Punkt Informacji Turystycznej w Hypykuli, czyli podstawowe informacje o Baroni

[Borys Zamycki 30]

Witaj podróżniku! Jeżeli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o Baroni Hipshangu, to trafiłeś w idealne miejsce!

W tym miejscu zgromadzone są wszystkie podstawowe informacje o Baroni.

Żeby niepotrzebnie nie mnożyć bytów i nie tworzyć kilku wątków, dane zgromadziłem w jednym wpisie.

Spis treści jest zaopatrzony w linki, które umożliwiają bezpośrednią nawigację do poszczególnych sekcji.

Spis treści:

1. Informacje podstawowe i mapy - krótko o tym, gdzie leży Baronia Hipshangu i kto jest jej właścicielem
2. Krajobraz - czyli jakie cuda natury czekają na Ciebie w Baroni
3. Mieszkańcy - kilka słów o społeczności Hipshangu
4. Gospodarka -  z czego żyją mieszkańcy Hipshangu? Kliknij i dowiedz się!
5. Historia przedinternetowa - czyli o tym, jak kształtowała się Baronia
6. Życie duchowe mieszkańców Hipshangu - po prostu

 

 

1. Informacje podstawowe i mapy
 

HIPSHANGU to baronia, której właścicielem jest Borys Zamycki. Leży ona we wschodniej części Nan Di, w Górach Wężowych, u źródeł rzeki Chang He – między Portem Dostojewsk a Wiecznym Miastem.

Stolica i zarazem największe miasto baroni – Hypykula – jest położona ok. 65 km na zachód od Qingang, 270 km na północny zachód od Portu Dostojewsk i 280 km na wschód od Wiecznego Miasta.

 

Mapa fizyczna Baroni Hipshangu

Kolorem jasnoczerwonym zaznaczono zamieszkałe obszary miejskie. Każda czerwona kropka to pełne 5 tys. mieszkańców.

Kolorem szarym zaznaczono zamieszkałe obszary wiejskie. Każda szara kropka to pełne 500 mieszkańców.

 

Mapa fabularno-administracyjna Baroni Hipshangu

Fioletowy: Rejon Hypykula
H1 Wieś Ylkula
H2 Wieś Gahgar
H3 Miasto Hypykula
H4 Wieś Pywkula
H5 Wieś Esais

Różowy: Rejon Opaga
O1 Wieś Myrsseta
O2 Miasto Opaga
O3 Wieś Talasseta
O4 Wieś Borywkula
O5 Wieś Japha

Niebieski: Rejon Majekula
M1 Wieś Koilin
M2 Wieś Zaapakula
M3 Wieś Majekula
M4 Wieś Kroskula

 

Wróć do spisu treści

 

2. Krajobraz

Krajobraz baroni tworzą Góry Wężowe. Szczyty są wysokie przeważnie na 1100-1500 m n.p.m. i porośnięte lasami lub pokryte polanami. Na niektórych z nich odbywa się wypas owiec. Typowo skalistych szczytów o wysokości 2000+ m n.p.m. jest zaledwie kilka i wszystkie one znajdują się w południowo-zachodniej części baroni, z dala od głównych miejscowości.

Ludzkie osiedla znajdują się w dolinach – głównie w dolinie rzeki Chang He.

 

 

Pogórze we wschodniej części Hipshangu

 

Góry w sercu Hipshangu

 

 

Wysokie szczyty w południowo-zachodniej części Hipshangu. Tutaj docierają tylko najwytrwalsi...

 

Wróć do spisu treści

 

 

3. Mieszkańcy
 

Baronię zamieszkuje ok. 51 tys. osób, w tym jej stolicę – Hypykulę – 22 tys. mieszkańców. Populacja, mocno nadszarpnięta przez kryzys demograficzny lat 2002-2017, bardzo powoli odbudowuje się pod rządami niepodległego Nan Di.

Aktualna struktura narodowościowa według spisu z 2023 roku:

• Nandyjczycy 92%

• Brodryjczycy 4%

• Astańczycy 1%

• Inne narodowości (w tym głównie Ostyjczycy, Ordyjczycy i Abachazowie) 1%

• Narodowość nieustalona/odmowa odpowiedzi 2%

 

 

Narodowości Hipshangu na wykresie

 

 

Społeczność na przestrzeni ostatnich 30 lat mocno się zestarzała, głównie przez wyjazdy młodych osób do wielkich miast. Pewne szanse na przynajmniej częściowe odwrócenie tego trendu upatruje się w nowych projektach gospodarczych, które były i są wdrażane na terenie Hipshangu.

