Markus Wettin powołał zespół złożony z najwybitniejszych architektów z całego kraju oraz Kontynentu Nordackiego. Ich zadaniem będzie zaprojektowanie monumentalnego posągu Aleksandry Izabeli Dostojewskiej-Swarzewskiej, który ma górować nad ujściem rzeki jako żywy symbol jedności Imperium Nandyjskiego i Nowej Ordy. Całość prac będzie konsultowana z przedstawicielami Imperialnej Komisji Urbanistycznej.
Projekt zakłada przedstawienie Aleksandry Izabeli stojącej z szeroko rozstawionymi nogami, opartymi o przeciwległe brzegi rzeki. Jej monumentalna postać stanie się bramą i symbolem – strażniczką nordackiej cywilizacji. To nie tylko pomnik, ale nowy filar tożsamości Nan Di. Aleksandra Izabela Dostojewska-Swarzewska stanie się matką, wojowniczką i przewodniczką, spoglądającą z wysoka na nową stolicę, strzegąc jej i całego Imperium. To również manifest. Pomnik ma sięgać nieba, wyłaniać się z mgły jako pierwszy punkt orientacyjny dla każdego, kto zbliża się do Aleksanark Romaanavkud.
Pomnik zostanie osadzony na dwóch żelbetowych podporach o wysokości 40 metrów, zintegrowanych z naturalnymi brzegami rzeki. Każda z podpór zostanie wzmocniona warstwami stali nandyjskiej i pokryta szlachetnym białym marmurem, by oprzeć się zarówno upływowi czasu, jak i potencjalnym zagrożeniom – naturalnym oraz militarnym. Ze względu na skomplikowane warunki geologiczne związane z grząskim gruntem, konstrukcja będzie wymagała fundamentów sięgających 60 metrów głębokości.
Sama postać Aleksandry Izabeli Dostojewskiej-Swarzewskiej wznosić się będzie na 120 metrów. Posąg zostanie zaprojektowany w technologii modułowej, wykorzystującej panele z tytanu grafenowego i inne nowoczesne materiały budowlane, produkowane i opracowywane w tajnych laboratoriach. Wnętrze figury zostanie wyposażone w zaawansowane systemy stabilizacyjne reagujące na zmiany naprężeń konstrukcji. Znajdą się tam również windy serwisowe oraz techniczne korytarze inspekcyjne, umożliwiające bieżące monitorowanie stanu technicznego pomnika. Zaplanowano także umiejscowienie w monumencie przeszklonego punktu widokowego, z którego zwiedzający będą mogli podziwiać zapierającą dech w piersiach panoramę stolicy oraz morza. Całość posągu zostanie wyposażona w skomplikowany systemem iluminacyjny.
Budowa została podzielona na pięć faz:
Faza I: Umocnienie brzegów i prace fundamentowe.
Faza II: Montaż wież nośnych i podpór tymczasowych.
Faza III: Prefabrykacja i montaż segmentów dolnych (nogi, biodra).
Faza IV: Instalacja segmentów górnych (tułów, ramiona, głowa).
Faza V: Prace wykończeniowe, systemy świetlne i bezpieczeństwa.
Dla Markusa Wettina to coś więcej niż monument. To akt pamięci i chwały – uhonorowanie jego matki, Aleksandry Izabeli Dostojewskiej-Swarzewskiej.