Bolesław Kirianóo von Hohenburg 529 Opublikowano 17 Listopada 2024 Zaimki: on/jego Zaimki: on/jego Udostępnij Opublikowano 17 Listopada 2024 Podstawa prawna: https://du.nordata.org/act.php?id=41 USTAWY Ustawa specjalna o Komarchii Nordackiej Artykuł 1. Komarchia Nordacka: stanowi region stołeczny i siedzibę władz centralnych II Federacji Nordackiej, jest w pełni niezależna od reszty jednostek podziału terytorialnego Nordaty, to ośrodek kultury, narodu i języka nordackiego. Artykuł 2. Władzę w Komarchii Nordackiej pełni rząd centralny reprezentowany przez Premiera lub mianowanego przez Premiera namiestnika. Premier lub jego namiestnik zarządza regionem poprzez wydawanie rozporządzeń i dekretów. Artykuł 3. Stolicą Komarchii jest Velke Mesto Achkov. Artykuł 4. Językami urzędowymi Komarchii Nordackiej są: mowa powszechna i język nordacki. Artykuł 5. Terytorium Komarchii Nordackiej: może zostać powiększone o ziemie sąsiadującej prowincji za zgodą jej władz, może zostać zmniejszone na rzecz sąsiadującej prowincji za zgodą Kongresu II Federacji Nordackiej. Artykuł 6. Velke Mesto Achkov jest stałym obszarem Komarchii Nordackiej - władze centralne nie mogą zrzec się nad nim kontroli. Artykuł 7. Granice Velkeho Mesta Achkova wyznacza obszar zaznaczony na załączonej do ustawy mapie na czerwono. Artykuł 8. Przekazuje się Komarchii Nordackiej obszar Imperium Kiriańskiego oznaczony na załączonej mapie na różowo. Artykuł 9. Ustawa wchodzi w życie natychmiast po zatwierdzeniu przez władze Kirianii zapisów artykułu ósmego niniejszej ustawy i po wpisaniu tejże ustawy do Dziennika Praw. Ustawa specjalna o Radzie Języka Nordackiego Art. 1. Rada Języka Nordackiego jest organem regulującym mowę nordacką. Art. 2. Na czele Rady Języka Nordackiego stoi Przewodniczący, który mianowany jest przez Premiera lub odpowiedniego ministra na dożywotnią kadencję i odwoływany w razie potrzeby przez członków RJN większością głosów. Art. 3. Rada Języka Nordackiego obraduje na otwartych posiedzeniach, które może otworzyć każdy obywatel II Federacji Nordackiej. Art. 4. Miano członka RJN przysługuje każdemu obywatelowi, który uczestniczy w obradach Rady. Art. 5. Rada Języka Nordackiego po zakończonym posiedzeniu publikuje protokół Protokół sporządza i publikuje Przewodniczący RJN lub mianowany przez niego protokolant. Protokół musi zawierać nowe słownictwo i inne zmiany wprowadzone do języka w toku dyskusji na danym posiedzeniu. Art. 6. Rada Języka Nordackiego prowadzi Wielki Słownik Nordacki, który zawiera wszystkie ustalone przez RJN słowa wraz z ich tłumaczeniem na mowę powszechną. Słownik aktualizuje się każdorazowo po publikacji protokołu. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Kodeks karno-cywilny CZĘŚĆ KARNA ROZDZIAŁ 1 Odpowiedzialność karna Art. 1. [Stosowanie ustawy] Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę względniejszą dla sprawcy. Art. 2. [Zasady odpowiedzialności karnej] 1. Odpowiedzialności karnej podlega wyłącznie ten, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. 2. Sprawca czynu zabronionego nie podlega odpowiedzialności karnej, jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma. Art. 3. [Rodzaje czynu zabronionego] 1. Czyn zabroniony jest przestępstwem albo wykroczeniem. 2. Przestępstwem jest czyn zabroniony zagrożony, karą pozbawienia wolności na okres powyżej 14 dni, karą konfiskaty majątku lub karą grzywny powyżej 15 000 mikro. 3. Wykroczeniem jest czyn zabroniony zagrożony karą do 14 dni pozbawienia wolności lub karą grzywny poniżej 15 000 mikro. Art. 4. [Umyślność czynu] 1. Czyn zabroniony można popełnić umyślnie albo nieumyślnie. 2. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. 3. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca, nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. Art. 5. [Jedność czynu] 1. Ten sam czyn może stanowić wyłącznie jedno przestępstwo albo jedno wykroczenie. 2. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w więcej niż jednym przepisie ustawy, skazuje się za jeden czyn zabroniony na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Art. 6. [Wyłączenia odpowiedzialności] 1. Nie podlega odpowiedzialności karnej, kto w obronie koniecznej odpiera bezprawny, bezpośredni zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. 2. Nie podlega odpowiedzialności karnej, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie da się inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przestawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego. 3. Kto popełnia czyn zabroniony w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę, nie podlega odpowiedzialności karnej. Art. 7. [Przedawnienie] 1. Przestępstwa zagrożone karą grzywny przedawniają się po upływie trzech miesięcy. Przestępstwa zagrożone karą inną przedawniają się po upływie miesięcy sześciu. 2. Wykroczenia przedawniają się po upływie miesiąca. 3. Sprawca czynu zabronionego, który się przedawnił, nie podlega odpowiedzialności karnej. 4. Bieg terminu przedawnienia wstrzymuje się na czas postępowania sądowego oraz w trakcie korzystania przez oskarżonego z immunitetu. ROZDZIAŁ 2 Kary Art. 8. [Kary] 1. Karami są: 1) kara grzywny, 2) kara konfiskaty majątku, 3) kara pozbawienia wolności, 4) kara banicji, 5) kara zakazu pełnienia funkcji publicznych. 2. Karę grzywny, karę pozbawienia wolności i karę zakazu pełnienia funkcji publicznych można orzec łącznie. Art. 9. [Wymierzanie kar] 1. Przy wymierzaniu kary uwzględnia się sposób i okoliczności popełnienia czynu, stopień społecznej szkodliwości czynu, motywację sprawcy oraz czy sprawca był uprzednio karany. 2. Można odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli czyn został popełniony nieumyślnie a jego społeczna szkodliwość nie była znaczna. 3. Wymierzając karę pozbawienia wolności lub karę grzywny powyżej 15 000 mikro, można warunkowo zawiesić jej wykonanie okres próby do sześciu miesięcy. 4. Zawieszona kara podlega wykonaniu, jeżeli skazany w okresie próby popełnił przestępstwo. Art. 10. [Grzywna] 1. Jeżeli stosunki majątkowe oskarżonego na to pozwalają, a społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, można wymierzyć karę grzywny na rzecz Skarbu Państwa. 2. Nie można wymierzyć kary grzywny niższej niż 200 mikro. Art. 11. [Konfiskata majątku] Jeżeli społeczna szkodliwość czynu była znaczna, a wymierzając karę grzywny nie zostaną spełnione cele kary, można wymierzyć karę konfiskaty majątku na rzecz Skarbu Państwa. Art. 12. [Pozbawienie wolności] 1. Odbywający karę pozbawienia wolności nie może wypowiadać się na forum II Federacji Nordackiej. 2. Odbywającemu karę pozbawienia wolności obywatelowi nordackiemu przysługuje czynne prawo wyborcze, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, zaś kongresmenowi ? prawo głosowania w Kongresie. 3. Odbywający karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej miesiąca z mocy prawa zostaje złożony z pełnionych funkcji publicznych. 4. Odbywającemu karę pozbawienia wolności zabrania się występowania w imieniu swoich dodatkowych emanacji i klonów na czas odbywania kary. 5. Kara pozbawienia wolności może zostać wymierzona dożywotnio, jeżeli przepis tak stanowi. Art. 13. [Zakaz pełnienia funkcji publicznych] 1. Karę zakazu pełnienia funkcji publicznych można orzec, jeżeli sprawca dopuścił się przestępstwa w związku z wykonywaniem przez niego funkcji publicznej, a z okoliczności wynika, że sprawowanie w przyszłości funkcji publicznej przez sprawcę groziłoby istotnym dobrom chronionym prawem. 2. Karę zakazu sprawowania funkcji publicznych orzeka się na okres od 2 do 6 miesięcy. Art. 14. [Zatarcie skazania] 1. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe. 2. Zatarcie skazania następuje z mocy prawa po upływie sześciu miesięcy od wykonania kary pozbawienia wolności, kary banicji lub upłynięcia okresu próby. ROZDZIAŁ 3 Katalog czynów zabronionych Art. 15. Za zbrodnię uznaje się: 1. Prezentowanie treści ekstremalnych, takich jak: a. bestialstwo, b. promocja realnych ideologii totalitarnych i zbrodniczych, c. pornografia. 