Ranking

Szanowni! W imieniu Alfreda Fabiana von Hohenburg Tehen-Dżeka informuję o kolejnym konkursie malarskim. ___________________ [justify]Już się przyjęło, że konkursy malarskie z tej ?serii? odbywają się w Palatynacie Leocji, wobec czego bardzo serce by mnie bolało, gdyby kolejny z tej odsłony nie pojawił się jeszcze tych wakacji. A czasu pozostaje coraz mniej, więc wiedząc, ile roboty ma Helwetyk, będąc odpowiedzialnym za to, że mu (nie wiem jakim cudem wspominając o Burku) przypomniałem o ?Barwach lata?, podejmuję rękawicę uratowania pięknej tradycji w Jego imieniu, kiedy cierpi na realiozę najbardziej. No mam nadzieję, że się nie pogniewa, ?Barw jesieni? już mu nie odbiorę (mam nadzieję). Zasady są proste ? przy pomocy aplikacji Dream (umiejętność rysowania nie jest wymagana), w stylu dowolnym lub wybierając brak stylu, generujemy prace na jeden lub oba z poniższych tematów: ? tytułowe ?Barwy lata? (w interpretacji autorki lub autora), ? temat dowolny. Następnie do czwartku, 25 sierpnia, godziny 21.00 zgłaszamy je w niniejszym wątku. O wyborze zwycięskich prac zdecyduje plebiscyt przeprowadzony za pośrednictwem Międzynarodowego Instytutu Ankiet (mam nadzieję, że Helwetyk do tego czasu wróci i zdoła ustawić odpowiednio) w gronie wszystkich mieszkańców Pollinu.[/justify] Jak to zwykł mawiać Romański ? inspirujących słów kluczowych! Regulamin konkursu Harmonogram konkursu: Harmonogram konkursu: ? zgłaszanie prac na forum do wtorku, 25 sierpnia, g. 21.00, ? ogólnopolliński plebiscyt w dniach 26?28 sierpnia, ? ogłoszenie wyników w poniedziałek, 29 sierpnia. Dwie kategorie konkursowe, z dwiema nagrodami: ? temat ?Barwy lata? (w interpretacji autorki lub autora), ? temat dowolny. Praca wykonana przy pomocy https://app.wombo.art/, styl dowolny lub brak stylu, wyłącznie w oryginalnym rozmiarze zapisu (tj. 1080 × 1920 pikseli z ramką ? przykład lub 960 × 1568 pikseli bez ramki ? przykład). Umieszczenie promptów na pracach pozostawione do uznania autorek lub autorów. Można zgłosić dowolną liczbę prac. W przypadku znacznej liczby zgłoszeń, organizator zastrzega sobie prawo do poddania pod głosowanie w plebiscytach określonej liczby prac autora lub autorki, w kolejności ich zgłaszania. Autorka lub autor wyraża zgodę na skopiowanie pracy do Kustosza w przypadku, gdyby została oryginalnie zamieszczona w innym serwisie służącym do udostępniania grafik. Autorka lub autor wyraża zgodę na wykorzystanie pracy na znaczku wyemitowanym z okazji konkursu w przypadku zajęcia pierwszego miejsca. Informacje praktyczne W serwisie https://app.wombo.art/ należy założyć konto i zapisywać swoje prace. Wówczas można je pobierać, w maksymalnej rozdzielczości, bez konieczności ręcznego przycinania.

