Lada Recepcjonisty

[Robert Drenin 306]

Hm, fakt. Jak miałaby być darmowa woda, to dla całego kraju musiałaby być, niezależnie czy jest dostarczana, czy nie.

[Włodzimierz Molotin 183]

No tak, ale to strasznie drogo by wychodziło.

[Robert Drenin 306]

Czy ja wiem. Gospodarką centralnie planowaną możemy odpowiednio manipulować.

[Włodzimierz Molotin 183]

No ale to jak Towarzysz proponuje aby zrobić?

[Robert Drenin 306]

Dobre pytanie. Aczkolwiek jeżeli by się zastanowić, to może byłoby jakieś rozwiązanie. Fakt faktem, że problemem naszym stanowi jeszcze brak odejścia od waluty, ale myślę, że dałoby się to pogodzić. W końcu ceny produktów możemy zmieniać też.

[Włodzimierz Molotin 183]

No dobrze Towarzyszu, to ja nad tym pomyślę, ale teraz to pójdę odebrać nasze jedzenie. 

Idzie po jedzenie

[Robert Drenin 306]

Dobrze, Towarzyszu. Jestem rad, że zdecydował się Towarzysz nad tym pomyśleć.

[Włodzimierz Molotin 183]

Wraca

Dobrze Towarzyszu, proszę.

Daje posiłek

A był może Towarzysz ostatnio w sklepie?

[Robert Drenin 306]

Przecież byliśmy w sklepie za nim tu przyszliśmy.

[Włodzimierz Molotin 183]

A faktycznie... zapomniałem. Tyle tu już siedzimy, że ponoć cukierki doszły do sklepu. Tylko władze chyba ceny jeszcze ustalają.

[Robert Drenin 306]

O! To świetnie, że już są cukierki. Będę mógł nareszcie kupić cukierki.

[Włodzimierz Molotin 183]

Dokładnie. A fajnie byłoby mieć te takie błoto co nam dawali w tym jakimś kraju, pamięta Towarzysz?

[Robert Drenin 306]

Muszę najwyraźniej już nie pamiętać, bo sobie akurat nie przypominam.

[Włodzimierz Molotin 183]

No byliśmy w jakimś kraju z delegacją i oni dali nam jakieś herbatniki i takie coś gęstego w kubkach...

[Robert Drenin 306]

Szczerze nic mi to nie mówi. Nie pamiętam jaki mógłby być to kraj.

[Włodzimierz Molotin 183]

No jak to Towarzyszu, to takie słodkie brązowe 

[Robert Drenin 306]

Jedyne kraje z jakimi Czesnorad ma relacje, to Hawiland, Kiriania, Muratyka, Magnifikat i Edelweiss, więc w sumie nie wiem, gdzie to wtedy było. Przynajmniej ja wciąż nie pamiętam.

[Włodzimierz Molotin 183]

To dawno było, bardzo. We dwójkę, czy we trójkę pojechaliśmy tam 

[Robert Drenin 306]

To szczerze nie mam bladego pojęcia i raczej sobie nie przypomnę, skoro do tej pory nic nie pamiętam.

[Włodzimierz Molotin 183]

No trudno. A to było takie słodkie, jak to w czym są te cukierki zamoczone.

[Robert Drenin 306]

Ale to jest czekolada.

[Włodzimierz Molotin 183]

Tak? No nie znam. I to co było w tym kubku to to jest to?

[Robert Drenin 306]

Jak najbardziej. W dużym uproszczeniu typowa czekolada to jest mieszanina środków słodzących, kakao i jeszcze mleka.

[Włodzimierz Molotin 183]

Kakao, mleko??? Jak to zdobyć?

[Robert Drenin 306]

W naszym klimacie raczej kakao nie zdobędziemy, a mleko moglibyśmy mieć tylko, gdybyśmy mieli przede wszystkim krowy.