Ranking

Witam serdecznie zacnych obywateli tego państwa. Jestem Łukasz Benedykt Skrzynecki i pochodzę z Brungerburga. Ambitny ze mnie człek i pragnę zaangażować się w rozwój gospodarczy Najświętszej Monarchii. Wszystkiego dobrego!

Ród Skrzyneckich osiedlił się w Brungerburgu w burzliwym okresie dla Kiranii. Lata 2000–2021 naznaczone były chaosem i powszechną biedą. Mimo trudnych warunków rodzina Skrzyneckich dostrzegła w tej sytuacji ogromną szansę. Alojzy Skrzynecki, ojciec Łukasza, założył dobrze prosperującą firmę – Skrzynecki Company. Początkowo zajmował się handlem bronią i wyposażeniem wojskowym, co idealnie wpisywało się w ówczesne realia. Watażkowie i kolejne rządy chętnie zaopatrywały się u Skrzyneckich, a ich majątek i wpływy systematycznie rosły. Posiadłość rodu jest niezwykle rozległa. Skrzyneccy wykupili zrujnowany dworek położony kilkadziesiąt kilometrów od miasta, który szybko odbudowali, stopniowo przejmując także okoliczne tereny. Dworek otaczają rozległe pola uprawne. W czasach powszechnej anarchii rodzina wspierała mieszkańców Brungerburga żywnością, a także udzielała schronienia osobom, które straciły cały swój dobytek. Szczególnie matka Łukasza zasłynęła ze swojej dobroci i hojności. Przydomowe uprawy szybko przekształciły się w duże plantacje, na których rodzina hodowała liczne gatunki warzyw i owoców.

Imperator Boleslav II dostał list od Kamiljana de Harlin von Wespucci la Sparasan, który alarmował o wirusie CV-414 zagrażającym całemu regionowi. Poza kwestią wirusa, w konwersacji znalazły się poważniejsze tematy - niedobór betonówki na wyspach Avacov i krytyczne braki pingiwnów fioletowych na stołach w Kirianopolu. Arystokraci dogadali się więc na prosty deal - betonówka w zamian za pingwiny. Problem w tym, że zdobycie całego wagonu mięsa z fioletowych pingwinów nie było łatwe. Pingwiny fioletowe to zwinni drapieżnicy z ostrymi kłami i agresywni wobec ludzi. Ich złapanie wymagało sprytu i determinacji. Kamiljan III Zmartwychwstały wybrał najlepszych Arstotzkańskich myśliwych spod miasta Altan na łowy o północy. Pingwiny wtedy same polowały na ryby, dzięki czemu można było wykorzystać ich nieuwagę, aby zarzucić na nie sieci. Myśliwi pracowali do rana, łapiąc w ten sposób dziesiątki pingwinów. Większość przegryzała sieci i wydostawała się z nich, by zacząć szarżę na myśliwych. Ale po wielu godzinach ciężkiej pracy, kontener został wreszcie zapełniony. O południu został zapakowany na statek, który przetransportował mięso do wybrzeży Kirianopola. Transport dotarł do stolicy dopiero wieczorem, gdzie ba wybrzeży już czekała delegacja z Baru pod Wołem. Przywódca ekspedycji wręczył list dostawy z pieczęcią gubernatora Doctriny i notatką: "Niech Kirianopol nie głoduje!", a na odwrocie "Czas na Wasz ruch!". Tego samego wieczoru pierwszy pieczony pingwin trafił na stół w Barze pod Wołem. Kiriowie mogli dalej walczyć z epidemią, ale przynajmniej z pełnymi żołądkami i uśmiechem na twarzach.

Już od wczoraj wszystkie zakłady produkcji alkoholi w Amatorii były postawione na nogach przez Imperatora i zmuszone do nieodpłatnej produkcji betonówki. W ruch poszły zgniatarki, ścierające kamienie w pył, który był potem łączony z płynnym betonem i zalewany wodą i dużą, dużą ilością alkoholu (99,74%), zgodnie z prastarą recepturą. Bezpośredni kontakt tego trunku z ludzkim okiem prowadzi do trwałych uszkodzeń, co też spotkało dzisiaj paru nieszczęśników. Poprawa morali nastąpiła po przywiezieniu przez Doctrińczyków wagonu pełnego drapieżnych fioletowych pingwinów, którymi kirianopolska arystokracja wspaniałomyślnie postanowiła się podzielić z pracownikami. Pod koniec dnia cały towar został uwarzony i zabutelkowany, a potem przewieziony w wyłożonych styropianem kontenerach na statku do doctrińskich wybrzeży. Na jednym z nich było napisane "Niech Gaudium się nie odwodni!". Po wyładunku i przewiezienia zawartości do Pałacu Cesarskiego przedstawiciel Baru pod Wołem wręczył Gubernatorowi potwierdzenie transakcji.

Achkov, 22 lutego 2025 RR. Minister Spraw Zewnętrznych Bolesław Kirianóo von Hohenburg Obywatel Kamiljan de Harlin Wasza Ekscelencjo! Wasze doświadczenie i zdolności w prowadzeniu spraw zagranicznych kolejnych państw nordackich nie pozostawiają mi wątpliwości. Akredytację oczywiście uzyskujecie, i w Królestwie Voxlandu, i w Ludowej Republice Magnifikatu. Proszę pozdrowić ode mnie JE Operara i JKM Joahima. Pozdrawiam, Bolesław Kirianóo von Hohenburg Premier i Minister Spraw Zewnętrznych II Federacji Nordackiej Załącznik nr. 1 List akredytacyjny w Królestwie Voxlandu Załącznik nr. 2 List akredytacyjny w Ludowej Republice Magnifikatu .pismo { font-family: 'Roboto Slab', serif; font-size: 1.1em; line-height: 170%; background-color: #ffffff; color: #222; margin: 1.4rem 8%; padding: 5% 5% 7.5% 5%; box-shadow: inset 0 0 50px rgb(16 53 76 / 40%), 0 0 20px rgb(16 53 76 / 80%); border-radius: 2px; }

Niech będzie pochwalony Jednotwórca Pollinu Jahwe Najwyższy! Dasz bór, szia, szia! Pozdrawiam z daleko-północnej kirymskiej Doctriny, gdzie fioletowe pingwiny strzeżą lud upodobany Jahwe przed najeźdźcami, gdzie dzielni kiryjscy Doctrińczycy wyzwolili się spod ardemskiej niewoli i budują miasta przyszłości pod okiem Jahwe. Zapraszam do inwestycji w Cesarskim Stołecznym Mieście Gaudium, dawnym sercu Insulii. Zapraszam do zwiedzania stepów Cmentarza Imperiów - Westlandu, który pogrzebał niejedno mocarstwo. Zapraszam do poznawania Kirianii, gdzie pod patronatem Jahwe chronione są kultury Abachazów, Uhraińców i Batawów.

Zweryfikowano 🙂