Jest to przedostatni etap historyczny Historii Ampraczy przedinternetowej. Wczujcie się w klimaty Kalkilizmu! Rozdział I-Początek Kalkinizmu w Ampraczy Okres 1904-1920. Gdy Kalkil Kramasz już przejął władzę w Muratyce, to pozostawało pytanie-co z Ampraczą? Ostatecznie mianował jednego z swoich generałów na to stanowisko, Mjedibova Borova. Każda osoba co zarządzała miastem, nazywano od tej pory ,,Drugim Towarzyszem". W tym okresie powstało też wiele szkół szachowych i jedna z nich była w Ampraczy. Szachiści z Związku Socjalistycznych Republik Muratyckich totalnie zdominowali wszystkie turnieje w Pollinie. Następnie w 1905 roku z Dreamlandu do Muratyki, trafił nowy wynalazek-Karabin Maszynowy. Oczywiście oddział z Ampraczy również dostał parę egzemplarzy. Postanowili jednak go w 1907 unowocześnić, dorabiając mu-koła! Tym samym karabiny maszynowe, mogły być holowane przez konie! A nazwa pierwszego Muratyckiego Karabinu Maszynowego, nazywała się Gargunov wz.1907 . Od również 1907 roku, zaczęto nową epokę w muzyce-pieśni robotnicze! Do dziś jedna z nich dotrwała do teraz, a właściwie jej tekst, bo niestety nagranie gdzieś zaginęło... A tak on brzmiał: ,,To my towarzysze!" Gdzieś w oddali, czekał na nas młot Czekał na nas sierp, czekał na nas Kalkil Bo on wybawcą jest narodu Muratyckiego! Wybawcą narodu Muratyckiego! I nie będzie burżuj pluł nam w twarz! Ubijemy ich na kowadle rach, ciach ciach! Bo to my towarzysze! To my towarzysze! To my towarzysze! Robotnicy Towarzysze! Jak czujesz się komunistąąąą To zaśpiewaj tą piosenkę mąą A jak zdradziłeś swój naróóóód To Kalkinizm osądzi szybko to Tu każdy dzieli się chlebem Bo równość musi być Jak kobieta też chce pracować To dajcie jej też młot! I buduj ten nasz naród Ku chwalę Kalkilizmowi! Bo to my towarzysze! To my towarzysze! To my towarzysze! Robotnicy Towarzysze! Niech Kalkil Kramasz prowadzi naaaasz Niech Kalkil Kramasz prowadzi naaaasz Niech Kalkil.... prowadzi naaaaasz Natomiast walutą w tym okresie były tzw.Sowiety Muratyckie. A i co do rozwoju samochodów, to nieco on zwolnił, natomiast inny typ pojazdu się zaczął rozwijać bardzo prężnie-ciężarówki. Więc tak podróż do pracy nie odbywała się już rowerem(choć ci co mieli blisko pracę, mogli rowerem jechać), ale przyjeżdżały ciężarówki po nawet 10 robotników w tamtym czasie! A najbardziej widoczne to było właśnie w Ampraczy! Początkowo nie było ich za wiele, ale z czasem musiały powstać przepisy drogowe, by dbać o bezpieczeństwo wszystkich towarzyszy. A jaki był najważniejsze budynki, oprócz fabryk przemysłowych i kopalni? Oczywiście piekarnie! Dlatego piekarze, współpracowali z chłopami, oczywiście na zasadach równości. Mjedibov Borov był natomiast znany z tego, że sam był spawaczem i starał się jak najbardziej być równym, spośród innych towarzyszy, pracując w poniedziałki i wtorki jako spawacz! Tak dokładnie! Nie jako Dyrektor Fabryki, nie jako Kierownik, nie jako nawet Brygadzista, ale jako bezpośredni spawacz! Oczywiście tym samym robotnicy chwalili Borova, za zaangażowanie się w pracę. Raz nawet sam Kalkil Kramasz w 1915 roku przyłapał Mjedibova Borova przy tym że spawa i wszyscy od brygadzistów po kierowników, aż do dyrektorów byli zaniepokojeni. Ale zgadnijcie co się wtedy stało. Kalkil Kramasz powiedział ,,Dobra Robota Drugi Towarzyszu. Ucz młode pokolenie że ciężką pracą, można zbudować nasz naród, bo każdy z nas jest równy". Po czym następnie sam Kalkil Kramasz wziął spawarkę i uczył się od Mjedibova Borova, jak spawać! Trwało to praktycznie do końca szychty. W 1918 roku, został wynaleziony nowy pojazd przez Michaiła Vappala-samolot! Pierwszy lot odbył się w czwartek i samolot był w powietrzu przez całą godzinę! Świadkami lotu był oczywiście Kalkil Kramasz oraz wszyscy drudzy towarzysze(W tym Mjedibov Borov). Postanowili że zaczną ich głównie używać do celów zwiadowczych(Wojsko Muratyckie) i propagandowych(Milicja Muratycka). Jednak w 1920 roku zmarł sam Mjedibov Borov. Oczywiście po jego śmierci, zaczęto budować na jego cześć, pomnik w Ampraczy. Koniec rozdziału I.

Ciekawe, czy gdyby Insulia anektowała bez konsultacji z nikim OBPP Magnificat, tak jak to robi w tej chwili Muratyka, też by była slava, slava Insulia. Lecz Insulia nigdy by tego nie zrobiła, a jeśli, to skonsultowałaby to z Nordatą. Kompletny brak poszanowania bycia dobrym sąsiadem dla Secesyjnej Republiki Westland, która przecież przeżyła niewybaczalną traumę z lutego i marca 2020 roku. I jest mi niezmiernie żal, że władze Insulii nie upomniały o to Muratykę, bo uważam, że dość granicy z Wami już mamy.