2. Atak na systemy informatyczne II Federacji Nordackiej doprowadzający je do stanu nieużyteczności 3. Fałszerstwa wyborcze mające wpływ na ostateczny wynik głosowania Art. 16. Zabronione pod groźbą kary zakazu pełnienia funkcji publicznych, pozbawienia wolności do 3 miesięcy lub grzywny do wysokości 15 000 mikro i uznawane za przestępstwo jest: Posługiwanie się fałszywą tożsamością w celu odniesienia korzyści Posługiwanie się fałszywą tożsamością w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej Naruszenie integralności II Federacji Nordackiej poprzez próby oderwania części jej terytorium (za wyjątkiem przypadków zawartych w konstytucji i innych dokumentach rządowych) Oszustwa wyborcze niemające wpływu na ostateczny wynik głosowania Art. 17a. Zabronione pod groźbą kary zakazu pełnienia funkcji publicznych do 3 miesięcy albo kary grzywny w wysokości do 10 000 mikro i uznawane za przestępstwo jest: Fałszowanie dokumentów państwowych Przyjmowanie łapówek jako funkcjonariusz publiczny Składanie fałszywych zeznań Niepodporządkowanie się decyzji sądu Art. 17b. Zabronione pod groźbą kary grzywny w wysokości do 5 000 mikro lub pozbawienia wolności na okres do 14 dni i ścigane z oskarżenia prywatnego są takie wykroczenia, jak: Wielokrotne publikowanie wypowiedzi o charakterze obraźliwym lub oszczerczym Naruszanie cudzych dóbr osobistych lub praw autorskich Art. 17c. Zabronione pod groźbą kary grzywny w wysokości do 2 000 mikro lub pozbawienia wolności na okres do 7 dni i ścigane z urzędu są takie wykroczenia, jak: Nadmierne stosowanie wyrazów i sformułować powszechnie uznawanych za wulgarne Zaśmiecanie forum Nordaty niepotrzebnymi, zwielokrotnionymi treściami Podawanie się za funkcjonariusza publicznego pomimo niepełnienia tej funkcji CZĘŚĆ CYWILNA Art. 18. [Ciężar dowodu] Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Art. 19. [Przedawnienie] Roszczenie przedawnia się po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Bieg przedawnienia roszczenia zawiesza się na czas postępowania w sprawie o dochodzenie roszczenia. Art. 20. [Szkoda] 1. Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przepis zdania poprzedzającego stosuje się odpowiednio do osób prawnych. 2. Przez szkodę rozumie się poniesione straty oraz utracone korzyści. 3. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego pociągało za sobą nadmierne trudności dla zobowiązanego, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu lub innej rzeczy przedstawiającej wartość w pieniądzu. 4. W razie naruszenia dobra osobistego, sąd może przyznać temu, czyje dobro zostało naruszone, odszkodowanie pieniężne za doznaną szkodę, jeżeli nie została naprawiona w inny sposób. Art. 21. [Zwłoka i odsetki] 1. Dłużnik popada w zwłokę, gdy nie spełnia świadczenia w umówionym terminie, chyba że opóźnienie jest następstwem okoliczności za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. 2. Jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. 3. Wierzycielowi w razie zwłoki dłużnika przysługuje roszczenie o odsetki za zwłokę. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, odsetki nalicza się w wymiarze 1% wartości świadczenia za każdy dzień zwłoki. Wartość naliczonych odsetek nie może przekroczyć dwukrotnej wartości świadczenia. Art. 22. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem określonym w komunikacie Rady Ministrów, jednak nie później niż dnia 30 września 2023 roku. Ustawa o obywatelstwie Art. 1 Obywatelstwo nordackie zapewnia pełnię praw wyborczych i obywatelskich wymienionych w Konstytucji Federacji. Art. 2 Obywatelstwo przyznaje Premier na wniosek zainteresowanego. Musi on: wykazywać aktywność przez trzy dni z rzędu złożyć oficjalny wniosek w wyznaczonym dziale nie posiadać złej opinii w Federacji, np. wzywając do obalenia legalnie wybranego rządu. Art. 3 Przy odbieraniu obywatelstwa zainteresowany musi wypowiedzieć przysięgę obywatelską: Ja, niżej podpisany, przyrzekam jako obywatel Federacji Nordackiej dbać o jej interes, strzec jej integralności terytorialnej i przestrzegać jej prawa. Art. 4 Obywatelstwo nordackie tracone jest w przypadkach: zaginięcia, ciągłej nieaktywności obywatela na forum Nordaty przez co najmniej 3 miesiące, skazania obywatela przez sąd na karę banicji. Art. 5 Ustawa wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia. Ordynacja Wyborcza Rozdział I [Zasady ogólne wyborów] Artykuł 1. Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) posiada każdy obywatel II Federacji Nordackiej, który nabył obywatelstwo II FN przynajmniej 7 dni przed dniem głosowania. Prawo wybieralności (bierne prawo wyborcze) posiada każda osoba, która posiada czynne prawo wyborcze, nie pełni urzędu wymagającego apolityczności, spełnia wymogi określone szczegółowo dla danych wyborów w niniejszej ustawie i nie orzeczono wobec niej środku karnego w postaci zakazu pełnienia urzędów publicznych. Artykuł 2. Termin zgłaszania kandydatur oraz głosowania ogłasza na drodze uchwały Przewodniczący Federalnej Komisji Wyborczej, nie później niż dwa tygodnie przed upływem kadencji Kongresu lub Prezydenta. Za przebieg wyborów parlamentarnych i prezydenckich odpowiedzialny jest Przewodniczący Federalnej Komisji Wyborczej, który może powołać Członków Federalnej Komisji Wyborczej i powierzyć im wykonanie niektórych czynności. Przewodniczący FKW jest mianowany na dożywotnią kadencję przez Prezydenta FN. Urząd Przewodniczącego FKW zostaje opróżniony w momencie zrzeczenia się pełnienia przez niego tego stanowiska lub w przypadku postawienia Przewodniczącego FKW w stan oskarżenia poprzez uchwałę Kongresu podjętą większością konstytucyjną. Artykuł 3. Urzędy Prezydenta II Federacji Nordackiej i Członka Kongresu są niepołączalne. Urzędy Sędziego Najwyższego Sądu Federalnego i Sędziego Sądu Powszechnego uznaje się za urzędy wymagające apolityczności. Artykuł 4. Termin zgłaszania kandydatur trwa od momentu wejścia w życie uchwały o ogłoszeniu wyborów, do terminu wskazanego w rzeczonej uchwale, lecz nie dłużej, niż do momentu rozpoczęcia wyborów Głosowanie trwa nie mniej niż 48 godzin, ale nie więcej niż 120 godzin. Kolejność komitetów na karcie głosowania jest przydzielana losowo. Losowanie przeprowadza Przewodniczący Federalnej Komisji Wyborczej w miejscu widocznym dla obywateli. Oddanego głosu nie można zmienić. Artykuł 5. Przewodniczący FKW ogłasza wyniki wyborów w postaci obwieszczenia niezwłocznie po ich zakończeniu. Artykuł 6. Skargi dotyczące przebiegu wyborów można wnieść do sądu w terminie 3 dni od zakończenia wyborów. W przypadku unieważnienia wyborów przez sędziego, muszą one zostać ponownie przeprowadzone w terminie 14 dni od momentu wydania wyroku. Rozdział II [Zasady wyborów prezydenckich] Artykuł 7. Kandydatem na urząd Prezydenta II Federacji Nordackiej może zostać ten, kto: a) posiada obywatelstwo II FN nieprzerwanie od minimum 2 tygodni, b) wygrywając wybory nie będzie pełnił trzeciej kadencji prezydenckiej pod rząd. Artykuł 8. Prezydentem zostaje kandydat na ten urząd, który uzyska większość zwykłą głosów, to jest więcej niż połowę. Jeżeli żaden z kandydatów nie zdobędzie większości zwykłej, Przewodniczący FKW zarządza w drodze uchwały drugą turę wyborów nie dłużej niż 7 dni i nie krócej niż 1 dzień po zakończeniu poprzedniej tury. Do drugiej tury wyborów przechodzą dwaj kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu otrzymali kolejno największą liczbę głosów. W przypadku, gdy dwóch lub więcej kandydatów ma tyle samo głosów, wybiera się do następnej tury w pierwszej kolejności tych, którzy najwcześniej uzyskali obywatelstwo II FN. W przypadku, kiedy w wyborach prezydenckich startuje tylko jeden kandydat, karta do głosowania zawiera pytanie: "Czy chcesz, aby kandydat (imię i nazwisko kandydata) został Prezydentem II Federacji Nordackiej?" oraz odpowiedzi: "Tak" i "Nie". Jeśli w sytuacji opisanej w ustępie 3, więcej głosów ważnych zostało oddanych na odpowiedź "Tak", wówczas kandydat zostaje Prezydentem. Jeśli więcej głosów ważnych zostało oddanych na odpowiedź "Nie", wówczas Przewodniczący FKW ma obowiązek niezwłocznie rozpisać nowe wybory prezydenckie, w których nie może kandydować kandydat, na którego większość głosujących w poprzednich wyborach oddała głos "Nie". Kadencja nowo wybranego Prezydenta rozpoczyna się z chwilą złożenia wygłoszenia przysięgi przed Kongresem II FN w brzmieniu: "Ja, (Imię Nazwisko), przysięgam w świetle dnia i mroku nocy wiernie i sumiennie wypełniać obowiązki Prezydenta, przestrzegać oraz strzec konstytucji, integralności państwa i jego obywateli.", do której można dołączyć formułę religijną. Niezłożenie przysięgi w terminie 48 godzin od chwili opublikowania wyników wyborów lub złożenie przysięgi w Kongresie II FN, w sytuacji, kiedy Prezydent-Elekt nie posiada obywatelstwa II Federacji Nordackiej, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się stanowiska Prezydenta i powoduje powtórzenie wyborów. Złożenie przysięgi, o której mowa w ust. 5., równoznaczne jest ze zrzeczeniem się funkcji niepołączalnych z urzędem Prezydenta II FN. Rozdział III [Zasady wyborów parlamentarnych] Artykuł 9. Kandydatem na Członka Kongresu może zostać ten, kto posiada bierne prawo wyborcze i nie orzeczono wobec niego zakazu pełnienia tego urzędu. Artykuł 10. W wyborach parlamentarnych