Requiem za duszę śp. Leonida Repulijskiego

[Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan 348]

Msza Święta Requiem za duszę śp. Leonida Repulijskiego 

 

Gdy na zegarach było już po godzinie dwunastej, odezwały się  dzwony katedry Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Achkovie, obwieszczając rozpoczęcie mszy świętej w intencji niedawno pochowanego śp. Leonida Repulijskiego, znanego polityka, pełniącego w przeszłości  różnorakie funkcje i klindońskiego bohatera narodowego. W katedrze zgromadziło się wiele osób, chcących pomodlić się wspólnie w intencji zmarłego.

Punktualnie o godz. 12:30 rozległ się donośny głos sygnatury, a z zakrystii wyszła procesja prowadzona przez turyfera z dymiącą kadzielnicą oraz krucyferariusza z drewnianym krzyżem, następnie kroczyli diakoni i prezbiterzy, natomiast na końcu kroczył arcybiskup Ziemiański przyodziany w czarne szaty liturgiczne. Chór odśpiewał introit.

Po odśpiewaniu przez celebransa Lekcji chór zaintonował sekwencję Dies Irae, pouczającą nas o straszliwości dnia Sądu Bożego.

 

Po odśpiewaniu Ewangelii przez diakona arcybiskup wygłosił kazanie, którego wszyscy słuchali z uwagą. 

Cytat

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia,

Leonid Repulijski dał mi się poznać jako ambitny polityk, któremu dobro Nordaty leżało na sercu. Z ogromnym zapałem sprawował  urzędy, był między innymi spikerem Kongresu, premierem, czy ministrem sprawiedliwości, a także Sędzią Najwyższym. Przez prawie dwa lata współtworzyliśmy razem Koalicję Konserwatywną, realizując wszystko z myślą o II Federacji Nordackiej i jej mieszkańcach. Z głębokim ubolewaniem przyjąłem wiadomość o jego śmierci w wyniku tragicznego zamachu terrorystycznego. Będzie Cię ciągle brakować Leonidzie. Twoja śmierć była wstrząsem dla frakcji ultranordackiej naszej Koalicji, mimo, że pełniąc urząd Sędziego Najwyższego nie byłeś już jej członkiem. Liczę, że kiedyś, gdy nadejdzie kres naszej pielgrzymki, wszyscy spotkamy się w Domu Ojca, w którym zgodnie ze słowami Ewangelii św. Jana, jest mieszkań wiele. Spoczywaj w pokoju Leonidzie!

Następnie kontynuowano liturgię, a dym kadzidła roznosił się po murach świątyni. 

 

 

Edytowane 10 Września przez Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan