan, a za nim Wicepremier i Minister Spraw Zewnętrznych @Bolesław Kirianóo von Hohenburg. Pomachali zgromadzonym, zeszli po podstawionych schodkach do poziomu gruntu, a August zasalutował kompanii honorowej, po czym podszedł uścisnąć rękę Premiera Związku Winkulijskiego @Erik Otton von Hohenburg.

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg 900]

Tuż za Premierem FN dreptał Kirianóo, czekający na swoją kolej, żeby przywitać się z Premierem Związku Winkulijskiego. Spojrzał na łopoczące za nimi flagi nordackie i winkulijskie.

- Ostatnimi czasy doszło do największego przełomu w stosunkach nordacko-winkulijskich od dwóch lat, a może i jednego z największych w historii pannordatyzmu w ogóle. Powtórzę się, jeśli powiem, że cieszę się widząc Winkulię w wielkiej nordackiej rodzinie. Dziś to my możemy wystąpić w roli gości w Norrington, gdzie JE @August de la Sparasan już bywał. Mam nadzieję, że za wiele się nie zmieniło - stwierdził ze śmiechem.

[August de la Sparasan 341]

August podszedł uścisnął dłoń Premiera ZW, mówiąc na powitanie:

- Dobry wieczór! Niezmiernie miło mi Wasze Ekscelencję widzieć. Dobrze jest spotkać się tutaj, w mieście, którego budowy byłem niegdyś świadkiem. -

[Erik Otton von Hohenburg 59]

- Dziękuję za przybycie tak znakomitych gości, Waszych Ekscelencji na ziemie Winkulijskie - oświadczył Premier ściskając dłonie przybyłych gości - Wiem jak kluczowy jest region Norrington dla współpracy nordacko-winkulijskiej, zarówno w wymiarze politycznym jak i na poziomie symbolicznym. Jak sądzę nasze spotkanie w tym miejscu ma również dla nas istotny wymiar osobisty, jako miejsca gdzie przecina się przeszłość i przyszłość Kirianii, Winkulii, a do niedawna także Insulii. - dodał uśmiechając się przy tym. Po czym zaprosił do stojącej tuż za nim limuzyny rządowej, do której prowadził rozpostarty czerwony dywan.

Edytowane 31 Sierpnia przez Erik Otton von Hohenburg

[August de la Sparasan 341]

- W rzeczy samej, w tym miejscu dzieje odmiennych państw łączą się ze sobą... Trwałe dziedzictwo Jego Cesarskiej Mości Bazylego Izaaka - odpowiedział August, po czym wsiadł do stojącej limuzyny,wyglądając z niej jeszcze na moment, aby nieco żartobliwie stwierdzić do MSZ: - Śmiało, całkiem przestronna ta limuzyna, na pewno się wszyscy zmieścimy. -

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg 900]

Uśmiechnął się do de la Sparasana, wsiadając za nim.

- Mam nadzieję, że nie ma tu żadnych suderlandzkich aktywistek - powiedział, podczas gdy limuzyna zaczęła się rozpędzać, sprawnie przemykając ulicami miasta.

[Erik Otton von Hohenburg 59]

Limuzyna sunęła pustymi i pilnie strzeżonymi ulicami Norrington, aż do celu - pałacu arcyksiążąt Norrington i Cesarzy Insulii. Kierowca ostrożnie zatrzymał pojazd z którego wysiedli przywódcy dwóch państw, po czym udali się schodami do wnętrza pałacu. W holu głównym czekał na nich poczęstunek, dania z krewetek, tradycyjne potrawy regionu oraz szampan. Gdy Folksguarde odpędziło dziennikarzy i inne osoby nieuprawnione, politycy mogli przystąpić do rozmów za zamkniętymi drzwiami, po których miała odbyć się konferencja prasowa.

