PKM - Kampania w Eihenbergu

[Kamiljan de Harlin 788]

Politycy PKM zaliczają pierwszy punkt na trasie kampanijnej – Eihenberg. W pełnym słońcu przemawia tam właśnie Kamiljan de Harlin.

Szanowni Państwo,

celebrując trwałość i stabilność naszego państwa, które istnieje już od dwóch lat bez żadnych secesji, kryzysów informatycznych ani zamieszek, musimy pamiętać, że ta stabilność nie jest nam dana raz na zawsze. Zmieniamy się my, zmienia się nasze otoczenie. Pojawiają się nowe wyzwania, nowi Obywatele, niektórzy nas opuszczają, inni powracają. Nie sposób nie zauważyć, że nasze społeczeństwo na przestrzeni tych dwóch lat przeszło prawdziwą metamorfozę. Jest nas przede wszystkim znacznie więcej niż u początków państwowości II Federacji Nordackiej. Pojawiają się więc nowe trudności związane z efektywnym zarządzaniem tak różnorodną społecznością, jaką była i staje się coraz bardziej Nordata.

Jednym z największych zagrożeń, przed jakimi stoi II Federacja Nordacka, jest ryzyko narastania prosecesyjnych napięć wynikających z pokrywania się podziałów partyjnych z podziałami narodowymi. Taki układ wręcz prowokuje do narodowego rewanżyzmu w przypadku przegranej danej partii-narodu i stwarza poważne ryzyko dominacji jednej nacji nad całym państwem. Na szczęście PKM odniosło już pierwszy sukces w tej materii - mimo że nie mamy jeszcze żadnych reprezentantów w Kongresie! Samo powstanie naszego ugrupowania doprowadziło do politycznego przetasowania w II Federacji Nordackiej. Wystawione zostały dwie duże, multinarodowe listy do Kongresu - nasza i komitet Inna Nordata. Niestety, nie jest to pełen sukces, ponieważ Koalicja Konserwatywna ponownie wystawiła wyłącznie kandydatów pochodzenia kiryjskiego.

Stojąc dziś na muratyckiej i koribijskiej ziemi, zadaję sobie pytanie: jak nie powielić scenariusza rozpadu I Federacji Nordackiej, który rozpoczął się od secesji Związku Kolektywistycznych Republik Muratyckich, a zakończył wystąpieniem Zjednoczonego Państwa Voxlandu i Westlandu? I chyba znam odpowiedź… Przede wszystkim należy wyraźnie rozdzielić kompetencje władz lokalnych od władz centralnych. Kongres nie może działać na szkodę żadnej z prowincji ani w wyłącznym interesie jednego regionu. Rząd musi reprezentować wszystkie narody! Dlatego musimy postawić tamę autokratycznym rządom, które służą nielicznym zamiast całemu społeczeństwu.

Równie stanowczo należy sprzeciwić się rządom, które zaniedbują narody Nordaty. Władza musi zapewniać dogodne warunki do rozwoju lokalnych kultur i pielęgnowania tradycji narodowych. Nie możemy mieć rządów minimum, które całkowicie ignorują aspekt głębi narracyjnej państwa i nie oferują realnego wsparcia prowincjom. Brak opresji wobec regionów nie może iść w parze z lekceważeniem potrzeb lokalnych społeczności.

Dlatego tak istotne jest dla nas, aby nowa Rada Ministrów rządziła autorytatywnie - otaczała opieką Obywateli, ale jednocześnie była silna. Silna, by bronić integralności naszego państwa. Silna, by skutecznie przeciwdziałać tym, którzy chcieliby rozbijać naszą wspólnotę. Silna, aby nie ulegać krótkowzrocznym naciskom partykularnych grup interesu. Ale przede wszystkim: silna, by efektywnie udzielać pomocy. Silna, by roztaczać swoją opiekę nad Obywatelami. Silna, by rozdawać karty na arenie międzynarodowej, a nie ulegać wpływom Starego Świata. 

Musimy stworzyć państwo, w którym każdy naród Nordaty czuje się bezpieczny, szanowany i reprezentowany. Państwo, które będzie domem dla wszystkich - niezależnie od pochodzenia, języka czy tradycji - i które potrafi przekuć tę różnorodność w źródło siły, a nie podziałów. Tylko wtedy możemy mówić o prawdziwej, trwałej stabilności. O ile dotychczasowy model rządzenia KK się sprawdzał do momentu, kiedy Kirowie stanowili 80% wszystkich Obywateli II FN, to teraz jest on kontrskuteczny. Władza wypala się od siedzenia na stołkach od 2 lat. Skoro zmieniły się czasy, to nadszedł też czas na zmianę rządu!

