KN 2/25 | zgodność z Konstytucją art. 12 ust. 3 KK

[Damiano Robingren 140]

 

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku

 

Z A R Z Ą D Z E N I E

 

Zarządzam, co następuje:

1. Działając z urzędu, wszczynam postępowanie w sprawie kontroli zgodności z Konstytucją art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, stanowiącego: "Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych".

2. Wątpliwość konstytucyjna dotyczy zgodności wskazanego przepisu z:

   1. art. 26 ust. 1 Konstytucji, przewidującym, iż: "Każdy obywatel ma prawo do uczestnictwa w życiu politycznym oraz do zrzeszania się w
      ramach partii politycznych".

3. Nadaję sprawie następującą sygnaturę: KN 2/25;
4. Wyznacza się SN Damiano Robingrena na Przewodniczącego składu orzekającego.

 

(-) Damiano Robingren
Przewodniczący Składu Orzekającego

[Damiano Robingren 140]

 

Velke Mesto Achkov, dnia 23 sierpnia 2025 roku

 

W Y R O K

W IMIENIU II FEDERACJI NORDACKIEJ

Najwyższy Sąd Federalny w sprawie ustrojowej o sygnaturze KN 2/25, wszczętej zarządzeniem z dnia 23 sierpnia 2025 roku, orzeka, co następuje:

1. art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, w brzmieniu: "Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych", jest niezgodny z art. 26 ust. 1 Konstytucji.
2. nakazuje Kongresowi niezwłoczne podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do usunięcia niekonstytucyjnej regulacji.
    

U Z A S A D N I E N I E

Przedmiotem kontroli jest przepis ustawowy przewidujący automatyczne pozbawienie funkcji publicznych osoby skazanej na karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca. Ocena zgodności tej normy musiała zostać dokonana przede wszystkim w świetle art. 26 ust. 1 Konstytucji, zgodnie z którym każdy obywatel ma prawo do uczestnictwa w życiu politycznym oraz do zrzeszania się w ramach partii politycznych.

Konstytucja nadaje prawo uczestnictwa w życiu politycznym charakter powszechny, obejmujący każdego obywatela, bez rozróżnienia statusu majątkowego, społecznego czy nawet karnego. Prawo to ma znaczenie fundamentalne, ponieważ stanowi warunek urzeczywistniania zasady demokratycznego państwa prawa. Ograniczenie polegające na tym, że każda osoba skazana na karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca automatycznie zostaje złożona z funkcji publicznych, stanowi ingerencję w samą istotę tego prawa.

Przepis art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego wprowadza mechanizm pozbawienia praw politycznych i funkcji publicznych ex lege, a więc bez oceny sytuacji, charakteru czynu, stopnia winy czy związku skazania z wykonywaną funkcją. Konstytucja nie przewiduje możliwości automatycznego uchylenia praw politycznych obywatela wyłącznie z powodu skazania na określony rodzaj kary. Tak daleko idące ograniczenie ingeruje w samą istotę prawa obywatela do uczestnictwa w życiu politycznym, co czyni je nieuzasadnionym.

Sąd dostrzega, że możliwe są sytuacje, w których utrzymywanie w funkcji publicznej osoby skazanej mogłoby prowadzić do naruszenia zasad państwa prawa, godzić w zaufanie publiczne do instytucji czy uniemożliwiać prawidłowe sprawowanie urzędu. Jednakże tego rodzaju konsekwencje muszą wynikać z indywidualnego orzeczenia sądu, który oceni proporcjonalność i konieczność pozbawienia określonych praw w konkretnym przypadku. Pozbawienie praw politycznych nie może być konsekwencją czysto formalną i automatyczną, wynikającą wyłącznie z długości orzeczonej kary.

Z tego względu przepis art. 12 ust. 3 Kodeksu karnego, wprowadzający pozbawienie funkcji publicznych, narusza konstytucyjnie prawa obywatelskie i jest sprzeczny z art. 26 ust. 1 Konstytucji i podlega eliminacji z porządku prawnego.

Niniejszy wyrok jest prawomocny.

DW: @Członek Kongresu@Obywatel Federacji

 

(-) Damiano Robingren
Przewodniczący Składu Orzekającego