kandydaci zgłaszani są przez przewodniczących komitetów wyborczych. Osoba znajdująca się na liście danego komitetu musi wyrazić chęć startowania w wyborach z tej listy, aby zostać zarejestrowana. Komitet wyborczy może utworzyć każda osoba posiadająca bierne prawo wyborcze. Przed imieniem i nazwiskiem kandydata umieszcza się numer, jaki zajmuje na liście, a po jego imieniu i nazwisku nazwę partii, do której należy. Na jednej liście może znajdować się minimum jeden kandydat, a maksymalnie tylu kandydatów, ilu Członków Kongresu jest obieranych. Artykuł 11. Liczba wybieranych Członków Kongresu jest zależna jest od liczby obywateli: jeśli jest mniej niż 12 obywateli - 3 Kongresmenów; jeśli jest pomiędzy 12, a 20 obywateli - 5 Kongresmenów; jeśli jest pomiędzy 21, a 36 obywateli - 7 Kongresmenów; jeśli jest powyżej 36 obywateli - 9 Kongresmenów. Wyborca oddaje 1 głos na 1 listę kandydatów. Mandaty pomiędzy listy rozdzielane są metodą Sainte-Laguë. W trakcie liczenia przydziału mandatów, jeśli lista uzyska tyle mandatów, ilu ma kandydatów na liście, nie uwzględnia się jej w dalszym podziale mandatów, czyli skreśla się wszystkie jej ilorazy wyborcze, za które jeszcze nie otrzymała mandatów. Kandydaci danej listy otrzymują mandaty w takiej kolejności, w jakiej zostali zgłoszeni do wyborów przez komitet, czyli kandydaci o najniższym numerze najpierw. W przypadku, gdy liczba kandydatów nie przewyższa liczby przewidzianych mandatów na daną kadencję Kongresu, wybory nie są przeprowadzane, a mandat otrzymują wszyscy kandydaci. Przepis ten stosuje się także wobec kandydatów zgłosoznych podczas wyborów uzupełniających w trakcie danej kadencji lub gdy w trakcie trwania wyborów uzupełniających zwiększy się liczba mandatów do objęcia. Artykuł 12. Mandat w Kongresie traci się poprzez zrzeczenie, utratę obywatelstwa lub skazanie prawomocnym wyrokiem sądu na karę zakazu pełniania urzędów publicznych, środek karny zakazu zajmowania określonego stanowiska - jeżeli sąd ujął w wyroku zakaz pełnienia funkcji Członka Kongresu. Mandat w Kongresie można utracić za nieobecność na co najmniej czterech debatach i głosowaniach pod rząd, bez wcześniejszego uprzedzenia o tym Spikera. W takim przypadku wniosek Spikera o odebranie mandatu poddaje się pod głosowanie na ogólnych zasadach, a osoba której to dotyczy jest z głosowania wyłączona. W przypadku zwolnienia mandatu, otrzymują go kandydaci z list w kolejności według wysokości uzyskanych ilorazów wyborczych przez dany komitet i pozycji kandydata na liście komitetu. W przypadku braku możliwości uzupełnienia składu Kongresu kandydatami, którzy brali udział w wyborach, Przewodniczący FKW zarządza niezwłocznie wybory uzupełniające z 72 godzinnym terminem zgłaszania kandydatur, z 24 godzinnym okresem kampanii wyborczej i 24 albo 48 godzinnym głosowaniem. Artykuł 13. Zakończenie kadencji Kongresu ma miejsce automatycznie po zwołaniu Członków Kongresu następnej kadencji na obrady. Kadencja Członka Kongresu rozpoczyna się z chwilą złożenia przysięgi w Kongresie II FN w brzmieniu: "Ja, [imię i nazwisko], z woli narodu wybrany Kongresmanem przysięgam sumiennie spełniać obowiązki przedstawiciela narodu, realizować dane Suwerenowi obietnice i stać na straży powagi urzędu, jaki piastuję.", do którego można dołączyć formułę religijną. Niezłożenie przysięgi w terminie pięciu dni od chwili opublikowania wyników wyborów jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu w Kongresie. Rozdział IV [Postanowienia końcowe] Artykuł 14. Niniejsza ustawa wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia, za wyłączeniem art. 3. ust. 1., który zyskuje moc prawną wraz z ogłoszeniem wyników najbliższych wyborów do Kongresu. (-) Prezydent FN Tadeusz Henrykowski Ustawa specjalna o działaniu i organizacji Zjednoczonych Sił Rozdział I [Postanowienia Ogólne] Art. 1. Niniejsza ustawa określa organizację, stopnie oraz sposób funkcjonowania Zjednoczonych Sił Federacji Nordackiej, a także określa postępowanie w sprawie organizacji oddziałów paramilitarnych. Rozdział II [Organizacja Zjednoczonych Sił] Art. 2. Zjednoczone Siły dzieli się na: Siły Lądowe, Siły Powietrzne, Marynarkę Wojenną. Art. 3. Siły Lądowe ZS dzielą się na: Związki operacyjne, Związki taktyczne, Oddziały, Pododdziały. Art. 3a. Związki operacyjne Sił Lądowych dzielą się na: Fronty, Armie. Art. 3b. Związki taktyczne Sił Lądowych dzielą się na: Korpusy, Dywizje, Brygady. Art. 3c. Oddziały Sił Lądowych dzielą się na: Pułk, Samodzielny batalion. Art. 3d. Pododdziały Sił Lądowych dzielą się na: Bataliony, Kompanie, Plutony, Patrole, Drużyny. Art. 4. Marynarka Wojenna ZS dzieli się na: Związki operacyjne, Związki taktyczne, Oddziały, Pododdziały. Art. 4a. Związki operacyjne Marynarki Wojennej dzielą się na floty. Art. 4b. Związki taktyczne Marynarki Wojennej dzielą się na: Flotylle, Eskadry. Art. 4c. Oddziały Marynarki Wojennej dzielą się na: Pułki okrętów, Dywizjony okrętów. Art. 4d. Pododdziały Marynarki Wojennej dzielą się na: Grupę okrętów, Okręty. Art. 5. Siły Powietrzne WAR dzielą się na: Związki operacyjne, Związki taktyczne, Oddziały, Pododdziały. Art. 5a. Związki operacyjne Sił Powietrznych dzielą się na armie powietrzne. Art. 5b. Związki taktyczne Sił Powietrznych dzielą się na: Grupy lotnicze, Skrzydła. Art. 5c. Oddziały Sił Powietrznych dzielą się na samodzielne eskadry. Art. 5d. Pododdziały Sił Powietrznych dzielą się na: Eskadry, Klucze, Samoloty/Maszyny. Rozdział III [Stopnie wojskowe w Zjednoczonych Siłach] Art. 6. Stopnie Sił Lądowych oraz Sił Powietrznych dzielą się na: Generałów, Oficerów starszych, Oficerów młodszych, Podoficerów starszych, Podoficerów, Podoficerów młodszych, Korpus szeregowych. Art. 7a. Generałowie dzielą się na: Generałów, Generałów dywizji, Generałów brygad. Art. 7b. Oficerowie starsi dzielą się na: Pułkowników, Podpułkowników, Majorów. Art. 7c. Oficerowie młodsi dzielą się na: Kapitanów, Poruczników, Podporuczników. Art. 7d. Podoficerowie starsi dzielą się na: Starszych chorążych sztabowych, Starszych chorążych, Chorążych. Art. 7e. Podoficerowie dzielą się na: Młodszych chorążych, Starszych sierżantów, Sierżantów. Art. 7f. Podoficerowie młodsi dzielą się na: Plutonowych, Starszych kapralów, Kapralów. Art. 7g. Korpus szeregowych dzieli się na: Starszych szeregowych, Szeregowych. Art. 8. Stopnie Marynarki Wojennej dzielą się na: Admirałów, Oficerów starszych, Oficerów młodszych, Podoficerów starszych, Podoficerów, Podoficerów młodszych, Korpus szeregowych. Art. 8a. Admirałowie dzielą się na: Admirałów, Wiceadmirałów, Kontradmirałów. Art. 8b. Oficerowie starsi dzielą się na: Komandorów, Komandorów poruczników, Komandorów podporuczników. Art. 8c. Oficerowie młodsi dzielą się na: Kapitanów marynarki, Poruczników marynarki, Podporuczników marynarki. Art. 8d. Podoficerowie starsi dzielą się na: Starszych chorążych sztabowych marynarki, Starszych chorążych marynarki, Chorążych marynarki. Art. 8e. Podoficerowie dzielą się na: Młodszych chorążych marynarki, Starszych bosmanów, Bosmanów. Art. 8f. Podoficerowie młodsi dzielą się na: Bosmanmatów, Starszych matów, Matów. Art. 8g. Korpus szeregowych dzieli się na: Starszych marynarzy, Marynarzy. Rozdział III [Funkcjonowanie Zjednoczonych Sił] Art. 9. Zwierzchnictwo nad Zjednoczonymi Siłami Federacji Nordackiej sprawuje Prezydent Federacji Nordackiej. Prezydent FN poprzez ukaz może desygnować Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił, który dowodzi armią po uprzednim zatwierdzeniu jego kandydatury przez Kongres. Głównodowodzącym Zjednoczonych Sił może zostać tylko i wyłącznie obywatel Federacji Nordackiej niepełniący w innych państwach analogicznych funkcji, tj. Dowódcy obcej armii lub Ministra Obrony Narodowej albo Spraw Wojskowych. Art. 10. Głównodowodzący Zjednoczonych Sił przyjmuje rozkazy bezpośrednio lub w formie ukazów od prezydenta FN. Art. 11. W przypadku wakatu na stanowisku Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił, jego obowiązki sprawuje prezydent. Art. 12. Gdy każda formacja wchodząca w skład ZS (Sił Lądowych, Sił Lotniczych oraz Marynarki Wojennej) posiada w swoich strukturach aktywnego obywatela, Głównodowodzący Zjednoczonych Sił może podjąć decyzję o powołaniu Sztabu Generalnego ZS. Art. 13. Sztab Generalny ZS jest organem doradczym Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił pomagającym sprawować kontrolę, organizować, oraz dowodzić poszczególnymi formacjami Zjednoczonych Sił. Art. 16. Wielkość, rozmieszczenie oraz wyposażenie wojska określa Głównodowodzący Zjednoczonych Sił lub Prezydent pełniący jego obowiązki. Rozdział IV [Oddziały Paramilitarne] Art. 17. Głównodowodzący Zjednoczonych Sił sprawuje