 

Farmerka z Hipshangu podczas prac w polu

Garść statystyk demograficznych i innych społeczno-ekonomicznych:

• Ludność: 51,1 tys.
• Miasta:
  1. Hypykula (22,3 tys. mieszk.)
  2. Opaga (7,8 tys. mieszk.)
• Wskaźnik urbanizacji: 59,09%
• Średnia długość życia: 72,9 lat
• Średni poziom bezrobocia: 9,1% (2023*)
• Urodzenia w 2023 roku: 537
• Zgony w 2023 roku: 553
• Wskaźnik HDI w 2023 roku: 0,801

* Bezrobocie w Hipshangu jest mocno zależne od sezonu. Przykładowo, w lipcu 2023 roku wynosiło ono 6,9%, podczas gdy w styczniu tego samego roku - 11,2%, zaś w grudniu - 10,8%.

 

Kroskula to rozległa, górska wieś w południowo-zachodniej części baroni

 

Wróć do spisu treści

 

4. Gospodarka
 

Sytuacja gospodarcza Hipshangu według działów gospodarki przedstawia się następująco:

4.1. Rolnictwo i leśnictwo

• Uprawa ziemi jest mocno utrudniona przez ukształtowanie terenu i słabe gleby. Gospodarstwa i pola uprawne z prawdziwego zdarzenia znajdują się w zasadzie tylko we wschodniej części Hipshangu, gdzie wzniesienia są najniższe. Reszta baroni to głównie uprawy małe, nastawione na własny użytek lub na niewielką sprzedaż.
   

• W zachodniej części Hipshangu, praktykowany jest wypas owiec przez górali.
   

• Dużo bardziej rozwinięte jest leśnictwo. Z lasów na terenie baroni pozyskiwane jest drewno, które następnie jest sprzedawane poza baronię lub idzie do miejscowych tartaków.

 

Lasy w Baroni Hipshangu to cenne dla lokalnej gospodarki źródło drewna

 

4.2. Przemysł

• W Hypykuli znajduje się fabryka przetworów rybnych. Jej najbardziej rozpoznawalnym produktem jest Fineda, czyli sos rybny z dodatkiem wina, który stanowi element miejscowej kuchni i jest chroniony oznaczeniem geograficznym. Choć ze względu na niewielki poziom produkcji osiąga on wysokie ceny, to jednak zyskał sobie uznanie w Nan Di jako prestiżowy produkt.
   

• Drugim największym zakładem produkcyjnym jest fabryka mebli w Hypykuli, która produkuje wysokiej jakości drewniane meble na zamówienie klientów z Nan Di i całej Nordaty.
   

• Do miejscowego przemysłu należy również mleczarnia i fabryka nawozów.
   

• Część mieszkańców jest zatrudniona przy wydobyciu boksytu w okolicach Qingang. Wydobycie to odbywa się jednak poza granicami baroni.

 

A tak wygląda fabryka mebli w Hypykuli od środka

 

4.3. Usługi

• Najpopularniejszymi usługami w Hipshangu są usługi turystyczne i związane z obsługą turystyki: motele, hotele, restauracje, kilka schronisk górskich itp. Hipshangu jest bowiem często odwiedzane w sezonie letnim i zimowym przez mieszkańców wschodniego Nan Di, którzy przybywają tu na wędrówki i wspinaczkę górską, rzadziej do agroturystyki.
   

• 35 kilometrów na południowy zachód od Hypykuli znajduje się duży ośrodek narciarski z wyciągiem i szkółką narciarską. Daje on kilkuset lokalnym mieszkańcom sezonowe zatrudnienie, zaś turystom z nizinnych części Nan Di – możliwości aktywnego wypoczynku.
   

• Rozwój sektora usług jest stymulowany także przez Wężową Trasę – czyli górską drogę, która łączy Port Dostojewsk i Qingang na wschodzie z Wiecznym Miastem na zachodzie. W szczególności od jej remontu w roku 2017, osoby podróżujące tą drogą korzystają z hipshanguńskich stacji paliw, zajazdów, restauracji, a czasami nawet mechaników i pomocy drogowej. Bywa niestety również, że podróżni i turyści po wypadkach lądują w Szpitalu Rejonowym w Hypykuli.
   

