Kościół Repulijski w Nordacie

Bolesław Kirianóo von Hohenburg · 19 Września

W marcu 2025, kiedy Klindończycy w kraju poczęli zwracać się ku swojemu najbardziej na Pollinie znanemu rodakowi, Leonidowi Repulijskiemu, w Rzymie w Królestwie Voxlandu diaspora klindońska (jak podaje Zbrodniczy Reżim ze stolicą w Voxie, 10 000 dusz) miała zgoła inne podejście, przechodząc z zwykłego kultu jednostki polityka w coraz bardziej religijne struktury, co zwieńczone zostało założeniem Kościoła Repulijskiego pod wodzą Arcybiszopa Adama Galluna, który twierdzi, że doznał objawienie, w którym Repulijski nakazał mu przekonanie Pollinu (i siebie samego), iż Leonid jest wcieleniem Absolutu. Jak można było się spodziewać, nowy ruch religijny przeżył wybuch popularności po zamachu z dnia 21 marca, w którym Repulijski zginął. Niewiele wystarczyło, żeby przekonać wiernych, iż jest to atak sił diabelskich na świętego Obrońcę Samorządności, który miał mu przeszkodzić w budowie "wielkiej, wspaniałej i technokratycznej Klindii, która obejmie cały Pollin".

Bardzo szybko pierwsi mieszkańcy samej Federacji zaczęli przechodzić na repulijizm, zwłaszcza w okolicach Komarchii Nordackiej i Dystryktu Wojskowego Klindii. W zwalczaniu religii przez wielu nazywanej sektą na pewno nie przyczynili się kolejni nordaccy prezydenci - Waksman i Harlin - którzy przez swoje kadencje nie byli w stanie godnie pochować Repulijskiego w przeznaczonym dla niego Mauzoleum w Achkovie, a ostatecznie ten drugi zlecił owe zadanie Premierowi de la Sparasanowi, który wreszcie stanął na wysokości zadania i zaskarbił sobie dozgonną wdzięczność wyznawców, którzy masowo uczestniczyli w pogrzebie.

Warto zauważyć, iż repulijizm voxlandzki i nordacki (achkovski) nieco od siebie odbiegają w paru kwestiach. Ten pierwszy stawia na klindoński nacjonalizm i technokrację, ostro krytykując obecny stan IIFN, podczas gdy drugi ma łagodniejsze podejście do Nordaty (państwa), które chociaż obecnie błądzące, miarowo posuwa się w stronę ostatecznej technokracji i ponownego przyjścia Leonida Repulijskiego. Tu leży polityk pogrzebany, gdyż voxlandzcy wyznawcy Kościoła Repulijskiego chcieliby widzieć ogólnoświatową technokrację Klindońską, podczas gdy achkovscy zapewniają, że ostatecznie duch technokratyczny podporządkuje sobie multiideową II Federację Nordacką, która obejmie cały świat i argumentują, że nie można odwracać się od tworu, którego Ojcem-Założycielem był Repulijski.

W ogóle specyficznym dla nordackich wyznawców jest kult swojego państwa, zwłaszcza trzech stanowisk, które w czasie swojego życia zajmował Repulijski - Premiera, Najwyższego Sędziego Federalnego i Przewodniczącego Federalnej Komisji Wyborczej. Są to tytuły uświęcone, a każdy ich współczesny posiadacz dzierży dziedzictwo jednej z Trzech Prerogatyw Repulijskiego - wykonawczej, sądowniczej i wyborczej. Urzędnicy nie muszą nawet potwierdzać swojej przychylności do religii, i tak są otaczani swoistą formą kultu i oczekuje się od nich, że będą realizować technokratyczne i ultranordackie ideały Leonida dopóki nie wróci na Pollin, aby objąć wszystkie trzy funkcje jednocześnie. Kult Państwa Nordackiego jest dobrze widoczny w Wyzwaniu Wiary:

Cytat

Wierzę w Leonida Repulijskiego, Stworzyciela Pollinu i Nordaty, Ojca-Założyciela Federacji, w Absolut, którego jest wcieleniem, który się począł z Ducha Technokratycznego, narodził się z Brodryjskiej Wojny Domowej, walczył w niej, wygrał ją, zstąpił do pannordatyzmu, założył II Federację Nordacką, poświęcił ojczyznę dla sprawy technokratycznej, dał początek idei ultranordackiej, rządził, sądził, przeprowadzał wybory, umęczon pod zdradzieckimi terrorystami, oszukan, porwan, umarł i pogrzebiom, zstąpił na niebiosa, stamtąd przyjdzie sądzić obywateli Nordaty i osoby nieposiadające tego obywatelstwa.
Wierzę w Ducha Technokratycznego, święty Kościół Repulijski, świętą, powszechną, pannordacką, technokratyczną, ultranordacką II Federację Nordacką, Premiera, Sędziego i Przewodniczącego obcowanie, ideowości słuszność, samolotów zgubność, Mauzoleum świętość.

Podczas gdy przełożonym całego Kościoła jest Arcybiszop, w nowoutworzonym Biszopstwie Achkovskim wyznanie reprezentuje Biszop Aleksander N. Oval, energiczny jegomość przeprowadzający aktualnie program budowy zborów repulijistycznych w Komarchii. Najświętszym miejscem dla całego Kościoła jest achkovskie Mauzoleum Leonida Repulijskiego, ale ponieważ władze państwowe zabraniają przesiadywania tam kapłanów 24/h, muszą zadowolić się przeprowadzaniem celebry przed wystawionym na widok ciałem zmarłego, co może zdarzać się 6 razy dziennie, 12 jeśli jest akurat piątek (Leonid zmarł w piątek).

Na łonie zarówno repulijistów voxlandzkich, jak i nordackich powoli tworzy się radykalne skrzydło tzw. technordatów, którzy postulują reemigrację wszystkich Klindończyków do ziemi ojczystej i przeniesienia tam Mauzoleum, aby następnie w rodzinnych okolicach Leonida Repulijskiego powołać własne, teokratyczne państwo (albo chociaż państwo-miasto) i albo pozostać w tej niepodległej formie, albo dążyć do stowarzyszenia lub członkostwa w II Federacji Nordackiej. Arcybiszop stara się jak na razie gasić te sentymenty, wiedząc, że Klindonia nie jest obecnie krajem zbyt bezpiecznym. Wszechnordaci istnieją też w Dystrykcie Wojskowym Klindii, gdzie domagają się niepodległości regionu.

Wielu repulijistów to byli wierni denominacji v-chrześcijańskich, Narodowego Kościoła Wierzących lub Przenajświętszego Kościoła Kiryjskiego, więc pojawiają się tendencje do przeplatania nowoczesnej liturgii i doktryny z elementami synkretycznymi, co tylko uwidacznia mozaikę ideową członków Kościoła Repulijskiego.