[PRZEDRUK] "Krótka historia spirytuzmu" - wykład inauguracyjny konsula

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg 544]

Oryginalny autor: August de la Sparasan

Oryginalne miejsce publikacji: Marsylijski Uniwersytet Ludowo-Biznesowy

Oryginalna data publikacji: 31.03.2021

 

Szanowni Państwo! Jak pewnie niektórzy z was wiedzą, a ci co nie wiedzą lada chwila się dowiedzą, w dniu dzisiejszym na kilka godzin nazwisko swoje zmieniłem na Budryn Arpen. Miało to znaczenie symboliczne. Kim jednak był człowiek w taki sposób upamiętniony? Historia Budryna Arpena, zwanego też Budrynem z Arpenu bądź Budrynem Arpeńskim to historia początków spirytuzmu. Jest to postać przez dłuższy czas ze względu na niedostatek wiarygodnych źródeł uchodząca za legendarną, znana jednak z wielu ludowych przypowieści. Po dotarciu do najstarszych zapisków, czuję się już dostatecznie wtajemniczony w temat, przy przedstawić państwu historię tejże postaci.

Budryn narodził się przypuszczalnie około pięćdziesiątego roku naszej ery w Arpenie, starożytnym mieście leżącym w Imperium Kirymskim. Pochodził z możnego rodu spoinowaconego z konsulem Jakusem Nijakusem. Ze względu na te powiązania od najmłodszych lat miał dostęp do pism największych mędrców. Po wejściu w dorosłość już wiedział, że zostanie jednym z nich. Jednocześnie dzięki kontaktom rodzinnym dostał on posadę opiekuna winnic konsularnych w Kirymie. Właśnie podczas obcowania z winoroślami doznał oświecenia i zapragnął zbadać wpływ "płynów winnych" na człowieka, co też przez następne lata czynił na sobie, jednocześnie swoją nową pasją sprowadzając na siebie gniew możnych, co doprowadziło do ostracyzmu. Niezrozumiany, lecz niestrudzony badacz zaczął zarabiać na życie, ukazując ludowi "sztuczki magiczne", w czym pomagała mu jego wiedza. Pod wpływem "wyciągu winnego" okładał się publicznie mieczem, a ten nie czynił na nim żadnego wrażenia, nie raniąc go. Tak oto zyskał sławę, która później dotarła do nowego konsula - Helmuta Cezara. Władca zaprosił go na swój dwór, pozwalając na eksperymenty z winem do woli. Wyniki swoich doświadczeń Budryn spisał w "Opisum spiritus", stając się prekursorem spirytuzmu. Niestety ze źródeł znika po abdykacji Helmuta Cezara w 125 roku. Do dziś jednak ocalały jego dzieła, służąc przez wieki ukształtowaniu się nauki spirytustycznej. To tyle na dzisiaj, dziękuję za uwagę.