• Ze względu na nieco odizolowane położenie Hipshangu, ważnym miejscem na mapie baroni jest Dworzec Autobusowy w Hypykuli. Oferuje on codzienne połączenia ze wszystkimi miejscowościami baroni, a także z Qingang, Portem Dostojewsk i Wiecznym Miastem.
   

• Pozostałe usługi (banki, gabinety lekarskie itp.) świadczone są lokalnie, głównie na potrzeby miejscowych mieszkańców.
  
   

Ta górska chata jest w sezonie wynajmowana turystom

 

Wróć do spisu treści

 

5.  Historia przedinternetowa Hipshangu

do I w. n.e. - dzisiejsze Hipshangu jest zamieszkałe przez plemiona Wschodniego Wybrzeża, które nie rozwijają żadnej formy państwowości

ok. 40 r. n.e. - obszar dzisiejszej Baroni Hipshangu zostaje podporządkowany przez lahazydzkie kupieckie państwo - Księstwo Tamdunii ze stolicą w Tamdunpolis (dzisiejszy Port Dostojewsk)

43 r. - Powstanie tamduńskiego miasta Geminium w miejscu dzisiejszej wsi Talasseta.

I-III w. – Trwa wpływ lahazydzkich osadników znad morza na miejscową ludność dzisiejszego Hipshangu. Prawdopodobnie wtedy narodził się charakterystyczny dla tych ziem sos Fineda. Dodatkowo, przez Hipshangu zaczął wówczas przebiegać szlak handlowy z Wiecznego Miasta do Tamdunpolis

302 r. - W wyniku wojny między Tamdunią a lokalnymi plemionani nandyjskimi, Tamduńczycy zostają całkowicie wyparci z obszarów dzisiejszego Hipshangu, a Geminium zostaje zniszczone. Władzę znów obejmują miejscowe ludy bez organizacji państwowej.

ok. 355 r. - Obszar dzisiejszej Baroni Hipshangu zostaje włączony w skład Księstwa Shadan, obejmującego niemal całe wschodnie wybrzeże dzisiejszego Nan Di. Zwierzchnictwo Shadan nad tymi ziemiami ogranicza się w praktyce do ustanowienia kilku posterunków wojskowych. Jednym z nich jest dzisiejsze miasto Opaga.

662 r. - Całe Księstwo Shadan (a wraz z nim dzisiejsze Hipshangu) zostaje po śmierci Króla Shadan włączone w skład Królestwa Nan Di.

ok. 780 r. – Wojownik Hypy (lub Hypa) otrzymuje lenno Hipshngu w nagrodę za służbę w armii księcia Shadan. Legenda głosi, że osobiście pokonał gang zbójów, którzy terroryzowali miejscową ludność i kupców, zaś przywódcę gangu skazał na obdarcie ze skóry.

ok. 790 r. – Hypy zakłada i nazywa swoim imieniem miasto Hypykula (po staronandyjsku dosł. Osada Hypego).

VIII - XVII w. – Ludność Hipshangu zajmuje się głównie leśnictwem, rolnictwem i wypasem owiec.

ok. 810 r. – Syn Hypego - Laihno - uzyskuje od Króla Niebiańskiego potwierdzenie nadania ziemskiego i tytuł arystokratyczny. Zakłada również arystokratyczny ród Hypy (l.mn. Hypowie)

1359 r. – Hypowie otrzymują od Króla Niebiańskiego wyłączny przywilej sprzedaży winno-rybnego sosu Fineda. Sos ten zyskuje prestiż w całym Nan Di i staje się jednym z symboli arystokracji. Przez następne 350 lat, próby jego podrabiania i nielegalnego wywożenia poza Hipshangu będą karane śmiercią.

XV w. – System feudalny zaostrza się. Wiejska ludność zostaje zobowiązana do odrabiania rosnącej z roku na rok pańszczyzny.