kontrolę nad wszystkimi oddziałami paramilitarnymi. Może decydować on o ich liczebność oraz jakim sprzętem dysponują. Art. 18. Każda jednostka administracyjna Federacji Nordackiej lub jej obywatel ma możliwość o wnioskowania do Prezydenta lub Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił o utworzenie dodatkowych oddziałów paramilitarnych działających na terenie podległej jednostki administracyjnej w celu obrony jej granic lub zapewnienia pokoju wewnątrz niej, a także kultywowania kultury, obyczajów oraz historii regionu. Art. 19. Głównodowodzący Zjednoczonych Sił sprawuje również nadzór nad wszelkimi firmami ochroniarskimi oraz PMC (Prywatnymi Firmami Wojskowymi) regulując ich liczebność i wyposażenie, jeśli działają na terenie Federacji Nordackiej. Art. 20. Dowództwo nad oddziałami paramilitarnymi sprawuje osoba wyznaczona przez przedstawiciela jednostki administracyjnej Federacji Nordackiej zatwierdzoną uprzednio przez Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił, która odpowiada w imieniu podległej sobie jednostki paramilitarnej przed władzami lokalnymi oraz Głównodowodzącym Zjednoczonych Sił. Rozdział V [Postanowienia końcowe] Art. 21. Ustawa wchodzi w życie wraz z momentem opublikowania jej w Dzienniku Ustaw. (-) Prezydent FN Tadeusz Henrykowski Ustawa o Ewidencji Instytucji Art. 1. Ewidencja Instytucji jest elementem systemów informatycznych II Federacji Nordackiej, w którym prowadzi się ewidencję wszystkich przedsiębiorstw zarejestrowanych na terenie II Federacji Nordackiej. Art. 2. Prawo dodawania przedsiębiorstw do Ewidencji Instytucji posiada Prezydent II Federacji Nordackiej, minister właściwy ds. wewnętrznych/gospodarki oraz pracownicy Nordackiego Konsorcjum Informatycznego. Art. 3. Ewidencja Instytucji jest zarządzana przez Nordackie Konsorcjum Informatyczne. Art. 4a. Każdy mieszkaniec II Federacji Nordackiej ma prawo do zarejestrowania instytucji, aby ta widniała w Ewidencji Instytucji . Art. 4b. Szczególnym typem instytucji jaką można zarejestrować jest Skupina, czyli grupa firm, których bezpośrednim właścicielem jest jeden mieszkaniec, obywatel, spółka lub zarząd . Art. 5. Rejestracja instytucji odbywa się poprzez złożenie wniosku, w którym petent musi podać poniższe informacje: 1. Nazwa instytucji, 2. Właściciel instytucji, 3. Typ instytucji (instytucja prywatna, instytucja państwowa, gazeta, partia polityczna, Skupina), 4. Adres siedziby 5. Logo instytucji. Art. 6a. Rozpatrywaniem wniosków o rejestrację instytucji zajmuje się minister właściwy ds. wewnętrznych/gospodarki. Art. 6b. W przypadku gdy taka osoba nie jest powołana rozpatrywaniem wniosków zajmuje się Premier II Federacji Nordackiej. Art. 6c. Premier II Federacji Nordackiej może również upoważnić inne osoby do rozpatrywania wniosków o rejestrację instytucji. Art. 7. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Premier, minister właściwy ds. wewnętrznych/gospodarki lub inna osoba uprawniona mają prawo do założenia profilu instytucji w Ewidencji Instytucji. Art. 8. Gdy właściciel danej instytucji nie będzie obecny na forum II Federacji Nordackiej lub w dziale instytucji nie zostanie napisany żaden post przez min. miesiąc Prezydent lub minister właściwy ds. wewnętrznych/gospodarki może wystąpić do Nordackiego Konsorcjum Informatycznego z wnioskiem o archiwizację instytucji lub przenieść instytucję bezpośrednio do archiwum. Wraz z instytucją do archiwum przenosi się również dział instytucji chyba, że była ona kluczowa. Stwierdzenie kluczowości instytucji wydaje Premier II Federacji Nordackiej lub Minister właściwy ds. wewnętrznych na podstawie wniosku. Art. 9a. Poprzez archiwizację instytucji rozumie się przeniesienie profilu instytucji do kategorii Archiwum w bazie danych Ewidencji. Archiwum jest ogólnodostępną kategorią, do której wgląd ma każdy. Zabrania się całkowitego usuwania instytucji z Ewidencji oraz Archiwum. Art. 9b. Instytucje będące w archiwum ponad 60 dni mogą zostać przejęte przez dowolnego obywatela, który złoży stosowny wniosek do władz lokalnych regionu na terenie którego znajduje się siedziba danej instytucji. Art. 10. Właściciel zarchiwizowanej instytucji może zawnioskować do Nordackiego Konsorcjum Informatycznego o zmianę statusu instytucji na aktywną po swoim powrocie. Art. 11. Właściciel danej instytucji ma prawo do zmian niektórych danych w jej profilu. Tymi danymi są: 1. Opis instytucji, 2. Nazwa stanowiska właściciela instytucji. Art. 12. W przypadku zmiany logo, nazwy lub siedziby instytucji należy zwrócić się z prośbą o dokonanie zmian do Nordackiego Konsorcjum Informatycznego w specjalnym wątku na forum. Art. 13. Numer Ewidencyjny Instytucji, w skrócie NEI, jest numerem identyfikacyjnym każdej instytucji wpisanej do Ewidencji Instytucji. Art. 14. Numer Ewidencyjny Instytucji składa się ze znaku identyfikacyjnego (litery) oraz 10 cyfr, gdzie dwie pierwsze oznaczają dzień wpisania do EI, kolejne dwie miesiąc wpisania do EI zaś kolejne dwie rok wpisania do EI. Pozostałe cyfry oznaczają liczbę, z kolei której instytucja została zarejestrowana. Art. 15. Znakami identyfikacyjnymi w NEI są: 1. IPN - instytucja państwowa, 2. IPR - instytucja prywatna, 3. IPA - instytucja naukowa, 4. MJS - miejscowość, 5. PRT - partia polityczna, 6. SKP - Skupina Art. 16. W chwili uchwalenia ustawy moc traci ustawa Sejmu IV Republiki Muratyki o Ewidencji Instytucji z dnia 29 listopada 2021 roku z dalszymi zmianami. Art. 17. Ustawa wchodzi w życie w dzień ogłoszenia. Ustawa konstytucyjna - nowelizacja Konstytucji II FN Art. 1. Niniejszy dokument prawny zmienia brzmienie Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku. Art. 2. Dodaje się ustęp 7. do art. 1. o treści: "czerpie z dorobku oraz tradycji Unii Trzech Narodów, I Federacji Nordackiej i Unii Nordackiej.". Art. 3. Dodaje się art. 4a. o treści: W II Federacji Nordackiej obowiązuje następująca hierarchia aktów prawnych: 1) Konstytucja; 2) ustawy specjalne; 3) ratyfikowane umowy i traktaty międzynarodowe; 4) ustawy zwykłe, zwane także ustawami; 5) akty wykonawcze; 6) prawo lokalne; 7) prawo naturalne i zwyczajowe. Art. 4. W artykule piątym: zmienia się treść ust. 5. ("powołuje członków Federalnej Komisji Wyborczej, która czuwa nad organizacją i przeprowadzeniem wyborów i referendów.") na "powołuje Prezesa Federalnej Komisji Wyborczej.". dodaje się ustęp 6. o brzmieniu: nadaje ordery i odznaczenia państwowe oraz odbiera je za zgodą Kongresu. Art. 5. Zmienia się treść art. 7. ("Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić.") na "Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić większością specjalną.". Art. 6. Zmienia się treść art. 9. i 10. ("Artykuł 9. Kongres uchwala prawo federacyjne. Artykuł 10. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych. Na członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.") na: " Artykuł 9. Kongres to najwyższy organ władzy ustawodawczej w II Federacji Nordackiej. Artykuł 10. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych. Na Członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.". Art. 7. Zmienia się treść art. 13. (" Kongres uchwala ustawy: Zwykłe. Specjalne, czyli takie, które regulują działanie instytucji państwowych, zarządzanych bezpośrednio przez Prezydenta II Federacji Nordackiej, Radę Ministrów lub osoby upoważnione. Konstytucyjne, czyli takie, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji, a także uchylają ją w całości. ") na: " Kongres uchwala ustawy konstytucyjne, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji; podejmuje uchwały, które są aktami wykonawczymi; uchwala ustawy zwykłe i ustawy specjalne. Kongres w toku debaty może zmienić rangę procedowanej ustawy zwykłej na ustawę specjalną albo ustawy specjalnej na ustawę zwykłą. Taka decyzja podejmowana jest w głosowaniu, gdzie wolę zmiany musi wyrazić zwykła większość Członków Kongresu.". Art. 8. Zmienia się treść ust. 1.-3. art. 14. (" Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą oddanie ponad połowy głosów "Za" ustawą. Kongres uchwala ustawy specjalne poprzez większość kwalifikowaną 2/3 głosów "Za". Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość kwalifikowaną 2/3 głosów "Za". ") na: " Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą oddanie więcej głosów "Za" niż "Przeciw". Kongres ratyfikuje umowy międzynarodowe i traktaty akcesyjne poprzez większość bezwzględną - oddanie więcej głosów "Za" niż "Przeciw" i "Wstrzymanych". Kongres uchwala ustawy specjalne i ratyfikuje traktaty międzynarodowe redukujące uprawnienia II FN na rzecz innego podmiotu poprzez większość specjalną głosów "Za". Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość konstytucyjną 3/4 głosów "Za". ". Art. 9. Zmienia się treść Rozdziału V, którego dawna treść zostaje załączona w aneksie do ustawy, na: " ROZDZIAŁ V USTRÓJ TERYTORIALNY Artykuł 20. W II Federacji Nordackiej wyróżnia się następujące jednotki podziału terytorialnego: 1) Państwa stowarzyszone, 2) Wspólnoty autonomiczne, 3) Prowincje, 4) Dystrykty. Artykuł. 21a. Państwo stowarzyszone to niepodległy albo częściowo niepodległy kraj, który na podstawie zawartego z II Federacją Nordacką traktatu zdecydował się na przekazanie jej części swoich suwerennych uprawnień. W szczególności dotyczy to wspólnej waluty, wojska, polityki zagranicznej lub współdzielenia systemów informatycznych. Prawa i obowiązki danego państwa stowarzyszonego reguluje zawarty z nim traktat ratyfikowany przez Kongres. Artykuł 21b. Wspólnota autonomiczna to szczególna jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej, która oprócz autonomii w zakresie polityki wewnętrznej, posiada ograniczone prawo do prowadzenia polityki zagranicznej. Wspólnoty autonomiczna zakładane są na wniosek prowincji za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością specjalną. Wspólnota autonomiczna staje się prowincją:na wniosek władz wspólnoty za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością zwykłą; automatycznie, gdy przez 60 dni z rzędu liczba osób zameldowanych we wspólnocie nie przekracza 4. Wspólnoty autonomiczne posiadają wszelkie prawa przysługujące prowincji, a ponadto prawo do:samodzielnego prowadzenia polityki zagranicznej zgodnej z interesami II Federacji Nordackiej, zawierania umów międzynarodowych zgodnych z prawem II Federacji Nordackiej, pierwszeństwa prawa lokalnego nad aktami wykonawczymi II Federacji Nordackiej. Wspólnoty autonomiczne mają obowiązek:przestrzegać przepisów swoich konstytucji, szanowania i egzekwowania prawa federalnego z wyłączeniem aktów wykonawczych, szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego, utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w regionie, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej. W przypadku, gdy polityka zagraniczna prowadzona przez Wspólnotę Autonomiczną rażąco godzi w interesy II Federacji Nordackiej, Kongres ma prawo podjąć uchwałę poprzez większość specjalną o tymczasowym przejęciu kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze federalne - nie dłużej niż na 3 miesiące. Wspólnota autonomiczna ma prawo zaskarżyć decyzję Kongresu do Najwyższego Sądu Federalnego, jeśli uzna uchwałę za bezzasadną. Artykuł 21c. Prowincja to autonomiczny i integralny region II Federacji Nordackiej. Prowincje posiadają prawa do:ustanawiania prawa lokalnego i prowadzenia własnej polityki wewnętrznej zgodnych z prawem federalnym, własnych organów władzy, w szczególności ciała ustawodawczego i wykonawczego, dysponowania własnym majątkiem, kultywowania swoich tradycji, samodzielnego określania swojej symboliki. Prowincje mają obowiązek:szanowania i egzekwowania prawa federalnego oraz wyroków Najwyższego Sądu Federalnego, utrzymywania stabilności wewnętrznej, Artykuł 21d. Dystryktami są obszary II Federacji Nordackiej pozbawione autonomii i pozostające pod bezpośrednią kontrolą władz centralnych. Artykuł 22. [Procedura akcesyjna] Niepodległe polskie państwa wirtualne mogą złożyć wniosek o akcesję do II FN jako prowincja lub wspólnota autonomiczna do Ministra Spraw Zagranicznych lub Premiera II FN. Organ, do którego złożono wniosek, ma obowiązek podpisać z niepodległym krajem traktat akcesyjny, który wchodzi w życie wraz z pozytywnym zakończeniem się procedury akcesyjnej albo jest automatycznie wypowiadany po negatywnym zakończeniu się procedury akcesyjnej. Traktat akcesyjny poddawany jest pod głosowanie w Kongresie. Odmowa ratyfikowania traktatu przez Kongres równoznaczna jest z odrzuceniem wniosku o akcesję. Wniosek o akcesję jako prowincja jest akceptowany wraz z ratyfikacją traktatu przez Kongres. Traktat akcesyjny wspólnoty autonomicznej po ratyfikacji przez Kongres musi zostać pozytywnie zaopiniowany przez obywateli II Federacji Nordackiej w referendum ogólnofederalnym organizowanym przez Federalną Komisję Wyborczą w 7 dni po ratyfikacji traktatu. Jeśli ponad połowa głosujących w referendum opowie się ZA przystąpieniem do federacji nowej wspólnoty, procedura akcesyjna kończy się pozytywnym wynikiem, a traktat akcesyjny wchodzi w życie. W przeciwnym wypadku wniosek o akcesję zostaje odrzucony. Artykuł 23. [Procedura secesyjna] Prowincje i wspólnoty autonomiczne mają prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoregionalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze regionu przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, region dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.". Art. 10. Dodaje się do art. 18.: Ustęp 4. o treści "podpisuje w imieniu II Federacji Nordackiej umowy międzynarodowe i przekłada je Kongresowi do ratyfikacji.". Ustęp 5. o treści "uznaje, a za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale wycofuje uznanie innym mikronacjom.". Ustęp 6. o treści "może przekazać część swoich uprawnień odpowiedniemu ministrowi.". Art. 11. Zmienia się treść Art. 2. ("Językiem urzędowym w II Federacji Nordackiej jest język polski.") na "Językami urzędowymi w II Federacji Nordackiej są: język nordacki, który podlega szczególnej ochronie określonej w odrębnej ustawie oraz mowa powszechna, w której zapisano niniejszą Konstytucję.". Art. 12. Zmienia się tytuł rozdziału II z "władza wykonawcza" na "Prezydent". Art. 13. Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta II Federacji Nordackiej. Ustawa konstytucyjna - nowelizacja przepisów dot. sądownictwa Art. 1. Niniejszy dokument prawny zmienia brzmienie Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku. Art. 2. Zmienia się brzmienie Art. 24. na: "Najwyższy Sąd Federalny, (zwany także Sądem Federalnym) zajmuje się sprawami konstytucyjnymi, sądzeniem członków władzy, stwierdzaniem ważności wyborów i referendów oraz wydawaniem wykładni prawa, a także sprawami cywilnymi, karnymi i odwoławczymi od wyroków sądów lokalnych.". Art. 3. Zmienia się brzmienie Art. 25a. na: "Na czele Najwyższego Sądu Federalnego stoi Sędzia Najwyższy, mianowany przez Kongres w drodze uchwały zwyczajnej.". Art.4. Dodaje się Art.25b. o brzmieniu: "Sędzia Najwyższy posiada możliwość powoływania Sędziów Federalnych, którzy na polecenie Sędziego Najwyższego mogą samodzielnie prowadzić wyznaczone rozprawy sądowe.". Art.5. Dodaje się Art.26. o brzmieniu: "1. W przypadku gdy Sędzia Najwyższy lub Sędzia Federalny nie wykonuje należycie powierzonych mu obowiązków lub jego działania szkodzą państwu, Kongres na wniosek grupy dwóch Członków Kongresu lub Ministra Sprawiedliwości może odwołać Sędziego ze stanowiska w drodze uchwały podejmowanej większością konstytucyjną. 2. Odwołany przez Kongres Sędzia nie może być ponownie powołany na urząd Sędziego przez okres minimum 3 miesięcy od utraty stanowiska.". Art. 6. Zmienia się treść ust. 4. art. 3. ("Władzę sądowniczą dzierżą Najwyższy Sąd Federalny i Sąd Powszechny.") na: "Władzę sądowniczą dzierży Najwyższy Sąd Federalny.". Regulamin Kongresu II Federacji Nordackiej https://kustosz.stempel.org.pl/1118/100664266041852112.pdf Ustawa specjalna o OBPP pod protekcją FN Art. 1. Obszarem Bez Przynależności Państwowej pod Protekcją II Federacji Nordackiej, zwanym dalej OBPP-PFN lub Obszarem pod Protekcją Nordacką (OPN), jest taki obszar, który władze i wojsko II Federacji Nordackiej chronią przed inwazją lub aneksją przez ulokowane już na Pollinie mikronacje, ale który to obszar nie jest częścią żadnego państwa i mogą na nim powstawać nowe mikronacje. Art. 2. II Federacja Nordacka nie ma prawa inkorporować w skład swojego państwa Obszarów Bez Przynależności Państwowej znajdujących się pod jej protekcją. Art. 3. II FN ma obowiązek chronić OBPP-PFN przed aneksją przez istniejące mikronacje. Próba inkorporacji takiego obszaru przez ulokowaną już na Pollinie mikronację uznawana jest za wypowiedzenie Nordacie wojny. Art. 4. OBPP-PFN mogą zostać utworzone tylko na niezajmowanych przez żadną aktywną mikronację obszarach. Art. 5. Utworzenie nowej mikronacji na terenie OBPP-PFN wyłącza obszar tejże mikronacji z obszaru pod protekcją II Federacji Nordackiej pod warunkiem, że dana mikronacja: nie jest zamieszkała wyłącznie przez osoby działające już w innych mikronacjach. nie powstała z zamiarem rychłego połączenia się z inną mikronacją. Art. 6. OPN ustanawiane są na wniosek Premiera, Ministra Spraw Zagranicznych, Spikera, Prezydenta lub władz danego terytorium złożony do Kongresu. Kongres ocenia w trakcie debaty, czy dany obszar spełnia warunki objęcia