[Erik Otton von Hohenburg 59]

Premierzy i Minister Spraw Zagranicznych wstąpili na pałacowy krużganek, gdzie mieli okazję spotkać się z dziennikarzami. Pierwszy przemówił szef winkulijskiego rządu:

Szanowny Panie Premierze,
Szanowny Panie Ministrze,
Szanowni Panstwo,

Jako gospodarz, chciałbym serdecznie powitać Pana Premiera Augusta de la Sparasana oraz Ministra Spraw Zagranicznych Federacji Nordackiej Boleslawa Kirianóo von Hohenburga w Norrington. Jest to dla nas ogromny zaszczyt, goscic w tym szczególnym, wyjątkowym miejscu i czasie odbywającego tu swoja pierwsza zagraniczna wizyte szefa rządu Federacji Nordackiej. Jest to dowód nie tylko pozytywnych wiezi laczacych nasze kraje, ale również wyraz ogromnego zaufania, jak również tego ze nasze państwa lacza strategiczne relacje, które będą kluczowe dla dalszego rozwoju regionu nordackiego. W trakcie naszych wspólnych rozmow poruszaliśmy kwestie kluczowe dla naszego bezpieczeństwa, a także zakreslislismy ramy współpracy gospodarczej i politycznej w nieodleglej przyszłości, które jak wierze będą konsekwentnie realizowane przez kolejne winkulijskie i nordackie rządy. Poruszalismy także kwestie zblizajacych się wyborow w Winkulii i wspólne finansowanie istotnych dla obu stron projektów infrastrukturalnych, które wzmocnią wiezi miedzy naszymi państwami. Wyniki naszych rozmów pozwalają mi być optymistą w tym zakresie.

Dziękuję za uwagę.

[August de la Sparasan 341]

Potem przemawiać zaczął Premier Federacji Nordackiej:

Szanowny Panie Premierze, 

Szanowni Zgromadzeni,

Obywatele Winkulii i obywatele Nordaty!

Dzisiejsze spotkanie jest dowodem na prawdziwość nie tezy, a faktu.

Faktu, że wszelkie spory, jakie dotąd były pomiędzy Związkiem Winkulijskim a II Federacją Nordacką obecnie wygasły, zostały zażegnane. Jest to wielki sukces dyplomacji nad brutalną siłą. Dwa giganty, dwa, nie boję się użyć tego sformułowania, najpotężniejsze obecnie państwa Nordaty, zawarły przymierze i od teraz razem będą działać dla dobra Kontynentu Północnego.

Dojrzałość i państw i reprezentujących je przedstawicieli została potwierdzona zdolnością do przeskoczenia przeszkody minionych sporów, jaka zbyt długo blokowała nordacką drogę. Jest to kamień milowy, który - w co nie wątpię - będzie zapamiętany jako decydujący krok w długotrwałych relacjach naszych państw.

Dlatego też złożyłem wniosek o odznaczenie dwóch wybitnych Winkulijczyków i jeszcze przed jego złożeniem otrzymałem od Jego Ekscelencji Prezydenta Federacji Nordackiej pełną akceptację dla takowej inicjatywy. 

Niniejszym przekazuję zatem Jego Ekscelencji Premierowi Winkulii @Erik Otton von HohenburgKrzyż zasłużonych w budowaniu stosunków międzynarodowych i drugie takie odznaczenie, dla Jego Ekscelencji Króla - Seniora Winkulii @Artur Kardaczprzekazuję tymczasowo również w ręce Jego Ekscelencji Premiera, jako, że Jego Ekscelencja Król Senior nie mógł być tu dziś z nami z przyczyn niezależnych.

[Erik Otton von Hohenburg 59]

To dla mnie ogromny zaszczyt otrzymać tak wysokie odznaczenie ze strony władz Federacji Nordackiej. Choć nie jestem pewien czy jestem godzien je nosić, to z całą pewnością będę z dumą i pełną powagą powagą starał się w dalszym ciągu działać na rzecz umacniania więzi i dialogu pomiędzy naszymi narodami, by nie splamić swym zachowaniem dostojeństwa z jakim wiążę się posiadanie tego odznaczenia. - rzekł premier - ja również złożyłem w imieniu rządu wniosek o przyznanie Waszym Ekscelencjom Orderu Korony - jednego z najwyższych odznaczeń winkulijskich.

[August de la Sparasan 341]

- Dziękujemy za to wielce i niezmiernie, jest to dla nas bardzo ważne i niewątpliwie udowadnia to jeszcze bardziej, że Winkulia ma wobec Federacji równie dobre intencje, co Federacja wobec Winkulii. - tymi słowami August de la Sparasan podziękował Jego Ekscelencji Premierowi. Potem zwrócił do się do zgromadzonych: 

- Szanowni Państwo, efektem naszych rozmów jest Deklaracja, Deklaracja znacząca i istotna, którą być może historycy nazwą TĄ Deklaracją z Norrington. Szanowni Państwo, oto i ona:

 

Norrington, 31 sierpnia 2025 r.