1610-1611 r. – Właściciel lenna - generał Yichen Hypy - wyrusza na wojnę z Brodrią, gdzie jednak trafia do niewoli ze swoim oddziałem po nieudanej obronie Lihe przed wojskami carskimi. W zamian za lojalność po przekształceniu Nan Di w protektorat, Brodryjczycy pozwalają mu na powrót do Hipshangu i dalsze władanie lennem. Od tego momentu, przez następnych 300 lat, ród Hypy będzie jednym z najbardziej probrodryjskich rodów arystokratycznych we wschodniej części Nan Di.

1640-1653 r. – Aiguo Hypy uczestniczy w brodryjsko-nandyjskich kampaniach przeciwko Ordzie, w zamian za co dostaje posiadłości pod Bundżadarem, z których sprowadza do Hipshangu 8 ordyjskich rodzin. Potomkowie tych rodzin mieszkają w Hipshangu do dziś.

1667 r. – Aiguo Hypy umiera. Jego starszy syn - Haoyu - dziedziczy Hipshangu, zaś młodszy - Feiyu - dostaje ojcowskie posiadłości pod Bundżadarem. Ten pierwszy będzie wiernym sługą cara; ten drugi, jak na ironię, zacznie sympatyzować z Ordyjczykami i wychowa przyszłego przywódcę ordyjskiego powstania.

XVII - XVIII w. – Obciążenie pańszczyzną mieszkańców Hipshangu jest bardzo wysokie, co doprowadza do małych, z góry skazanych na niepowodzenie buntów chłopskich średnio co 20-30 lat i prób ucieczki z lenna. Karą za bunt czy ucieczki niezwykle rzadko jest śmierć; Hypowie wolą stosować wobec niepokornych kary cielesne i finansowe.

1723 r. – Guohua Hypy przyjmuje chrzest w obrządku starobrodryjskim, zmienia imię na Konstantyn i funduje 5 cerkwi na terenie Hipshangu. Choć w lennie panuje wolność religijna (pan nie ingeruje w wiarę chłopów i mieszczan, znacznie bardziej interesuje go wywiązywanie się przezeń ze zobowiązań podatkowych i/lub pańszczyzny), to jednak wiara starobrodryjska zaczyna być coraz bardziej popularna wśród mieszkańców Hipshangu.

1839 r. – Siergiej Hypy funduje pierwszą szkołę wiejską, zapewniającą chłopom naukę pisania, czytania, podstaw przyrody i katechizmu.

1867 r. – W związku ze zniesieniem poddaństwa, wiejska ludność Hipshangu otrzymuje wolność osobistą. Prawo o uwłaszczeniu skonstruowane jest jednak w taki sposób, że jeszcze przez najbliższych 25 lat, ludność wiejska będzie zmuszona płacić Hypom różne należności za użytkowanie ziemi i lasów.

Przełom XIX i XX w. – Początki turystyki w Hipshangu. Przyjeżdżają tu zwłaszcza mieszkańcy dużych miast, szukający w górach odpoczynku od zgiełku, świeżego powietrza i kontaktu z naturą.

1917-1922 r. – Upadek caratu i walki wewnętrzne w Nan Di. Wschodnie wybrzeże Nan Di przez długi czas jest kontrolowane przez siły białych, co sprawia, że w Hipshangu jest względnie bezpiecznie.

09.1922 r. – Po kilkudniowych walkach, Hipshangu zostaje zajęte przez komunistów. Będący już w podeszłym wieku Anatolij Hypy zostaje z żoną zamordowany, zaś jego synowie zostają zesłani na ciężkie roboty w łagrze w Mirnym. Pierwszy syn - Igor - ucieka z łagru przez Winkulię do rodziny swojej siostry w Hasselandzie, z kolei drugi syn - Rusłan - zostaje po dwóch latach zwolniony z łagru i przymusowo osiedlony w Ostii z zakazem powrotu do Nan Di.

1922-1940 r. – Kolektywizacja wsi w Hipshangu. Posiadacze ziemscy zostają zmuszeni do łączenia się w sowchozy i kołchozy, lasy i zakłady produkcyjne zostają w całości upaństwowione. Mieszkańcom wsi ograniczane jest prawo do opuszczania miejsca zamieszkania; mieszkańcy Hypykuli mają więcej szczęścia, bo stosunkowo łatwo jest im uzyskać paszport wewnętrzny.