protekcją określone w niniejszej ustawie. Debata kończy się opracowaniem i głosowaniem nad uchwałą o objęciu protekcją OBPP przez II FN, która podejmowana jest bezwzględną większością głosów. Kongres może zrzec się protekcji nad OBPP w drodze uchwały podjętej większością specjalną. Ustawa konstytucyjna - wydłużenie kadencji organów władzy Art. 1. Niniejsza Ustawa konstytucyjna dokonuje nowelizacji Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku. Art. 2. Ustęp 1. artykułu 6. (Prezydent II Federacji Nordackiej wybierany jest przez Naród zwykłą większością głosów na czteromiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych i powszechnych.) przyjmuje brzmienie: "Prezydent II Federacji Nordackiej wybierany jest przez Naród zwykłą większością głosów na 150-dniową kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich i powszechnych.". Art. 3. Ustęp 1. artykułu 10. (Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych.) przyjmuje brzmienie: "Kongres wybierany jest na 120-dniową kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, powszechnych i proporcjonalnych.". Art. 4. Artykuł 14. (Na czele Kongresu stoi Spiker wybierany spośród członków Kongresu zwykłą większością głosów w głosowaniu imiennym. Zarządzane jest przez Spikera-Seniora lub Prezydenta. W przypadku braku zgodności członków Kongresu, dokonuje się głosowania eliminującego, tj. takiego, w którym osoba z najmniejszą ilością głosów jest wykreślana z listy kandydatów.) przyjmuje brzmienie: "Obradom Kongresu przewodniczy Spiker, którego sposób wyboru określa odrębny akt prawny.". Art. 5. Wydłuża się kadencję II Kongresu II Federacji Nordackiej do 18 marca 2024 roku w celu przyznania dodatkowemu czasu Nordackiemu Konsorcjum Informatycznemu na implementację przepisów nowej ordynacji wyborczej. Jeśli do dnia 15 marca 2024 roku systemy informatyczne nie będą przystosowane do głosowania według nowych przepisów, Federalna Komisja Wyborcza przeprowadza wybory nadając każdemu obywatelowi siłę głosu równą 1, a mieszkańców nie dopuszcza do głosu. Art. 6. Kadencja II Prezydenta II Federacji Nordackiej Henryka Ziemiańskiego w myśl starych przepisów zakończy się 27 kwietnia 2024 roku. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie natychmiastowo. (-) Henryk Ziemiański Prezydent II Federacji Nordackiej Kodeks Cywilny Rozdział I Osoby w II Federacji Nordackiej Art. 1. [Osoba fizyczna] Osobą fizyczną jest ten, kto zarejestrował się na forum nordackim. Art. 2. [Rezydenci] Kto napisał na forum nordackim przynajmniej jeden post w przeciągu ostatnich 92 dni, a nie posiada obywatelstwa nordackiego, jest rezydentem. Art. 3. [Mieszkańcy] Mieszkańcem jest każda osoba będąca obywatelem lub rezydentem. Art. 4. [Nadawanie obywatelstwa] Prezydent nadaje obywatelstwo nordackie na wniosek zainteresowanego rezydenta. Warunkiem nadania obywatelstwa jest wykazanie przez zainteresowanego aktywności na forum nordackim przez co najmniej 3 dni z rzędu w momencie składania wniosku lub po jego złożeniu oraz złożenie ślubowania w brzmieniu "Przyrzekam jako obywatel II Federacji Nordackiej strzec jej integralności terytorialnej, przestrzegać jej prawa, wierność przyświęcającej jej ideom i dbać o dobro nordackiego społeczeństwa.", do którego można dołączyć formułę religijną. Posiadanie obywatelstwa nordackiego jest wymagane do pełnienia urzędów publicznych w II Federacji Nordackiej oraz posiadania obywatelstw regionalnych. Art. 5. [Wygaśnięcie obywatelstwa] Obywatelstwo nordackie wygasa z mocy prawa wskutek: a) zaginięcia obywatela, czyli nieaktywności na forum nordackim nieprzerwanie przez 92 dni, b) skazania obywatela na banicję. Art. 6. [Utrata obywatelstwa] Prezydent stwierdza utratę obywatelstwa na skutek zrzeczenia się go przez obywatela. Prezydent może złożyć wniosek do Najwyższego Sądu Federalnego o zbadanie zgodności działań danego obywatela ze złożoną przez niego przysięgą obywatelską. Najwyższy Sąd Federalny stwierdziwszy złamanie przysięgi ma prawo orzec o odebraniu obywatelstwa osobie, która ją złamała. Art. 7. [Aktywny obywatel] Obywatel, który w miesiącu poprzedzającym obecny miesiąc napisał na forum nordackim przynajmniej 5 postów, jest obywatelem aktywnym. Art. 8. [Jawne klony] Klon jawny to dodatkowe wcielenie tej samej osoby, reprezentowane przez osobne konto w systemach informatycznych Nordaty, którego dane właściciela są publicznie dostępne. Art 9. [Rejestracja jawnych klonów] Mieszkaniec może posiadać do 2 jawnych klonów. Mieszkaniec przed zarejestrowaniem klona musi uzyskać zgodę Prezydenta na jego rejestrację. Prezydent udziela takiej zgody, jeśli zainteresowany nie przekroczy limitu klonów. Prezydent II Federacji Nordackiej prowadzi rejestr klonów w publicznie dostępnym miejscu. Art. 10. [Niejawny klonning] Zabronione jest posiadanie klona niejawnego, to jest utworzonego bez uzyskania zgody Prezydenta. Art. 11. [Możliwości klonów] Klony wraz z ich właścicielem stanowią jedną osobę fizyczną. Obywatel może pełnić urzędy publiczne poprzez swoje klony, z zastrzeżeniem, że obywatel i jego klony nie mogą pełnić stanowisk niepołączalnych. Klony nie głosują w wyborach, ale ich aktywność jest doliczana do siły głosu właściciela. Rozdział II Rodzina Art. 12. [Małżeństwo] Małżeństwo jest związkiem dwojga ludzi, ustanawiającym między nimi więź prawną szczególnego rodzaju, które powstaje wskutek złożenia oświadczenia woli wobec odpowiedniego funkcjonariusza publicznego. Art. 13. [Funkcjonariusze uprawnieni do udzielania małżeństwa] Funkcjonariuszami publicznymi właściwymi dla wysłuchania oświadczeń woli dotyczących zawarcia związku małżeńskiego oraz stwierdzenia faktu jego zawarcia są Sędziowie Federalni, w tym Sędzia Najwyższy. Art. 14. [Małżeństwa wyznaniowe] Oświadczenia woli dotyczące zawarcia związku małżeńskiego mogą być również złożone wobec przedstawiciela związku wyznaniowego, z którym Rada Ministrów zawarła umowę zawierającą takie upoważnienie. Wszelkie szczegóły wykonywania takiego upoważnienia reguluje umowa. Art. 15. [Wniosek o zawarcie związku małżeńskiego] Osoby chcące wstąpić w związek małżeński przedkładają odpowiedni wniosek, zawierający ich dane osobowe, miejsce zamieszkania oraz oświadczenia o niepozostawaniu w innym związku małżeńskim, potwierdzony podpisami tych osób. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw sprawiedliwości. Art. 16. [Zawarcie związku małżeńskiego] Funkcjonariusz publiczny niezwłocznie rozpatruje wniosek pod względem zgodności ze stanem faktycznym oraz wystąpieniem przesłanek uniemożliwiających zawarcie małżeństwa. W przypadku wystąpienia nieprawdy lub takich przesłanek, funkcjonariusz publiczny odrzuca wniosek w drodze postanowienia z uzasadnieniem. W przypadku spełnienia kryteriów funkcjonariusz publiczny wyznacza termin zawarcia związku małżeńskiego, nie wcześniej jednak niż 7 dni od wydania tego zawiadomienia. Zawarcie związku małżeńskiego następuje poprzez wypowiedzenie przez obydwie z osób słów przysięgi małżeńskiej o następującej treści: ?Wstępując w związek małżeński z [imię i nazwisko drugiej osoby], będąc świadomy wagi tej czynności, przysięgam wypełniać wszelkie swoje obowiązki wynikające z małżeństwa oraz uczynić wszystko, aby związek nasz był zgodny, szczęśliwy i trwały". W przypadku określonym w art. 14. dozwala się na zmianę treści przysięgi, o ile nie będzie to naruszało istoty zawarcia związku małżeńskiego. Po złożeniu przysięgi przez obydwie z osób, funkcjonariusz publiczny oświadcza o zawarciu związku małżeńskiego oraz wydaje odpowiednie postanowienie stwierdzające ten fakt. Art. 17. [Przesłanki uniemożliwiające zawarcie związku małżeńskiego] Do przesłanek uniemożliwiających zawarcie związku małżeńskiego zalicza się: 1) pozostawanie w związku małżeńskim; 2) bycie spokrewnionym w linii prostej; 3) podejrzenie, że jedna z osób chcąca zawrzeć związek małżeński posługuje się fałszywą tożsamością. Art. 18. [Ustanie małżeństwa] Małżeństwo ustaje w przypadku śmierci jednego z małżonków albo rozwodu (rozwiązania małżeństwa). Rozwodu dokonuje Naczelny Sąd Federalny na wniosek przynajmniej jednego z małżonków, przedłożony w formie pozwu. Dopuszcza się złożenie wniosku o ustanie małżeństwa przez osobę trzecią, jeśli wykaże ona, że istnieje uzasadniony interes społeczny w rozwiązaniu małżeństwa, a w szczególności gdy występuje sytuacja, w której jeden z małżonków działa na szkodę drugiego, lecz ten drugi nie jest w stanie wystąpić o rozwód z powodu znajdowania się pod przymusem lub groźbą ze strony małżonka działającego na szkodę. Art. 19. [Rozwód] Naczelny Sąd Federalny orzeka rozwód bez przeprowadzania rozprawy, na posiedzeniu niejawnym jeśli dany pozew o rozwód