 

My, niżej podpisani, wiedzeni ideami dobra wspólnego i łączących nasze kraje doświadczeń historycznych, które ukazały nam korzystne dla zaangażowanych stron efekty współpracy między państwami Kontynentu Północnego, jak też mając na uwadze dalekosiężne cele, czekające na realizację w nadchodzącej przyszłości, niniejszym w imieniu reprezentowanych przez nas krajów, to jest Związku Winkulijskiego i II Federacji Nordackiej, deklarujemy zdecydowaną przyjaźń między naszymi państwami, żywiąc nadzieję, iż okaże się ona trwała i pozostanie równie zażyła, jak w momencie ogłoszenia niniejszej deklaracji, jednocześnie ogłaszając również wolę współpracy między wymienionymi państwami, współdziałania przy planowaniu, organizacji i przeprowadzaniu przyszłych inicjatyw na Kontynencie Północnym, zwanym też Nordatą, jak również rozwiązywania wszelkich sporów, jakie mogłyby się między reprezentowanymi przez nas państwami pojawić, metodami pokojowymi i z wykazaniem zrozumienia wobec drugiej strony oraz będziemy promować przyjaźń i współpracę pomiędzy obywatelami Federacji Nordackiej i Winkulii równie wielką, jak między naszymi państwami.

- ... pod którą to Deklaracją składam właśnie podpis - to mówiąc, Premier Federacji Nordackiej wyciągnął długopis i podpisał dokument:

 

/-/ August de la Sparasan, premier II Federacji Nordackiej 

[Erik Otton von Hohenburg 59]

Premier Winkulii wyciągnął pióro i podpisał się

Erik Otton von Hohenburg

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg 900]

Po policzku Bolesława spłynęła pojedyncza łza wzruszenia, gdy słuchał przemówień obu wielkich mężów swoich własnych stanów. Podszedł, aby również podpisać dokument.

(-) Bolesław Kirianóo von Hohenburg

- Nie mógłbym się bardziej nie zgodzić z tym co padło tu jeszcze przed Deklaracją z Norrington, Panowie. Rozwój przyjaznych teraz i, miejmy nadzieję już na zawsze, relacji winkulijsko-nordackich jest świetnym przykładem, że przy odpowiedniej woli obu stron przełom i partnerskie stosunki są możliwe w każdej sytuacji, niezależnie od tego jak daleko ją wcześniej zaprowadziła ta czy inna seria nieporozumień. 

Ponieważ Prezydent Harlin już wcześniej wyraził aprobatę dla wniosku Premiera de la Sparasana, odpowiedni krzyż i baretka zostały już przetransportowane do Norrington razem z delegacją nordacką. Bolesław wyjął je z pancernej walizy i podał@August de la Sparasan, żeby symbolicznie przekazał je szefowi winkulijskiego rządu.

 

           

[August de la Sparasan 341]

August de la Sparasan skinął głową w geście podziękowania dla Ministra Spraw Zewnętrznych i Wicepremiera, wziął z namaszczeniem krzyż i baretkę, po czym przypiął je delikatnie do zadbanej powierzchni garnitura Jego Ekscelencji Premiera Związku Winkulijskiego @Erik Otton von Hohenburg, mówiąc:

- Jeszcze raz dziękuję w imieniu całej Federacji i gratuluję. To wielki dzień dla Winkuli i Nordaty. -

[Erik Otton von Hohenburg 59]

Wzruszony Minister Stanu podziękował za odznaczenie i czym prędzej przystąpił do nadania odznaczenia Ministra Spraw Zagranicznych i Premiera Federacji Nordackiej. Po dalszej wymianie uprzejmości, politycy z obu krajów udali się z powrotem do limuzyny i odjechali na lotnisko, gdzie odchodzący z urzędu Premier Winkulii pożegnał ich i podziękował im za wizytę.

- To z pewnością był wielki dzień dla Winkulii, Nordaty i świata - pomyślał widząc odlatujący samolot z delegacją FN na pokładzie.