1940-1990 r. – W ramach odgórnego przesiedlania ludności, do Hipshangu zwożeni są (nierzadko karnie) mieszkańcy nienandyjskich republik radzieckich: Brodryjczycy, Ordyjczycy, Ostyjczycy itp., a także Astańczycy. Wszyscy oni zatrudniani są w miejscowych zakładach produkcyjnych lub rzadziej w kołchozach.

1946-1948 r. – Władze państwowe doprowadzają do utwardzenia Trasy Wężowej i przystosowania jej do ruchu samochodów. Do prac wykorzystywani są więźniowie z różnych części kraju. Część z nich ginie wskutek nieludzkich warunków pracy.

1982-1983 r. – Budowa ośrodka narciarskiego na południowy zachód od Hypykuli.

1999 r. – Upadek komunistycznej władzy.

1999-2005 r. – Prywatyzacja gospodarstw, zakładów produkcyjnych i części lasów. Z jednej strony, wskutek transformacji gospodarczej, mieszkańcy Hipshangu odzyskują pełną wolność gospodarczą i prawa obywatelskie. Z drugiej natomiast, wielu z nich pozostaje bez pracy, ponieważ znaczna część zakładów produkcyjnych i gospodarstw okazuje się nierentowna i upada w warunkach wolnego rynku.

2002-2017 r. – Wielka emigracja ludzi (zwłaszcza młodych) z Hipshangu do dużych miast, spowodowana wysokim bezrobociem i brakiem perspektyw. W tych latach, populacja Hipshangu kurczy się o ponad 20%. Inną przyczyną wyjazdów są programy repatriacji Brodryjczyków, Ordyjczyków i Ostyjczyków, w których udział bierze pewna część przesiedleńców zamieszkałych w Hipshangu i ich potomków.

2016-2019 r. – Władze brodryjskie obejmują Hipshangu programem walki z bezrobociem i kryzysem gospodarczym. W ramach tego programu, wprowadzone zostają wysokie ulgi podatkowe i dofinansowania dla firm tworzących miejsca pracy w Hipshangu, a także uruchomiony zostaje program sprzedaży pustostanów "Dom za srebrnego orła" (srebrny orzeł to ówczesna waluta Brodrii). Dzięki tym zabiegom, w Hipshangu odżywa przemysł spożywczy, pojawia się nowy zakład produkujący meble, rozwijają się usługi i zwiększa się liczba turystów.

2017 r. – Trasa Wężowa zostaje gruntownie wyremontowana.

2019 r. – Po raz pierwszy od 18 lat, Hipshangu odnotowuje lekko dodatni przyrost rzeczywisty ludności i jednocyfrowy poziom bezrobocia.

2024 r. – Borys Zamycki obejmuje Baronię Hipshangu.

03.2025 r. - Wskutek stowarzyszenia z Federacją Nordacką, mieszkańcy Hipshangu otrzymują w znacznej większości obywatelstwo Federacji Nordackiej.

 

Wróć do spisu treści

 

6. Życie duchowe mieszkańców Hipshangu

Duchowość mieszkańców baronii Hipshangu to bardzo szeroki temat, który nadawałby się na niejedną pracę v-magisterską. Jest to zagadnienie tym ciekawsze, ponieważ miejscowa religijność zmienia się na naszych oczach pod wpływem ostatnich wydarzeń w Nan Di - w szczególności mam tu na myśli odkrycia kosmiczne.

Zacznijmy jednak po kolei - jakie są najbardziej dominujące tendencje w duchowości mieszkańców Hipshangu?

 

1. Erkteadizm

Świątynia erkteadińska w Kroskuli

 

Na terenie Hipshangu i ogólnie całego wschodniego wybrzeża Nan Di, dominującą wiarą od głębokiej starożytności aż do XVIII wieku pozostawał Erkteadizm - nurt filozoficzny opierający się na naukach Erkteadiego z Waipan. Erkteadi głosił nieistnienie osobowego Boga, istnienie reinkarnacji (której kierunek zależny jest od bilansu dobrych i złych uczynków danej osoby w czasie trwania jej życia) i konieczność dążenia do oświecenia w celu przerwania cyklu reinkarnacji i uwolnienia duszy od cierpienia.