[Albert Fryderyk de Espada 1 205]

Oskar Lydeman Mieszkaniec Eihenbergu

Panie Harlin,
ja rozumiem, że pan mówi o jedności, sile i reprezentacji wszystkich narodów Nordaty, ale pozwoli pan, że przypomnę jedną rzecz z naszej koribijskiej perspektywy. Za rządów kalkistów w Muratyce Koribia ucierpiała chyba najbardziej w swojej współczesnej historii. To wtedy zaczęto systematycznie ograniczać autonomię mniejszości, takich jak my, Koribijczycy. Próbowano nas wtopić w jedno kalikistyczne społeczeństwo pod muratyckim przewodnictwem – bez względu na to, czy nam się to podobało, czy nie.

I teraz, ledwie kilka dni temu, Koribia powiedziała temu stanowcze „nie” po raz kolejny, wybierając na prezydenta Alberta Fryderyka de Espadę i jego program prawdziwej, wielonarodowej IV Republiki – wspólnej z Muratyką, ale też z innymi narodami – a nie forsowanej przez kalkistów wizji „Muratyki z republiką w tle”. Jak mówili espadyści: „Muratyka to nie IV Republika a IV Republika to nie tylko Muratyka”.

My, Koribijczycy, mamy w ostatnich latach aż nadto doświadczenia w byciu rządzonymi przez naród wcale nie większy, ale za to silniejszy od nas. I nie powiem – to doświadczenie zostawiło w nas ślad. Kalikiści już na starcie mają pod górkę, bo wciąż żywe są uprzedzenia wynikające z tamtego okresu.

Dziś Koribia jest skupiona na walce o swoją pozycję i reprezentację w IV Republice – to jest dla nas najważniejsze. Więc jeśli PKM i kalkiści chcą nas do siebie przekonać, to niech powiedzą wprost: co konkretnie możecie zaoferować Koribii tu i teraz? Bo same ogólne hasła o sile i jedności nam nie wystarczą.

Edytowane 12 Sierpnia przez Albert Fryderyk de Espada

[Kamiljan de Harlin 788]

Szanowny Panie Lydeman,

Rozumiem w pełni Pana obawy i nie zamierzam ich bagatelizować. Historia jest faktem i nie będę jej zakłamywać - kalkiliści mieli historię marginalizacji Koribijczyków. Nie jestem dobrym politykiem, bo nie potrafię kłamać ani prowadzić propagandy, co jest konieczne do uprawiania demagogi i przekonywania do siebie większości. Dlatego nie usłyszy Pan z moich ust zakłamywać historii - Koribijczykom wyrządzono krzywdę. Kalkilizm przeszedł jednak sporą drogę od tych tragicznego okresu w historii Muratyki - stał się bardziej otwarty na prawa narodów. 

Przemawiam teraz przede wszystkim jako modernizator.  Nie byłem związany z kalkilizmem w tamtych minionych czasach, a gdybym był, to zrobiłbym wszystko, aby zmienić politykę Muratyki. W ostatnich wyborach prezydenckich w Muratyce gorąco kibicowałem kandydatowi Albertowi de Espadzie. Wcześniej wsparcie wyrażałem dla Partii Pracy Muratyki promującej multietniczny model IV Republiki. Uważam, że fakty i prawdziwa historia weryfikują mnie, a co za tym idzie, przesłanie Partii Kalkilistów i Modernizatorów. Mamy program wsparcia rozwoju lokalnych kultur - prawo do ochrony własnej tożsamości, możliwość nadania językowi regionalnemu statusu języka urzędowego w regionie obejmującym zasięg jego użytkowników, dotacje na inicjatywy kulturalne i lokalne. Koribia i Azymutia otrzymają od centrali pomoc w rozwoju, jeśli PKM przejmie stery w państwie. 

Z drugiej strony, oddanie władzy w centrali w ręce Nordackiej Partii Regionów lub Koalicji Konserwatywnej na wyłączność to ryzyko otworzenia furtki do secesji prowincji, wspólnot i państw stowarzyszonych. Koribia straci na tym, że rynek nordacki się skurczy, że strefa norda się skurczy, że mniej osób będzie aktywnych w II Federacji Nordackiej, będzie mniej osób potencjalnie zainteresowanych rozwojem Koribii. Nie możemy dopuścić do dalszego narastania napięć przy jednoczesnej utracie sterowności rządu nad państwem. To zagrożenie egzystencjalne dla naszego państwa. Nigdy wcześniej nasza federacja nie była tak zagrożona, jak przy okazji tych wyborów do Kongresu. Kwestią życia i śmierci jest to, aby teraz w rządzie zasiedli zdecydowani i kompetentni liderzy z technokratyczną i demokratyczną legitymacją, a nie martwi ministrowie ani rewolucjoniści. Potrzebujemy stabilnych i silnych rządów, które oferuje PKM. Tylko wtedy zabezpieczymy bezpieczeństwo wszystkich Nordatczyków: koribijczyków, azymutan, kugarów, indian i każdego innego indywidualnego i posiadającego własną tożsamość narodu. 

@Albert Fryderyk de Espada