został złożony razem przez małżonków. Naczelny Sąd Federalny może orzec rozwód bez przeprowadzania rozprawy, na posiedzeniu niejawnym jeśli: 1) pozew wniósł jeden z współmałżonków, a drugi w ciągu 14 dni od jego wniesienia nie wniesie sprzeciwu; 2) małżonkowie wniosą osobne pozwy i w ciągu 14 dni nie wniosą zastrzeżeń do żadnego z nich. Naczelny Sąd Federalny przeprowadza rozprawę dotyczącą pozwu o rozwód, w przypadku gdy: 1) jeden z małżonków wnosi o orzeczenie rozwodu z winy drugiego małżonka; 2) uzna, że pomimo spełnienia przesłanek określonych w ust. 2 brak mu wystarczającej wiedzy na temat małżeństwa i konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji w drodze postępowania dowodowego. Naczelny Sąd Federalny orzeka rozwód z orzeczeniem o winie jednego małżonków, kiedy ten rażąco naruszył swoje obowiązki wobec drugiego współmałżonka lub działał na szkodę rodziny. Sąd może w wyjątkowej sytuacji orzec o winie obydwu małżonków. Naczelny Sąd Federalny orzeka o rozwodzie w drodze wyroku. Wyrok jest prawomocny z chwilą ogłoszenia. Art. 20. [Założenie rodziny] Wraz z zawarciem związku małżeńskiego dochodzi do założenia rodziny. Art. 21. [Przysposobienie] Małżeństwo może przysposobić drugiego mieszkańca, jeżeli nie został on już przysposobiony. Małżonkowie przysposabiający mieszkańca stają się jego rodzicami. Kto został przysposobiony, jest dzieckiem przysposabiającego małżeństwa. Przysposobienie ustanawia Najwyższy Sąd Federalny, na zgodny wniosek małżonków i mieszkańca. Małżonkowie z dziećmi tworzą razem rodzinę. Art. 22. [Obowiązki rodzinne] Małżonkowie i ich dzieci (zwani dalej członkami rodziny) są zobowiązani udzielać sobie wsparcia finansowego. W przypadku kiedy jeden z małżonków lub jedno z dzieci nie jest w stanie pokryć swoich wierzytelności, to reszta rodziny ma obowiązek zaspokoić jego wierzycieli. Nie stosuje się ust. 1 jeśli małżonkowie przed zawarciem małżeństwa podpiszą umowę o rozdzielności majątkowej, a jej treść zostanie podana do wiadomości publicznej. Stosuje się ust. 1. w przypadku niemożności pokrycia swoich wierzytelności przez dziecko, nawet jeśli małżonkowie pozostają w rozdzielności majątkowej. Członkowie rodziny są zobowiązani dbać o swoje dobre imię. Członek rodziny musi udzielić wszelkiego wsparcia drugiemu członkowi rodziny w przypadku, gdy zostanie ono naruszone. Członek rodziny zobowiązany jest udzielić wsparcia drugiemu w przypadku, gdy jest on oskarżony o popełnienie czynu zabronionego. Nie uznaje się za niewypełnienie obowiązku rodzinnego sytuacji, gdy członek rodziny nie był w stanie udzielić pomocy lub nie miał świadomości, co do faktu na temat sytuacji współmałżonka. Art. 23. [Obowiązki rodziców wobec dzieci] Rodzic zobowiązany jest: zadbać o fizyczny i duchowy rozwój dziecka z poszanowaniem jego praw i godności. nie stosować wobec dziecka kar fizycznych. Art. 24. [Prawa rodziców] Rodzice mają prawo do wychowania i edukacji dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami moralnymi i religijnymi, ale z uwzględnieniem stopnia dojrzałości dziecka, wolności jego sumienia i wyznania, przekonań oraz z poszanowaniem jego godności i praw. Art. 25. [Pozbawienie praw rodzicielskich] Sąd może orzec utratę praw rodzicielskich przez rodzica, który nie wypełniał swoich obowiązków wobec przysposobionego lub naruszał jego prawa, co oznacza utratę praw, jakie posiada względem dziecka. Nie zwalnia to jednak rodzica z dalszego wypełniania swoich obowiązków wobec dziecka. Art. 26. [Przywrócenie praw rodzicielskich] Sąd na zgodny wniosek rodzica i dziecka może przywrócić prawa rodzicielskie rodzicowi, któremu te prawa odebrano. Art. 27. [Rejestr małżeństw] Minister właściwy do spraw sprawiedliwości prowadzi rejestr małżeństw, zawierający dane na temat zawartych związków małżeńskich, w tym datę ich zawarcia, osoby wchodzące w skład małżeństwa, sygnaturę postanowienia o zawarciu małżeństwa oraz jeśli dotyczy to odnośnik do treści umowy o rozdzielności majątkowej. Rozdział III [Postanowienia końcowe] Art. 28. Zmienia się tytuł Ustawy specjalnej - Kodeks karno-cywilny z dnia 20 września 2023 roku na Kodeks Karny. Art. 29. Uchyla się Ustawę o obywatelstwie z dnia 26 września 2023 roku. Art. 30. Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta. (-) Henryk Ziemiański Prezydent II Federacji Nordackiej Ustawa specjalna o Komisji ds. Badania Wpływów Zdradzieckich w II Federacji Nordackiej Art. 1. Ustawa określa: zadania i kompetencje Komisji do spraw badania Wpływów ZKRR na bezpieczeństwo wewnętrzne II Federacji Nordackiej, zwanej dalej Komisją; sposób prowadzenia przez Komisję działalności informacyjnej i prewencyjnej dotyczących wpływów ZKRR. Art. 2. Wydatki związane z działalnością Komisji są pokrywane z budżetu państwa za zgodą ministra właściwego ds. gospodarki lub jego odpowiednika. Komisja zawiadamia właściwe organy o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w celu wszczęcia postępowania karnego. Komisja monitoruje działania podejmowane przez właściwe organy na podstawie zawiadomień Komisji. Art. 3. Komisja prowadzi postępowania mające na celu wyjaśnianie działalności funkcjonariuszy publicznych, które pod wpływem ZKRR, działając na szkodę interesów II Federacji Nordackiej:udostępniały osobom trzecim treści informacji objętych tajemnicą państwową; celowo zaniechały reakcji na zauważone przez siebie wrogie działania na terenie II FN; podejmowały decyzje o zatrudnieniu pracowników lub wyborze kontrahenta w ramach organu władzy publicznej lub spółki; dysponowały środkami publicznymi lub środkami spółki; brały udział w procesie stanowienia prawa jako reprezentanci organów władzy publicznej lub spółki; brały udział w negocjacjach i zawarciu umowy międzynarodowej; brały udział w przygotowaniu lub prezentacji stanowiska II FN na forum międzynarodowym; wpływały lub starały się wywrzeć wpływ na czynności, o których mowa w pkt 1?7. Komisja bada również przypadki wpływów Zdradzieckich na działalność osób innych niż wskazane w ust. 1, o ile w istotny sposób oddziaływały one na bezpieczeństwo wewnętrzne lub godziły w interesy II FN w zakresie:prowadzenia kampanii dezinformacyjnych i wpływania na media; działalności wszelkich instytucji; ochrony granicy państwowej II FN; współpracy z wywiadem ZKRR w II FN. Jeśli Komisja stwierdzi, że dana osoba działała pod wpływami ZKRR, wykazuje to publikowanym przez siebie raporcie. Art. 4. Komisja prowadzi następującą działalność informacyjną i prewencyjną: przygotowuje i przedstawia raporty ze swojej działalności zawierające wyniki badań Komisji; przedstawia organom władzy publicznej wnioski i rekomendacje w zakresie zapobiegania wpływom ZKRR; podejmuje działania umożliwiające pociągnięcie do odpowiedzialności karnej osób, o których mowa w art. 3. Art. 5. W skład Komisji wchodzi 3 członków: Kongres obiera spośród swojego grona jednego członka Komisji drogą uchwały. Premier obiera spośród członków Rady Ministrów jednego członka Komisji drogą zarządzenia. Prezydent obiera spośród wszystkich chętnych obywateli II Federacji Nordackiej jednego członka Komisji drogą zarządzenia. Art. 6. Członkostwo w Komisji wygasa w momencie:śmierci; złożenia rezygnacji; skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub zbrodnię; odwołania. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Komisji, wyboru nowego Członka dokonuje ten sam organ, który obrał ustępującego Członka. Art. 7. Komisja podejmuje istotne decyzje i zajmuje stanowisko wobec spraw poprzez uchwały, które uchwala większością zwykłą. Na czele Komisji stoi Przewodniczący, wybierany uchwałą przez Członków Komisji. Kieruje on pracami Komisji. Art. 8. Komisja posiada prawo do: wzywania mieszkańców II FN na przesłuchania zawiadamiania odpowiednich organów państwowych o podejrzeniu popełnienia przestępstwa pod wpływem ZKRR. Art. 9. Komisja niezwłocznie wnosi wniosek do Najwyższego Sądu Federalnego o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych podjętych na szczeblu federalnym, jeśli zachodzi co do nich uzasadnione podejrzenie, że zostały podjęte pod wpływami ZKRR w sposób niezgodny z prawem. Art. 10. Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta. Ustawa specjalna o Nordackiej Misji Cywilizującej Rozdział I [Postanowienia ogólne] Art. 1. Powołuje się spółkę akcyjną o nazwie Nordacka Misja Cywilizująca, zwana dalej NMC lub Misją. Skarb Państwa wnosi kapitał zakładowy o wysokości 5000 nordów w postaci 50 akcji opłaconych przez Międzynarodowy Bank Pollinu. NMC działa na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz innych właściwych przepisach prawa. Art. 2. Do zadań NMC należy: eksploracja Pollinu i przestrzeni kosmicznej; przeprowadzanie badań naukowych; koordynowanie procesu ustanawiania kontroli nordackiej nad ziemiami niczyimi; koordynowanie procesu eksploatacji gospodarczej ziemi pozostających pod jej zwierzchnictwem; ochrona środowiska naturalnego. Rozdział II [Struktura i organizacja Misji] Art. 3. Organami NMC są Zgromadzenie Akcjonariuszy i Prezes. Art. 4. Zgromadzenie Akcjonariuszy podejmuje uchwały stanowiące podstawę funkcjonowania NMC zwykłą większością głosów. Skarb Państwa w Zgromadzeniu Akcjonariuszy reprezentuje minister właściwy ds. gospodarki lub premier w przypadku niepowołania takiego ministra. Skarb Państwa nie może emitując, sprzedając lub zrzekając się akcji doprowadzić do zmniejszenia swojego udziału w posiadaniu akcji do poziomu poniżej 45%. Art. 5. Prezes NMC: zarządza funduszami Misji; zatrudnia i zwalnia pracowników Misji; wydaje zarządzenia, którymi zarządza działaniem Misji oraz podejmuje decyzje w jej imieniu; powoływany i odwoływany jest przez Zgromadzenie Akcjonariuszy drogą uchwały; ma prawo do wyboru podwykonawców oraz dostawców materiałów dla NMC, korzystając z funduszy przekazywanych na rachunek bankowy Misji zgodnie z decyzjami Kongresu. Art. 6. Cywilni pracownicy Nordackiej Misji Cywilizującej: mają prawo do godziwego wynagrodzenia, odpoczynku, oraz warunków pracy zapewniających bezpieczeństwo i higienę; wykonują polecenia Prezesa NMC; mają prawo do prowadzenia wolnej aktywności badawczej po realizacji ciążących na nich obowiązków. Art. 7. Pracownicy wojskowi Nordackiej Misji Cywilizującej: wykonują polecenia Prezesa NMC, jeśli nie są one sprzeczne z rozkazami Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił; zatrudniani są przez Prezesa NMC za zgodą Głownodowodzącego Zjednoczonych Sił. Rozdział III [Bazy misji i administracja kolonialna] Art. 8. [Bazy badawcze i wydobywcze] Nordacka Misja Cywilizująca ma prawo zakładać, zarządzać oraz wykorzystywać bazy badawcze oraz bazy wydobywcze na obszarach nieprzynależących do żadnego państwa i w dystryktach kolonialnych. Zakres działalności baz badawczych obejmuje prowadzenie badań naukowych, eksplorację, a także działania związane z ochroną środowiska naturalnego w tych regionach. Bazy wydobowcze zajmują się eksploatacją surowców naturalnych znajdujących się na obszarze bez przynależności państwowej lub w dystryktach kolonialnych. Art. 9. [Bazy wojskowe] Nordacka Misja Cywilizująca może złożyć wniosek do Zjednoczonych Sił o utworzenie bazy wojskowej na obszarze bez przynależności państwowej lub na obszarze dystryktu kolonialnego. Baza wojskowa zapewnia bezpieczeństwo personelowi NMC i ludności cywilnej. Art. 10. Zbrojna agresja państwa trzeciego na bazę Misji uznawana jest za wypowiedzenie wojny II Federacji Nordackiej. Art. 11. [Dystrykty kolonialne] Nordacka Misja Cywilizująca może złożyć wniosek do Kongresu o utworzenie nowego dystryktu ustanawiającego administrację i kontrolę II Federacji Nordackiej nad obszarem bez przynależności państwowej. Kongres akceptuje wniosek o utworzenie dystryktu kolonialnego uchwałą podejmowaną większością specjalną. Rozdział IV [Postanowienia końcowe] Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Ustawa o odznaczeniach państwowych Art.1. Prezydent ustanawia odznaczenia państwowe w drodze rozporządzenia. Art.2. Prawo do wniosku o ustanowienie odznaczenia posiada: Kongres Rada Ministrów Głównodowodzący Zjednoczonych Sił Władze samorządowe; a) Państwa stowarzyszonego, b) Wspólnoty autonomicznej, c) Prowincji, d) Dystryktu Grupa co najmniej 5 obywateli Art.3. Aby przyjąć wniosek o ustanowienie orderu w jego treści powinno być zawarte; Wizualne przedstawienie orderu oraz baretki Opis odznaczenia, Warunki nadania Art.4. Prezydent ma prawo odrzucić wniosek o ustanowienie odznaczenia gdy: Jakość wizualizacji odznaczenia jest niska lub posiada skazy wizualne Opis oraz warunki nadania są niedostateczne Istnieje ekwiwalent proponowanego odznaczenia Art.5. Prawo do wniosku o nadanie odznaczenia posiada: Kongres Rada Ministrów Głównodowodzący Zjednoczonych Sił Władze samorządowe; a) Państwa stowarzyszonego, b) Wspólnoty autonomicznej, c) Prowincji, d) Dystryktu Grupa co najmniej 5 obywateli Art.6 Prezydent ma prawo odrzucić wniosek o nadanie odznaczenia uwzględniając powody odrzucenia. Art.7. Wnioskujący ma prawo dowołać się od decyzji prezydenta do Kongresu, Kongres może odwołać decyzję prezydenta oraz wymusić uznanie wniosku przy poparciu 2/3 członków Kongresu. Art.8. Ustawa wchodzi w życie z chwilą publikacji w Dzienniku Ustaw. Ustawa o ochronie aktów prawnych Art. 1 Każdy funkcjonariusz publiczny, w którego zakres kompetencji wchodzi tworzenie aktów prawnych ma obowiązek opublikowania ich w Dzienniku Ustaw II Federacji Nordackiej oraz w innym miejscu publicznym. Art. 2 Przez funkcjonariusza publicznego rozumie się: a) Prezydenta, b) Spikera Kongresu, c) członka Rady Ministrów, d) członka Państwowej Komisji Wyborczej, e) członka Najwyższego Sądu Federalnego, d) Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił. Art. 3 1. Przez miejsce publiczne rozumie się wątek na forum w odpowiednim dziale, kanał na Discordzie, zbiór w Kustoszu lub inne miejsce do którego każdy zainteresowany ma łatwy dostęp. 2. W wypadku miejsca poza forum funkcjonariusz publiczny ma obowiązek zamieścić instrukcje pozwalające łatwo odnaleźć miejsce składowania kopii aktów prawnych w odpowiednim wątku na forum. 3. Każdy funkcjonariusz publiczny zobowiązany jest do przechowywania wszystkich aktów prawnych właściwych dla swojego urzędu w jednym miejscu. Jeśli podał do wiadomości publicznej zmianę miejsca składowania kopii aktów prawnych, musi uzupełnić je o wszystkie poprzednie akty prawne jego i jego poprzedników Art. 4 Nie wywiązanie się z obowiązku opublikowania kopii aktu prawnego przez odpowiedniego funkcjonariusza publicznego w terminie miesiąca od uchwalenia prawa traktowane jest jako zaniedbywanie obowiązków, wraz z właściwymi mu konsekwencjami. Art. 5 W przypadku utraty Dziennika Ustaw II Federacji Nordackiej na Spikerze Kongresu oraz Prezydencie Federacji ciąży obowiązek skompletowania prawodawstwa II Federacji z miejsc składowania kopii aktów prawnych poszczególnych funkcjonariuszy publicznych. Art. 6 Na Nordackim Konsorcjum Informatycznym ciąży obowiązek tworzenia kopii zapasowych Dziennika Ustaw w regularnych odstępach czasu nie przekraczających pół roku. Art. 7 Ustawa wchodzi w życie natychmiastowo. (-) Tadeusz Henrykowski Prezydent II FN Nowelizacja Kodeksu Karnego Art. 1. 1. W Art. 17b Kodeksu Karnego, po drugim punkcie dodaje się trzeci w brzmieniu: "3. Obrażanie uczuć religijnych innych osób, w szczególności przez publiczne znieważanie obiektów czci religijnej." 2. Art. 17b otrzymuje następujące brzmienie: "Zabronione pod groźbą kary grzywny w wysokości do 5 000 mikro lub pozbawienia wolności na okres do 14 dni i ścigane z oskarżenia prywatnego są takie wykroczenia, jak: 1. Wielokrotne publikowanie wypowiedzi o charakterze obraźliwym lub oszczerczym; 2. Naruszanie cudzych dóbr osobistych lub praw autorskich; 3. Obrażanie uczuć religijnych innych osób, w szczególności przez publiczne znieważanie obiektów czci religijnej." Art. 2. Nowelizacja wchodzi w życie z chwilą publikacji w Dzienniku Praw. (-) Tadeusz Henrykowski Prezydent II FN Bolesław Kirianóo von Hohenburg de la Sparasan Spiker Kongresu, Minister Spraw Zewnętrznych i Premier II Federacji Nordackiej "Gdy gardzisz mszą i pierogiem: Idźże sobie z Panem Bogiem! A kto prośby nie posłucha: W imię Ojca, Syna, Ducha!" Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Bolesław Kirianóo von Hohenburg 529 Opublikowano 28 Grudnia 2024 Zaimki: on/jego Zaimki: on/jego Autor Udostępnij Opublikowano 28 Grudnia 2024 Nowelizacja Ordynacji Wyborczej - stabilizacja liczby mandatów w Kongresie Art. 1 Niniejsza Ustawa nowelizuje Ordynację Wyborczą z dnia 02.11.2023 roku. Art. 2 Ustęp 1. artykułu 11. o treści: Liczba wybieranych Członków Kongresu jest zależna od liczby aktywnych obywateli: a) jeśli jest mniej niż 7 aktywnych - 3 Kongresmenów; b) jeśli jest od 7 do 12 aktywnych - 5 Kongresmenów; c) jeśli jest od 13 do 18 aktywnych - 7 Kongresmenów; d) jeśli jest powyżej 18 aktywnych - 9 Kongresmenów. przyjmuje brzmienie: Liczba wybieranych Członków Kongresu wynosi 3. Art. 3 Ustawa wchodzi w życie z chwilą podpisania. (-) Tadeusz Henrykowski Prezydent II FN Bolesław Kirianóo von Hohenburg de la Sparasan Spiker Kongresu, Minister Spraw Zewnętrznych i Premier II Federacji Nordackiej "Gdy gardzisz mszą i pierogiem: Idźże sobie z Panem Bogiem! A kto prośby nie posłucha: W imię Ojca, Syna, Ducha!" Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
3
3
Rekomendowane odpowiedzi