Do XVIII wieku, erkteadizm był w zasadzie jedyną wiarą ludności Hipshangu. Gdy w 1723 roku Hypowie (czyli rodzina właścicieli lenna) przyjęli chrzest w obrządku starobrodryjskim, zaczęło się stopniowe odchodzenie mieszkańców Hipshangu od erkteadizmu - mimo nieprzerwanie panującej w lennie wolności religijnej, wiara starobrodryjska stała się po prostu popularna, ponieważ jej wyznawcy cieszyli się większa przychylnością Hypów.

Pewien zwrot w stronę nandyjskich wiar pierwotnych nastąpił w XX wieku, kiedy to komunistyczna władza obrała sobie za cel walkę z religią - głównie z prawosławiem. Wiary pierwotne - w tym erkteadizm - były przy tym traktowane dużo łagodniej i dlatego były atrakcyjną alternatywą dla osób, które poszukiwały dla siebie jakiejś religii.

Obecnie erkteadiści mają do dyspozycji na terenie lenna kilkanaście świątyń - praktycznie w każdej miejscowości, w której mieszka minimum 500-600 osób, jest co najmniej jedno ich miejsce modlitwy.

Szacuje się, że obecnie ok. 20% mieszkańców Hipshangu identyfikuje się z erkteadizmem.

 

2. Kościół Starobrodryjski

Cerkiew starobrodryjska w Opadze

 

Pierwsi Ortodoksi (czyli wyznawcy Kościoła Starobrodryjskiego) pojawili się w Hipshangu w roku 1570. Były to dwie rodziny brodryjskich uciekinierów z Manger, których Hypowie sprowadzili do Hypykuli w charakterze rzemieślników. Wobec braku możliwości praktykowania swojej religii (najbliższa cerkiew Ortodoksów była wówczas kilkaset kilometrów od lenna), rodziny te już w drugim pokoleniu porzuciły Kościół.

Trwała obecność Ortodoksów zaczęła się w latach 20. XVIII wieku. Wtedy to władca lenna - młody Guohua Hypy - przebywał na naukach w Wiecznym Mieście, gdzie został Ortodoksem i zmienił imię na Konstantyn. Po przybyciu do Hipshangu, zaczął tu promowanie religii starobrodryjskiej - ufundował 5 cerkwi, a także sprowadził duchownych i misjonarzy. I choć nigdy nie ogłosił przymusowego chrztu swojego lenna, to jednak wiara starobrodryjska zyskała uprzywilejowaną pozycję i już w kilkadziesiąt lat, większość mieszkańców Hipshangu została Ortodoksami.

Liczba wiernych mocno spadła w latach 20. i 30., kiedy to miała miejsce walka państwa z religią. Zamknięto wówczas prawie wszystkie cerkwie w Hipshangu, znacznie utrudniono sprawowanie nabożeństw i rozpoczęto inne antykościelne działania. Zabiegi te sprawiły, że liczba Ortodoksów spadła w 20 lat o ponad połowę.

Powrót do Kościoła Starobrodryjskiego zaczął się w latach 90., kiedy to otworzono zamknięte cerkwie i pozwolono na sprawowanie kultu religijnego bez ograniczeń. Choć wspólnota Ortodoksów zaczęła wówczas odżywać, to jednak do dziś nie wróciła ona rozmiarów sprzed 1922 roku.

Szacuje się, że obecnie ok. 45% mieszkańców Hipshangu jest wiernymi Kościoła Starobrodryjskiego.

 

3. Ateizm

 

Czym jest ateizm, nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć. Jeżeli chodzi o udokumentowaną historię ateizmu w Hipshangu, to nie jest ona zbyt długa. Aż do XIX wieku, nieprzychylnie patrzono na ludzi, którzy publicznie deklarowali brak wiary w bóstwa czy ogólnie w boskość. Jednym z pierwszych jawnie zadeklarowanych ateistów w Hipshangu był Anton Hypy - burmistrz Opagi w latach 1855-1878, drugi syn właściciela lenna Siergieja Hypy.

Liczba ateistów mocno wzrosła po roku 1923, kiedy to nowa, porewolucyjna władza zorganizowała prześladowania Kościoła i bardzo mocno ograniczyła możliwości uczestnictwa w praktykach religijnych. Sprawiło to, że wielu mieszkańców Hipshangu porzuciło wiarę.

Od roku 1999, obserwuje się powrót ludności Hipshangu do religii - przede wszystkim do Kościoła Starobrodryjskiego. Wiara nowo ochrzczonych wiernych jest jednak nierzadko powierzchowna i na pokaz.

Szacuje się, że obecnie ok. 30% mieszkańców Hipshangu uważa się za ateistów lub nie przyznaje się do żadnej wiary.

 

4. Wyznania niszowe

Rotryjska kaplica na przedmieściach Hypykuli

 

W Hipshangu znajdziemy także przedstawicieli wyznań niszowych, mało popularnych w tym regionie. Wśród nich można wyróżnić przede wszystkim:

• Kościół Rotryjski - posiada kilkuset wyznawców, głównie narodowości brodryjskiej i ostyjskiej. Mają oni w Hypykuli kaplicę, gdzie co niedzielę dojeżdża na mszę ksiądz-misjonarz z parafii w Qingang.

• Szuud-Zam - czyli religia ordyjska. W Hipshangu mieszka kilkudziesięciu wyznawców - głównie są to ordyjscy przesiedleńcy i ich potomkowie. Na terenie baroni nie mają swoich świątyń; zdarza się, że odprawiają religijne obrzędy w prywatnych domach lub pielgrzymują do miejsc kultu w Nowej Ordzie.

Szacuje się, że obecnie ok. 3-4% mieszkańców Hipshangu uważa się za wiernych wiar i religii niszowych.

 

5. Hofhus af Tekno?

Tekno - wizja artystyczna

 

Całkowicie nowym zjawiskiem w duchowości mieszkańców Hipshangu (i ogólnie całego Nan Di) jest Hofhus af Tekno - czyli Kościół Tekno. Polega on na wierze w boga Tekno, który zsyła ludziom zdobycze technologii i w ten sposób sprawia, że ludzkość się rozwija.

Popularność wiary w Tekno wystrzeliła pod wpływem odkrycia zaawansowanej cywilizacji pozaziemskiej i programu kosmicznego, w który zaangażowane jest Nan Di. Wielu ludzi uwierzyło, że jest to zapowiedź rychłego nastania tzw. Technokratycznego Stulecia, które zostało przepowiedziane przez Perhveta Simona. Co za tym idzie, Hofhus af Tekno powiększył się o rzesze nowych wyznawców, w tym w baroni Hipshangu.

Rosnąca popularność technokratycznej wiary nie mogła oczywiście umknąć uwadze kapłanów wiar tradycyjnych. Na jednym z nabożeństw w Hypykuli, batiuszka Kościoła Starobrodryjskiego Nikita wypowiedział się krytycznie o wierze w Tekno:

Nie ulegajcie pokusie uwielbienia stworzenia! Jedynym stwórcą tego świata jest Bóg; wszystko zaś, co jest na tym świecie - choćby nie wiadomo jak piękne, zdumiewające i niesamowite - jest tylko Jego stworzeniem. Jeżeli będziecie ubóstwiać postęp technologiczny tylko dlatego, że jest dla was zadziwiający i niezrozumiały, to czym będziecie różnić się od starożytnych pogan? Oni też ubóstwiali słońce, pogodę, przyrodę, bo ich zadziwiała i nie rozumieli jej zjawisk. Wy zaś po to zostaliście odkupieni krwią Chrystusa, by składać cześć i uwielbienie tylko jedynemu Bogu w Trzech Osobach!

Czy kapłan Nikita słusznie martwi się o wiarę wiernych swojego kościoła? Póki co wydaje się, że Hofhus af Tekno zyskuje najwięcej nowych wiernych spośród wyznawców erkteadizmu i ateistów. Starobrodryjczycy na ten moment są raczej nieskłonni do zmieniania swojej wiary. Może to wynikać z faktu, iż Kościół Starobrodryjski w swojej doktrynie stanowczo wypowiada się na temat wiecznego zbawienia i potępienia tak, że nawet niezbyt głęboko wierzący wyznawcy podświadomie boją się odstępować od Kościoła.

Szacuje się, że obecnie ok. 300 mieszkańców Hipshangu (0,5%) należy do Hofhus af Tekno. Liczba ta jednak stale rośnie.

 

Wróć do spisu treści

Edytowane 8 Marca przez Borys Zamycki